Пошук


Бібліятэка

 
Пастырскі ліст біскупа Аляксандра Кашкевіча на першую нядзелю Адвэнту 2023 года
04.12.2023 10:00
Умілаваныя ў Хрысце Пану браты і сёстры, дарагія вернікі нашай дыяцэзіі! Сёння мы адзначаем у літургіі Касцёла першую нядзелю Адвэнту – пачатак новага літургічнага года. Перад намі гадавы цыкл касцёльных урачыстасцяў і святаў, а таксама літургічных перыядаў, якія, змяняючы адно аднаго, нагадваюць нам пра найважнейшыя падзеі гісторыі збаўлення і дазваляюць нанова іх перажыць. Гэта гісторыя любові Бога да чалавека, а найдасканалейшым чынам гэтую любоў нам аб’явіў Езус Хрыстус, Сын Божы, які для нас стаўся чалавекам, каб праз муку, смерць і ўваскрасенне адкупіць усё чалавецтва. Адвэнт, які пачынаецца, – гэта запрашэнне ўвайсці ў настрой суму па Збаўцу і чакання Яго прыйсця. У Старым Запавеце чытаем, як Пан Бог спрадвеку рыхтаваў свой народ да сустрэчы з абяцаным Месіяй. Натхнёныя Богам прарокі нястомна павучалі ізраэлітаў, указвалі на шматлікія выпадкі іх нявернасці і грахі, абвінавачвалі ў жорсткасці сэрца і пагардзе да Божага слова. Адначасова ў пасланнях прарокаў мы можам пачуць заклік апамятацца, распачаць пакаянне і навяртанне, разам з запэўніваннем, што Бог у сваёй бясконцай міласэрнасці акажа грэшнікам прабачэнне і літасць, а Яго ласка пераменіць і адновіць чалавечыя сэрцы. “Завялі мы, як лісце, – вызнае сёння з пакорай прарок Ісая, – а правіны нашыя, як вецер, нясуць нас. І няма нікога, хто заклікаў бы імя Тваё, хто ўстаў бы, каб моцна трымацца за Цябе. […] Але, Пане, Ты – Айцец наш, мы – гліна, а Ты – наш ганчар. І ўсе мы – справа рукі Тваёй” (Iс 64, 5-7). У перыяд Адвэнту Касцёл запрашае нас з такой жа ахвотай, у духу шчырага навяртання, з верай у Божую міласэрнасць і прабачэнне падрыхтаваць сэрцы да сустрэчы з Езусам Хрыстом, які да нас прыходзіць у таямніцы Нараджэння. Хоць Адвэнт не мае характару вузка пакаяннага, традыцыя Касцёла заахвочвае нас адмовіцца ад павярхоўных пацехаў і гучных забаваў, унутрана сцішыцца і звярнуць большую ўвагу на духоўныя справы. Не дазволім, каб гарачка перадсвяточных закупак, прысутныя паўсюль рэкламы ці спакуслівыя прапановы ў крамах заглушылі ў нас жаданне таго, што самае істотнае: больш інтэнсіўнай малітвы, больш уважлівага слухання Божага слова, больш стараннага прыняцця святых сакрамэнтаў. Няхай Адвэнт стане часам глыбокага аднаўлення нашай веры, ажыўлення надзеі, узрастання ў любові да Бога і бліжняга. Двухтысячагадовая традыцыя Касцёла выпрацавала разнастайныя адвэнтавыя практыкі, якія могуць быць карыснымі ў актыўным і свядомым перажыванні гэтага асаблівага часу ласкі. У многіх парафіях арганізоўваюцца рэкалекцыі і дні засяроджання, якія маюць на мэце нагадаць нам важныя праўды, звязаныя з верай, і дапамагчы прыняць адпаведныя адвэнтавыя пастановы, якія палегчаць нам пераадоленне ўласных слабасцяў і грахоў. Ужо цяпер сплануем час так, каб мы маглі ўзяць удзел у гэтых духоўных практыкаваннях, такіх важных і вельмі патрэбных. Па меры магчымасці пастараемся ўдзельнічаць у раратніх святых Імшах, якія традыцыйна цэлебруюцца ў Адвэнт у гонар Маці Божай. Паклапоцімся асабліва аб тым, каб у гэтых Імшах бралі ўдзел дзеці і моладзь. Няхай духоўнае знаходжанне побач з Найсвяцейшай Паннай Марыяй у чаканні прыйсця Сына Божага прынясе ва ўсіх нас плён паглыблення Марыйнай пабожнасці і яшчэ глыбейшага перажывання радасці Божага Нараджэння. Не забудзем прыступіць у перыяд Адвэнту да сакрамэнту паяднання, каб мы маглі сустрэць Хрыста, які прыходзіць, у стане асвячальнай ласкі ў нашых сэрцах. Няхай паяднанне з Панам Богам будзе для нас заахвочваннем да паяднання з бліжнімі шляхам узаемнага прабачэння, даравання правінаў і кампенсавання ўчыненых крыўдаў. Перыяд Адвэнту – гэта таксама час агарнуць асаблівым клопатам тых, хто знаходзіцца ў цяжкай жыццёвай сітуацыі, і аказаць ім сардэчную, бескарыслівую дапамогу. У гэты святы час агледзімся вакол сябе і заўважым людзей бедных, самотных, беспрацоўных, хворых, пажылога ўзросту, тых, якія перажываюць розныя жыццёвыя крызісы і цяжкасці. Пачуем іх нямое маленне аб дапамозе, зацікавімся імі, выкажам ім братэрскае спачуванне, падзелімся тым, што маем, і не пашкадуем для іх хвіліны часу, добрага слова і крупінкі сэрца. Будзем памятаць пра словы Езуса Хрыста: “Сапраўды кажу вам: тое, што вы зрабілі аднаму з гэтых братоў Маіх меншых, вы Мне зрабілі” (Мц 25, 40). Умілаваныя браты і сёстры! Сёлетні перыяд Адвэнту надзвычай кароткі. Ужо праз тры тыдні мы сядзем сем’ямі за вігілійным сталом, падзелімся аплаткай, выкажам адзін аднаму віншаванні і ў чарговы раз у жыцці адчуем выключную радасць, цеплыню, дабро, мір і любоў – штосьці, што мы часта называем магіяй святаў. Спытаемся ў сябе сёння, на пачатку Адвэнту: чаму мы так мала прыкладваем старанняў, каб падобная атмасфера любові, дабрыні і міру панавала ў нашых дамах штодзень, а не толькі ў святы? Можа, варта ўжо цяпер пачаць штосьці змяняць у нашым сямейным жыцці, каб зрабіць яго паўнейшым і прыгажэйшым, больш падобным да найдасканалейшага ўзору, якім з’яўляецца для нас, хрысціян, жыццё Святой Сям’і з Назарэта? Няхай пуцяводным святлом для кожнай сям’і будуць прыгожыя словы Папы Францішка з апостальскай адгартацыі Amoris Laetitia пра любоў у сям’і: “Уцелаўленне Слова ў чалавечай сям’і ў Назарэце, – піша Святы Айцец, – ўзрушвае сваёй навізной гісторыю свету. Мы павінны паглыбіцца ў таямніцу нараджэння Езуса, у „так“ Марыі, сказанае падчас нябеснага звеставання, калі ў Яе ўлонні было зачата Слова; таксама ў „так“ Юзафа, які даў імя Езусу і паклапаціўся пра Марыю; у радасць пастухоў пры яслях; у пакланенне трох Мудрацоў; у таямніцу ўдзелу Езуса ў пакутах свайго выгнанага, пераследаванага і прыніжанага народу. […] Далей трэба паглыбіцца ў перыяд трыццаці доўгіх гадоў, калі Езус зарабляў на сваё жыццё, працуючы сваімі рукамі, узносячы малітвы і захоўваючы рэлігійныя традыцыі свайго народу, выхоўваючыся ў веры сваіх айцоў, клапоцячыся, каб яна дала плён ў таямніцы Валадарства. Гэта таямніца Божага Нараджэння і таямніца Назарэта, […] з яе таксама чэрпаюць прыклады хрысціянскія сем’і, каб аднавіць сваю надзею і радасць. Запавет любові і вернасці, якім жыве Святая Сям’я з Назарэта, пралівае святло на прынцып, які надае форму кожнай сям’і і дазваляе ёй лепш спраўляцца са зменлівасцю жыцця і гісторыі. На гэтым падмурку кожная сям’я таксама ў сваёй слабасці можа стаць святлом у змроку свету. […] Няхай Назарэт сам нагадае, чым ёсць сям’я, чым ёсць еднасць любові, яе суровая і простая прыгажосць, яе святы і непарушны характар” (AL, 65-66). З усяго сэрца жадаю кожнаму з вас, дарагія браты і сёстры, цудоўнага і глыбокага, поўнага сэнсу і шчодрага на духоўныя плёны перажывання Адвэнту. Няхай гэты святы час будзе ўзбагачаны асабістай малітвай, прыняццем святых сакрамэнтаў і ўважлівым слуханнем Божага слова. Няхай не будзе ў вас недахопу ва ўнутранай цішыні і засяроджанасці, якія дазволяць пачуць у сэрцы далікатны і поўны любові Божы голас. Памятаю пра вас, дарагія вернікі дыяцэзіі, у маіх малітвах, даручаю ваш шлях адвэнтавага чування клапатлівай апецы Беззаганнай Панны Марыі і на плённую падрыхтоўку да святаў Божага Нараджэння ўсіх з усяго сэрца благаслаўляю. Aляксандр Кашкевіч Біскуп Гродзенскі Гродна, 27.11.2023 г.
Нормы выступлення і прысутнасці духоўных асобаў і членаў Інстытутаў кансэкраванага жыцця і Таварыстваў апостальскага жыцця Каталіцкага Касцёла ў Беларусі ў сродках масавай інфармацыі і сацыяльнай камунікацыі
15.11.2024 12:37
Прымаючы на сябе заданне арганізаванай і плённай перадачы евангельскага паслання ў сродках масавай інфармацыі і сацыяльнай камунікацыі, а таксама у клопаце пра забеспячэнне дакладнай інфармацыі пра жыццё Каталіцкага Касцёла ў Беларусі, Канферэнцыя Каталіцкіх Біскупаў у Беларусі вызначае асноўныя нормы выступлення ў СМІ і сродках сацыяльнай камунікацыі духоўных асобаў і членаў Інстытутаў кансэкраванага жыцця і Таварыстваў апостальскага жыцця (далей – духоўныя і манаскія асобы). 1. Дадзеныя нормы распаўсюджваюцца таксама на асобаў, якія праходзяць адпаведную фармацыю ў духоўных установах. 2. Свецкія асобы, якія паступаюць на працу або распачынаюць пастаяннае супрацоўніцтва з інстытуцыямі Касцёла, павінны выразіць пісьмовую згоду на распаўсюджванне на іх дадзеных нормаў. 3. Толькі заявы тых духоўных і манаскіх асобаў, якія выступаюць з выразнага дазволу ардынарыя месца, згодна з кан. 831 § 1 і 832 Кодэкса Кананічнага Права, можна лічыць пазіцыяй інстытуцыі Касцёла, ад імя якой яны выказваюцца. 4. Духоўныя і манаскія асобы абавязаны верна перадаваць каталіцкае вучэнне ў адпаведнасці з дактрынай Настаўніцтва Касцёла і захоўваць нормы, выдадзеныя дыяцэзіяльным біскупам, а таксама захоўваць прадпісанні, устаноўленыя Канферэнцыяй Біскупаў, згодна з кан. 772 §1 і 2 Кодэкса Кананічнага Права. 5. Духоўныя і манаскія асобы, якія выказваюцца ў СМІ альбо ў сродках сацыяльнай камунікацыі, павінны адзначацца вернасцю вучэнню Евангелля, адпаведнымі ведамі і кампетэнцыяй, разважлівасцю і адказнасцю за сказанае слова, клопатам і любоўю да праўды, павагай да іншых людзей і шчырым пошукам супольнага дабра, каб Касцёл мог эфектыўна выконваць сваё заданне (гл. кан. 822 § 3 Кодэкса Кананічнага Права). 6. Пры выступленні ў СМІ альбо ў сродках сацыяльнай камунікацыі духоўныя і манаскія асобы павінны памятаць, што яны пакліканы прапаведаваць вучэнне Хрыста, а не ўласныя меркаванні і погляды, асабліва такія, якія могуць выклікаць блытаніну, скандал, стаць прычынай падзелаў паміж людзьмі, і каб такое выступленне спрыяла бездакорнаму захаванню праўдаў веры і добрых нораваў (гл. кан. 823 § 1 Кодэкса Кананічнага Права). Гэта таксама ўключае ў сябе ўстрыманне ад палітычных заяў і выказванняў. 7. Пры выступленні ў СМІ або ў сродках сацыяльнай камунікацыі духоўных і манаскіх асобаў неабходна дакладна выконваць касцёльныя прадпісанні (гл. кан. 822-832 Кодэкса Кананічнага Права) і дзяржаўнае заканадаўства, асабліва ў сферы аховы непаўналетніх, публікацыі фотаздымкаў іншых асоб, абароны асабістых дадзеных і аўтарскіх правоў. 8. Для ажыццяўлення супрацоўніцтва з прэсай, радыё- або тэлепраграмай, інтэрнэт-парталам, для рэгулярнага выступлення ў СМІ і вядзення ўласных праграм духоўным і манаскім асобам неабходна мець выразную згоду ўласнага ардынарыя або ўласнага вышэйшага настаяцеля (кан. 831 §1 і §2, кан.832 Кодэкса Кананічнага Права). 9. Кожны дыяцэзіяльны біскуп павінен клапаціцца пра тое, каб духоўныя і манаскія асобы, якія служаць у яго дыяцэзіі, а таксама супрацоўнікі касцёльных установаў рэгулярна прымалі ўдзел у адукацыйных праграмах, якія забяспечваюць адпаведную медыяадукацыю і кампетэнцыі для адказнага і эфектыўнага ўдзелу ў сродках масавай інфармацыі і сацыяльнай камунікацыі. 10. Духоўныя і манаскія асобы нясуць персанальную маральную і юрыдычную адказнасць за ўсе ўласныя публікацыі і дзеянні ў СМІ і сродках сацыяльнай камунікацыі. 11. Нягледзячы на тое, што часта прысутнасць духоўных і манаскіх асобаў ў СМІ альбо сродках сацыяльнай камунікацыі, асабліва ў сацыяльных сетках, з’яўляецца іх прыватнай ініцыятывай, аднак яны заўсёды ўспрымаюцца як прадстаўнікі Касцёла. Іх прысутнасць у медыйнай прасторы не можа спрыяць і выкарыстоўвацца для вядзення дзейнасці супраць Бога, Евангелля, Касцёла, свайго настаяцеля, а таксама любога іншага чалавека. Такім чынам, згодна з кан. 831 §1 Кодэкса Кананічнага Права, яны не могуць удзельнічаць у медыйных кампаніях і праектах, якія супярэчаць каталіцкай веры і маралі. Кожны ўдзел у медыйных праектах павінен быць адпаведна зацверджаны ўласным ардынарыем або ардынарыем месца, дзе будзе рэалізоўвацца праект. 12. У сродках сацыяльнай камунікацыі духоўныя і манаскія асобы павінны выступаць ў духоўным або манаскім адзенні, у адпаведнасці з іх дыяцэзіяльнай або манаскай прыналежнасцю. У асобных выпадках, калі дазваляецца выключэнне з гэтага правіла, неабходна атрымаць выразную згоду ардынарыя або вышэйшага настаяцеля. 13. Адказнасць за адміністраванне сайта або старонкі касцёльнай установы ускладаецца на кіраўніка гэтай касцёльнай установы або ўпаўнаважанаю ім асобу. Адміністратары сайтаў або інтэрнэт-старонак касцёльных установаў павінны быць прызначаныя дыяцэзіяльным біскупам. 14. Неабходна мець асаблівую асцярожнасць і разважлівасць ў справах духоўнага кіраўніцтва або прыватнай кансультацыі праз сродкі сацыяльнай камунікацыі. З мэтай захавання канфідэнцыяльнасці абсалютна немагчыма цэлебрацыя сакрамэнту пакаяння і паяднання праз гэтыя сродкі, у тым ліку па тэлефоне ці праз Інтэрнэт (пар. кан. 960 Кодэкса Кананічнага Права і Нормы Апостальскай Пэнітэнцыярыі адносна гэтых пытанняў). 15. Каб пазбегнуць парушэння вышэйпералічаных нормаў уласны Ардынарый або ўласны вышэйшы настаяцель, які нясе адказнасць за тое, каб вера і добрыя норавы захоўваліся бездакорна (кан. 823 §1 Кодэкса Кананічнага Права), можа выдаць адпаведныя распараджэнні, увесці неабходныя абмежаванні і ў абгрунтаваных выпадках накладаць прадугледжаныя Кананічным Правам санкцыі (гл. кан. 1368 §1, 1373, 1378 §1 Кодэкса Кананічнага Права). Нормы выступлення і прысутнасці духоўных асобаў і членаў Інстытутаў кансэкраванага жыцця і Таварыстваў апостальскага жыцця Каталіцкага Касцёла ў Беларусі ў сродках масавай інфармацыі і сацыяльнай камунікацыі уваходзяць у жыццё з моманту іх публікацыі.
Гамілія арцыбіскупа Тадэвуша Кандрусевіча падчас Імшы ў межах III Сустрэчы каталіцкай моладзі Беларусі
30.04.2018 13:41
Гродна, 30 красавіка 2018 г.
Навэнна да Найсвяцейшай Панны Марыі Беззаганнага Зачацця
15.05.2020 13:20
(паводле св. Яна Боска) Парадак навэнны: Малітва на кожны дзень навэнны. Малітвы Вітай, Марыя… Хвала Айцу... С. : Маліся за нас, Беззаганная Панна. Н. : Каб сталіся мы годнымі абяцанняў Хрыстовых. Літанія аб Беззаганным Зачацці Найсвяцейшай Панны Марыі Першы дзень О Марыя, Тваю беззаганную чысціню, вечна жывую і пастаянна збаўляючую, сімвалізаваў дзівосны куст, што палаў на гары Сінай, які гарэў, але не згараў. Моцаю гэтай ласкі Беззаганнага Зачацця падтрымлівай нашае нялёгкае змаганне за чысціню сэрца, думак і ўчынкаў, каб мы пераможна ўмелі пераадольваць усялякія пачуццёвыя слабасці, што вядуць да граху. Другі дзень О Марыя, Цябе Бог у сваім бязмежным Провідзе захаваў, быццам містычную арку, ад сусветнага патопу зла. Будзь побач з намі ў хвіліны выпрабаванняў і падтрымай нас сваёю ласкаю, калі грэх і каварства гэтага свету будуць намагацца ахапіць нас сваёю падступнасцю і звесці з добрага шляху. Трэці дзень О Марыя, Ты, нібы галубка бездакорнай чысціні, узнеслася над брудам свету і была пазбаўлена ўсялякага граху, што ганьбіць гэтую зямлю. Учыні, каб прамінальныя даброты не зацьмілі нашага духа. Навучы нас карыстацца імі дзеля хвалы Божай і на карысць бліжнім. Чацвёрты дзень О Марыя, поўная ласкі, водблiск святасці самога Бога, Ты захапляеш вочы і сэрцы ўсіх пакаленняў зямлі, бо Ты – вечна прыгожая, у суквецці духмяных цнотаў адорваеш нас пладамі сваёй мацярынскай любові. Выпрасі нам у Стварыцеля ласку, каб мы, пазбавіўшыся ад граху, фармавалі ў сабе Яго вобраз, становячыся адлюстраваннем Яго дасканаласці. Пяты дзень О Марыя, Ты па волі самога Бога стала зачыненым садам і абяцаным раем, у які не меў доступу каварны змей. Просім Цябе, Маці, барані нашыя душы ад зламысных справаў злога духа, каб мы ніколі не сталі яго ахвяраю. Шосты дзень О Марыя, Ты з’явілася ў цемры змучанаму грахом чалавецтву як Заранка надзеі, атуленая бляскам цноты. Рассейвай цемру ілжы, а ў чорную ноч нашага няшчасця і ўпадку заззяй святлом ранішняй зоркі, несучы збаўленне Пана. Сёмы дзень О Марыя, Ты, нібы поле, расквечанае безліччу каляровых ружаў. Іх духмяны водар знішчае злавесныя павевы. Дазволь нам Табою дыхаць, прывабнасцю Тваіх цнотаў насычацца, каб, узіраючыся ў Цябе, мы змаглі захаваць душы чыстымі і вольнымі ад атрутных і зламысных уплываў гэтага свету. Восьмы дзень О Марыя, Ты з’явілася на гэтай зямлі, як лілея паміж цернямі, заквітнела дасканалай прыгажосцю, чаруючы сваім духоўным хараством. Дапамагай нам развіваць у сабе духоўнае жыццё, прасякнутае нябеснаю ласкаю, нягледзячы на спакусы, слабасці і атакі падступных людзей. Дзявяты дзень О Марыя, Ты стала святыняю Бога, Маці ўсіх жывых, брамаю збаўленых, Каралеваю Усіх Святых і прытулкам грэшнікаў. Будзь маёю Маці і Правадніцаю, каб, наследуючы Твой прыклад, мы пазбягалі ўсялякага маральнага бруду, жылі ў сяброўстве з Богам і станавіліся прыкладам сапраўданага хрысціянскага жыцця.
Апостальскі ліст DESIDERIO DESIDERAVI Святога Айца Францішка
03.08.2022 13:14
Апостальскі ліст DESIDERIO DESIDERAVI Святога Айца Францішка Да біскупаў, прэзбітэраў і дыяканаў, кансэкраваных асобаў і ўсіх свецкіх вернікаў Аб літургічнай фармацыі Божага народу Desiderio desideravi hoc Pascha manducare vobiscum, antequam patiar (Lc 22,15).
Прынцыпы працы і правілы паводзін з непаўналетнімі ў Рымска-каталіцкіх дыяцэзіях Республікі Беларусь
09.02.2023 11:40
Пастырскі ліст на пачатак Года Любові — чарговага этапу падрыхтоўкі да 100-гадовага юбілею Пінскай дыяцэзіі
04.12.2023 09:47
Пастырскі ліст на пачатак Года Любові — чарговага этапу падрыхтоўкі да 100-гадовага юбілею Пінскай дыяцэзіі.
Слоўнік складаных тэрмінаў
01.05.2017 12:45
У гэтым слоўніку падаюцца значэнні некаторых рэлігійных тэрмінаў і паняццяў. Прадугледжваецца абнаўленне.
Гамілія Апостальскага Нунцыя арцыбіскупа Габара Пінтэра падчас Імшы на ІІІ Агульнабеларускіх днях моладзі
29.04.2018 22:57
Гродна, 29 красавіка 2018 г.
Каталіцкія біскупы Беларусі заклікаюць вернікаў падтрымліваць семінарыстаў і маліцца за пакліканні
20.11.2018 06:00
Беларускі епіскапат звярнуўся з лістом да святароў, кансэкраваных асобаў і ўсіх вернікаў Беларусі з нагоды ўрачыстасці Хрыста Валадара сусвету, якая сёлета прыпадае на 25 лістапада.
Навэнна да Маці Божай Будслаўскай
15.05.2020 13:11
Парадак навэнны: Малітва да Маці Божай Будслаўскай. Малітва на кожны дзень навэнны. Малітвы Ойча наш... Вітай, Марыя… Хвала Айцу... Літанія да Найсвяцейшай Панны Марыi . Малітва да Маці Божай Будслаўскай Маці Божая Будслаўская! Ты вядзеш нас да свайго Сына. Дзякуючы Твайму заступніцтву мы ўмацоўваемся ў веры. Дзякуючы Тваёй апецы ўзрастае наша надзея на канчатковую перамогу дабра над злом ва ўсім свеце і ў нас саміх. Дзякуючы Твайму панаванню мы напаўняемся любоўю і дабрынёй. Просім Цябе, святая Марыя, аб тых ласках, якія патрэбны нам для збаўлення і для жыцця ў годнасці дзяцей Божых. Заступіся за нас перад сваім Сынам, каб Ён выслухаў усе нашыя просьбы, якія згодныя з воляй Божай. Дапамажы нам, наша святая Пані, жыццём і малітваю яшчэ больш наблізіцца да Твайго Сына і да Цябе, Апякункі нашай Айчыны. Першы дзень «Шчаслівыя ўбогія духам» (Мц 5, 3) Пане Езу Хрыстэ, які ўсіх убогіх духам назваў шчаслівымі! Ты ніколі не шукаў славы для сябе, але толькі дабра для чалавечых душаў, дзеля якіх Ты памёр на крыжы. Учыні, каб мы пасталелі ў духу Твайго вучэння. Няхай наша чалавечая годнасць вынікае з любові да Бога і любові да чалавека. Маці Божая Будслаўская! Ты з’яўляешся прыкладам любові і пакоры. Узбагачай нас Тваім духам сапраўднага ўбоства. Маці і Настаўніца любові да Бога і бліжняга, маліся за нас. Другі дзень «Шчаслівыя засмучаныя» (Мц 5, 4) Пане Езу Хрыстэ, Ты плакаў, калі страціў свайго сябра Лазара, плакаў над лёсам Ерузалема, Ты вучыш нас, што тыя, хто шчыра плача, шчаслівыя і будуць суцешаныя! Дзякуем Табе за тое, што Ты абараняеш слабых. Маці Божая Будслаўская! Мы глядзім на Твой цудадзейны абраз і ад Тваёй ласкавасці спазнаём суцяшэнне. Нас умацоўвае Твой поўны любові позірк. Улі ў сэрцы тых, хто смуткуе і плача, бальзам Тваёй дабрыні. Суцеш і асушы слёзы ўсіх, хто смуткуе і знаходзіцца ў адчаі. Маці суцяшэння, маліся за нас. Трэці дзень «Шчаслівыя лагодныя» (Мц 5, 5) Езу, ціхі і пакорны сэрцам, сваім прыкладам і вучэннем Ты пацвярджаеш, што годнасць чалавека грунтуецца не на прызнанні яго знешніх якасцяў, а на яго ўнутраных і нябачных вартасцях. Мы верым, што толькі Ты, Божа, ведаеш чалавечыя сэрцы і ўзнагароджваеш за нябачнае для чалавечых вачэй. Маці Божая Будслаўская! Пакорная слуга Пана, навучы нас бачыць чалавечнасць у бліжнім. Дапамажы нам зразумець, што веліч заключаецца не ў славе, не ў пахвале і не ў грамадскім прызнанні, а ў радасці, угрунтаванай на ціхім служэнні Богу і бліжняму. Марыя, пакорная і лагодная Слуга Пана, маліся за нас. Чацвёрты дзень «Шчаслівыя галодныя і прагнучыя справядлівасці» (Мц 5, 6) Пане Езу Хрыстэ, асвяці наш розум, каб мы не толькі патрабавалі справядлівасці, але таксама ўмелі прытрымлівацца яе самі. Няхай дар любові, які зыходзіць на нас з вышыні Твайго крыжа, учыніць нас сапраўднымі хрысціянамі. Маці Божая Будслаўская, Люстра справядлівасці, Настаўніца любові! Ты глядзіш на нас позіркам, поўным любові. Выпрасі, каб мы напоўніліся духам справядлівасці і любові, каб нашыя ўчынкі ніколі не былі прычынаю несправядлівасці для бліжніх. Люстра справядлівасці, маліся за нас. Пяты дзень «Шчаслівыя міласэрныя» (Мц 5, 7) Пане Езу Хрыстэ! Cваім вучэннем і ўласным жыццём Ты абвясціў, што ў свеце, у якім мы жывём, існуе любоў. Любоў сутыкнулася з цярпеннем. На крыжы Ты прамовіў словы: «Ойча, прабач ім, бо не ведаюць, што робяць» (Лк 23, 34). Гэта было ўкаранаваннем Твайго вучэння аб міласэрнасці. Маці Божая Будслаўская, Маці міласэрнасці, Ты асаблівым чынам набліжаеш людзей да любові, якую абвясціў Твой Сын. Менавіта да Цябе звяртаюцца людзі са сваімі просьбамі, якія Ты цярпліва выслухоўваеш. Маці Міласэрнасці, будзь заўсёды з намі ў кожнай нашай патрэбе, асабліва калі нам патрэбны любоў і міласэрнасць. Маці Міласэрнасці, маліся за нас. Шосты дзень «Шчаслівыя чыстыя сэрцам» (Мц 5, 8) Пане Езу Хрыстэ! Ты ведаеш чалавечыя цярпенні, бо сам зведаў цярпенні на крыжы! Тваё чыстае Сэрца было прабіта дзідаю. Мы верым, што Ты шырока адчыняеш браму неба для ўсіх людзей, чыстых сэрцам. Правядзі і нас у гэтую браму. Маці Божая Будслаўская! Панна Беззаганная, дапамажы нам, каб мы заўсёды адчувалі агіду да граху і не паддаваліся спакусам. Усёй сілаю свайго духу мы прагнем мець чыстыя сэрцы, каб споўнілася ў нас абяцанне Твайго Сына, што ў вечнасці мы ўбачым Пана Бога нашага. Панна Беззаганная, маліся за нас. Сёмы дзень «Шчаслівыя міратворцы» (Мц 5, 9) Пане Езу Хрыстэ! Ты назваў сынамі Божымі тых, хто прыносіць супакой. Супакой людзям добрай волі абвяшчалі пры Тваім нараджэнні анёлы. У сваіх развітальных словах Ты перадаў нам свой супакой, «не так, як дае свет» (пар. Ян 14, 27). Учыні нас руплівымі вестунамі і носьбітамі Твайго супакою. Маці Божая Будслаўская! Каралева супакою, навучы нас разумець, што сапраўдны Хрыстовы супакой дасягаецца любоўю і дабрынёй; што супакой Хрыста робіць чалавека шчаслівым тут, на зямлі, і вядзе да шчаслівай вечнасці. Улі ў нашыя сэрцы радасць супакою. Каралева супакою, маліся за нас. Восьмы дзень «Шчаслівыя, каго пераследуюць за справядлівасць» (Мц 5, 10) Пане Езу Хрыстэ, які цярпеў за нас на крыжы! Дзякуем Табе за тое, што Ты надаў цярпенню вялікую вартасць. З моманту балесных падзей на Галгоце Касцёл жыве плёнам Тваёй Мукі. На працягу двух тысячагоддзяў існавання Касцёла незлічоныя шэрагі Тваіх вучняў праз ахвяраванне ўласнага жыцця за веру пацвердзілі Праўду, якой Ты з’яўляешся для нас. Просім Цябе аб ласцы адвагі жыць у Праўдзе і дзеля Праўды. Маці Божая Будслаўская, Каралева мучанікаў! Пад крыжам на Галгоце Ты цярпела разам са сваім Сынам. Сёння Ты – Маці Касцёла. Гэты Касцёл акроплены крывёю мучанікаў. Прывядзі ўсіх пераследаваных да Неба, «бо іх ёсць Валадарства Нябеснае» (Мц 5, 10). Маці Божая Балесная, маліся за нас. Дзявяты дзень «Шчаслівыя вы, калі будуць вас зневажаць, пераследаваць і ўсяляк зласловіць несправядліва за Мяне» (Мц 5, 11) Пане Езу Хрыстэ! Твой цярновы вянок прынёс боль не толькі ад увагнаных у скроні церняў; невыносныя цярпенні Ты спазнаў і з блюзнерства над Тваім Валадарствам. Умацуй у веры ўсіх тых, каго за веру высмейваюць іншыя. Дай ім сілу вытрываць да канца. Няхай усе зразумеюць, што Евангелле абвяшчае любоў таксама і тым, хто здзекуецца з нас. Маці Божая Будслаўская, Каралева ўсіх святых! Абараняй душы ўсіх дзяцей, якія выхоўваюцца сярод нападак і здзекаў над нашай верай. Няхай у сэрцах маладых людзей і ў нашых уласных сэрцах расквітнеюць дабрыня і высакароднасць. Няхай развіваецца і ўмацоўваецца Касцёл, для якога Ты – найлепшая Маці. Маці Сына, які цярпеў і над якім насміхаліся, маліся за нас.
Апостальскі ліст ANTIQUUM MINISTERIUM
18.05.2021 12:07
Апостальскі ліст у форме «MOTU PROPRIO» Найвышэйшага Пантыфіка ФРАНЦІШКА ANTIQUUM MINISTERIUM у якім ён устанаўлівае паслугу катэхета 1. Паслуга катэхета ў Касцёле вельмі старажытная. Тэолагі згодна сцвярджаюць, што пра першых катэхетаў ідзе гаворка ўжо на старонках Новага Запавету. Служэнне навучання бярэ пачатак ад «настаўнікаў», пра якіх згадвае Апостал, калі піша ліст да супольнасці ў Карынце: «Адных Бог паставiў у Касцёле найперш апосталамi, другіх – прарокамi, трэцiх – настаўнікамі, потым даў моц, потым – дары аздараўлення, дапамогі, кіравання, розныя мовы. Цi ўсе апосталы? Цi ўсе прарокi? Цi ўсе настаўнікі? Цi ўсе цудатворцы? Цi ўсе маюць дар аздараўлення? Цi ўсе гавораць мовамi? Цi ўсе тлумачаць? Дбайце пра большыя дары, і я пакажу вам яшчэ лепшы шлях» ( 1 Кар 12, 28-31). Таксама Лука распачынае сваё Евангелле сведчаннем: «…вырашыў і я дакладна даследаваць усё ад пачатку і апісаць табе ўсё па парадку, дастойны Тэафіле, каб ты пазнаў праўдзівасць таго, чаму быў навучаны» ( Лк 1, 3-4). Евангеліст добра ведае, што яго пісанне парапануе адмысловую форму навучання, якая сапраўды дадае сілы і вытрываласць тым, хто ўжо атрымаў хрост. Апостал Павел зноў вяртаецца да гэтага аргумента, калі наказвае Галатам: «Няхай той, каго навучаюць, дзеліцца ўсякім дабром з тым, хто яго навучае» ( Гал 6, 6). Як можна заўважыць, тэкст дадае адну істотную дэталь: еднасць жыцця як знак плённасці атрыманай сапраўднай катэхезы. 2. Ужо з самага пачатку хрысціянская супольнасць мае досвед распаўсюджанай формы паслугі, якая больш канкрэтна выяўлялася ў служэнні мужчын і жанчын, якія, паслухмяныя дзеянню Духа Святога, прысвяцілі сваё жыццё справе будавання Касцёла. Харызмы, якія Дух ніколі не пераставаў удзяляць ахрышчаным, набывалі ў пэўныя моманты бачную і канкрэтную форму, скіраваную на служэнне хрысціянскай супольнасці ў яе розных праявах такім чынам, што яна была прынятая як diakonia неабходная для супольнасці. Апостал Павел аўтарытэтна раз’ясняе гэта, калі заяўляе: «Розныя ёсць дары, але той самы Дух. Розныя ёсць служэнні, але той самы Пан. Розныя ёсць дзеянні, але той самы Бог, які робіць усё ва ўсіх. Аднак кожнаму даецца праяўленне Духа на карысць. Аднаму даецца Духам слова мудрасці, другому – слова пазнання паводле таго самага Духа; іншаму – вера ў тым самым Духу; іншаму – дар аздараўлення ў тым жа Духу; іншаму – моц чыніць цуды, іншаму – прароцтва, іншаму – распазнаванне духаў, іншаму – розныя мовы, іншаму – тлумачэнне моваў. А ўсё гэта здзяйсняе адзін і той жа Дух, які ўдзяляе кожнаму паасобку, як жадае» ( 1 Кар 12, 4-11). Таму ў межах вялікай харызматычнай традыцыі Новага Запавету можна заўважыць рэальную прысутнасць ахрышчаных, якія выконвалі паслугу перадачы навучання Апосталаў і Евангелістаў у больш арганічнай, працяглай форме, звязанай з рознымі абставінамі жыцця (пар. Другі Ват. Сабор, Дагм. канстыт. Dei Verbum , 8). Касцёл пажадаў прызнаць гэтае служэнне, як канкрэтную праяву асабістай харызмы, якая ў немалой ступені спрыяе выкананню яго евангелізацыйнай місіі. Гэты погляд на жыццё першых хрысціянскіх супольнасцяў, якія ўключыліся ў абвяшчэнне і распаўсюджванне Евангелля, і ў нашы дні заахвочвае Касцёл ацаніць магчымыя новыя спосабы захавання вернасці слову Пана, каб Яго Евангелле магло дасягнуць кожнае стварэнне. 3. Уся гісторыя евангелізацыі за апошнія два тысячагоддзі паказвае вельмі выразна, наколькі плённай была місія катэхетаў. Біскупы, прэзбітэры і дыяканы разам з многімі мужчынамі і кансэкраванымі жанчынамі прысвячалі сваё жыццё катэхетычнаму навучанню, каб вера стала сапраўднай падтрымкай для асабістага існавання кожнай чалавечай істоты. Яшчэ іншыя збіралі вакол сябе наступных братоў і сясцёр, якія, маючы тую самую харызму, заснавалі законныя супольнасці для выключнага служэння катэхезе. Нельга забыць незлічоную колькасць свецкіх, якія прынялі непасрэдны ўдзел у пашырэнні Евангелля праз катэхетычнае навучанне. Мужчыны і жанчыны, праўдзівыя сведкі святасці, напоўненыя вялікай вераю, у некаторых выпадках былі таксама заснавальнікамі Касцёлаў, ахвяруючы нават сваё жыццё. Таксама ў наш час, шмат здольных і вытрывалых катэхетаў стаіць начале супольнасцяў у розных рэгіёнах i выконвае незаменную місію перадачы і паглыблення веры. Вялікі шэраг катэхетаў благаслаўлёных, святых і мучанікаў паспрыяў развіццю місіі Касцёла і заслугоўвае прызнання, бо з’яўляецца багатай крыніцай не толькі для катэхезы, але для ўсёй гісторыі хрысціянскай духоўнасці. 4. Пачынаючы з Другога Ватыканскага Сабору, Касцёл нанова адчуў значэнне ўдзелу свецкіх у справе евангелізацыі. Айцы сабору неаднаразова сцвярджалі, наколькі неабходны для «plantatio Ecclesiae» i для развіцця хрысціянкай супольнасці непасрэдны ўдзел свецкіх вернікаў у розных формах дзейнасці, у якіх можа выявіцца іх харызма. «Годны пахвалы таксама атрад катэхетаў, што здабыў вельмі вялікія заслугі ў місійнай справе сярод народаў. Ён складаецца як з мужчын, так і жанчын, поўных апостальскага духу, якія дзякуючы сваёй вялікай працы сталі асаблівай і абсалютна неабходнай дапамогай у пашырэнні веры i Касцёла. У наш час, калі адчуваецца недахоп духавенства для евангелізацыі такой вялікай колькасці вернікаў i для пастырскага служэння, паслуга катэхетаў мае вялізнае значэнне» (Другі Ват. Сабор, Дэкр. Ad gentes , 17). Побач з багатым саборавым навучаннем абавязкова трэба згадаць пастаянную зацікаўленасць Папаў, Сіноду Біскупаў, Канферэнцый Біскупаў ды паасобных пастыраў, якія цягам гэтых дзесяцігоддзяў у значнай ступені спрычыніліся да адновы катэхезы. Катэхізіс Каталіцкага Касцёла , Апостальская адгартацыя Catechesi tradendae , Агульная катэхетычная інструкцыя , Агульны дырэктыўны дакумент па катэхізацыі , нядаўні Дырэктыўны дакумент па катэхізацыі разам з многімі нацыянальнымі, рэгіянальнымі і дыяцэзіяльнымі Катэхізісамі з’яўляюцца праяўленнем цэнтральнага значэння катэхетычнай справы, якая ставіць на першае месца навучанне, а таксама сталую фармацыю верных. 5. Ні ў чым не змяншаючы місіі біскупа, які з’яўляецца першым катэхетам сваёй дыяцэзіі разам з прэзбітэрыем, які падзяляе з ім той самы пастырскі клопат, а таксама адказнасці бацькоў у справе хрысціянскай фармацыі іх дзяцей (пар. ККП, кан. 774 §2; ККУК, кан. 618), неабходна прызнанне прысутнасці свецкіх, якія ў сілу сакрамэнту хросту адчуваюць сябе пакліканымі да катэхетычнага супрацоўніцтва (пар. ККП, кан. 225; ККУК, кан. 401 i 406). Гэтая прысутнасць становіцца яшчэ больш неабходнай у наш час з прычыны адноўленага ўсведамлення евангелізацыі ў сучасным свеце (пар. Апост. адгарт. Evangelii gaudium , 163-168), а таксама таму, што сучасная культура глабалізацыі мае значны ўплыў (пар. Энц. Fratelli tutti, 100.138) i таму патрабуе сапраўднага ўзаемадзеяння з моладдзю, не кажучы ўжо пра неабходнасць адпаведнай метадалогіі i творчых рэсурсаў, здольных прыстасаваць абвяшчэнне Евангелля да місійнай трансфармацыі, якую распачаў Касцёл. Вернасць мінуламу i адказнасць за сучаснасць ? гэта неабходныя ўмовы для выканання Касцёлам яго місіі ў свеце. Абуджэнне асабістага энтузіязму з боку кожнага ахрышчанага і жывое ўсведамленне імі ўласнага паклікання да выканання сваёй місіі ў супольнасці патрабуе ўслухоўвання ў голас Духа, які не пазбаўляе нас сваёй плённай прысутнасці (пар. ККП, кан. 774 §1; ККУК, кан. 617). Таксама сёння Дух заклікае мужчын і жанчын вырушыць у дарогу і сустракацца з усімі, хто чакае адкрыцця прыгажосці, дабра і праўды хрысціянскай веры. Задача пастыраў ‒ падтрымаць іх у гэтым працэсе і ўзбагаціць жыццё хрысціянскай супольнасці шляхам прызнання паслугі свецкіх, здольных унесці свой уклад у перамену грамадства праз пранікненне «хрысціянскіх каштоўнасцяў у грамадскі, палітычны і эканамічны свет» ( Evangelii gaudium , 102). 6. Апостальства свецкіх несумненна мае свецкі характар. Яно абавязвае «шукаць Божага Валадарства, займаючыся свецкімі справамі і кіруючы імі згодна з Божым намерам» (Другі Ват. Сабор, Дагм. канст. Lumen Gentium , 31). Штодзённае жыццё свецкіх саткана не толькі з сямейных адносінаў і повязяў, але і грамадскіх, якія дазваляюць праверыць, наколькі яны «пакліканы да таго, каб зрабіць Касцёл прысутным і дзейсным у такіх месцах і такіх абставінах, дзе толькі з іх дапамогай ён можа стаць соллю зямлі» ( Lumen Gentium , 33). Карысна памятаць, што акрамя гэтага апостальства, «свецкія могуць быць па-рознаму пакліканыя да больш канкрэтнага супрацоўніцтва з апостальствам іерархіі, на ўзор тых мужчын і жанчын, якія дапамагалі апосталу Паўлу ў абвяшчэнні Евангелля, шмат працуючы ў Пану» ( Lumen Gentium , 33). Роля, якую адыгрываюць катэхеты, ‒ адна з адмысловых формаў служэння ў хрысціянскай супольнасці. Катэхеты пакліканы ў першую чаргу для таго, каб паказаць сваю кампетэнтнасць ў пастырскім служэнні перадачы веры па меры яе развіцця на розных этапах: ад першага абвяшчэння, якое ўводзіць у керыгму , праз навучанне, якое дапамагае зразумець новае жыццё ў Хрысце і рыхтуе да сакрамэнтаў хрысціянскага ўтаямнічання, аж да пастаяннай фармацыі, якая дазваляе кожнаму ахрышчанаму быць «заўсёды гатовымі даць адказ кожнаму, хто патрабуе ад вас слова пра вашу надзею» ( 1 П 3, 15). У той жа час кожны катэхет павінен быць сведкам веры, настаўнікам і містагогам, прыяцелем і педагогам, які навучае ад імя Касцёла. Толькі дзякуючы малітве, вывучэнню і непасрэднаму ўдзелу ў жыцці супольнасці яны могуць узрастаць у гэтай ідэнтычнасці належным чынам і адказна (пар. Папская рада па новай евангелізацыі, Дырэктыўны дакумент па катэхізацыі , 113). 7. З вялікай дальнабачнасцю святы Павел VI выдаў Апостальскі ліст Ministeria quaedam з намерам не толькі адаптаваць паслугу лектара і паслугу акаліта да зменлівага гістарычнага часу (пар. Апост. ліст Spiritus Domini ), але і заахвоціць Канферэнцыі Біскупаў садзейнічаць развіццю іншых служэнняў, у тым ліку і катэхета. «У дадатак да паслуг, агульных для ўсяго Лацінскага Касцёла, нішто не перашкаджае Канферэнцыям Біскупаў звяртацца да Апостальскай Сталіцы з просьбай аб устанаўленні іншых служэнняў, якія па пэўных прычынах яны лічаць неабходнымі ці вельмі карыснымі ў сваім рэгіёне. Сярод іх, напрыклад, служэнне астыярыя, эгзарцыста і катэхета». Такое ж настойлівае запрашэнне можна знайсці ў Апостальскай адгартацыі Evangelii nuntiandi. Заклікаючы да ўмелага распазнавання сучасных патрэбаў хрысціянскай супольнасці ў вернай пераемнасці яе вытокаў, Папа заахвоціў да развіцця новых формаў служэння для адноўленай пастырскай дзейнасці. «Такія паслугі здаюцца чымсьці новым, але насамрэч яны цесна звязаныя з даўнім досведам Касцёла на працягу яго доўгай гісторыі, як, напрыклад, паслуга катэхета. […] Гэтыя паслугі вельмі каштоўныя пры заснаванні Касцёла, для яго жыцця і росту, а таксама для таго, каб ён меў большы ўплыў на наваколле і дасягнуў тых, хто знаходзіцца здалёк» (Св. Павел VI, Апост. адгарт. Evangelii nuntiandi , 73). Безумоўна, нельга адмаўляць, што «разуменне тоеснасці і місіі свецкай асобы ў Касцёле ўзрасло. Мы маем вялікую колькасць свецкіх, хоць і недастатковую, з моцным пачуццём супольнасці, якія з вялікай вернасцю ўдзельнічаюць у любові, катэхезе, цэлебрацыі веры» ( Evangelii gaudium , 102). Адсюль вынікае, што прыняцце свецкага служэння, такога як катэхет, яшчэ больш падкрэслівае ўдзел у місіі, уласцівы кожнаму ахрышчанаму чалавеку. Аднак гэты ўдзел павінен ажыццяўляцца цалкам у свецкай форме, без якога-небудзь праяўлення клерыкалізму. 8. Пакліканне мае вялікае значэнне для гэтай паслугі, пра што сведчыць абрад устанаўлення, таму патрабуе з боку біскупа належнай разважлівасці. Гэтая паслуга з’яўляецца сталай формай служэння мясцоваму Касцёлу ў адпаведнасці з пастырскімі патрэбамі, якія бачыць мясцовы ардынарый, але мае яна свецкі характар, згодна з самой сутнасцю гэтай паслугі. Добра, калі да ўстанаўленння паслугі катэхета пакліканы мужчыны і жанчыны з глыбокай верай і чалавечай сталасцю, якія актыўна ўдзельнічаюць у жыцці хрысціянскай супольнасці, якія здольныя прымаць іншых, быць шчодрымі і жыць у братэрскай еднасці, якія маюць адпаведную біблійную, тэалагічную, пастырскую і педагагічную фармацыю, якія з’яўляюцца стараннымі прапаведнікамі праўды веры і маюць ужо папярэдні досвед катэхізацыі (пар. Другі Ват. Сабор, Дэкр. Christus Dominus , 14; ККП, кан. 231 §1; ККУК, кан. 409 §1). Вельмі важна, каб яны былі вернымі супрацоўнікамі прэзбітэраў і дыяканаў, гатовымі выконваць сваё служэнне там, дзе гэта неабходна, каб былі натхнёныя сапраўднай апостальскай руплівасцю. Таму, разгледзеўшы ўсе аспекты, сваёй апостальскай уладай устанаўліваю свецкую паслугу катэхета. Кангрэгацыя Божага Культу і Дысцыпліны Сакрамэнтаў у найбліжэйшы час апублікуе абрад устанаўлення паслугі свецкага катэхета. 9. Таму заклікаю Канферэнцыі Біскупаў зрабіць паслугу катэхета эфектыўнай, вызначыўшы неабходны працэс фармацыі і нарматыўныя крытэрыі, патрэбныя для атрымання гэтай паслугі, і распрацаваўшы найбольш прыдатныя формы служэння, якое гэтыя мужчыны і жанчыны будуць пакліканы выконваць у адпаведнасці са зместам гэтага Апостальскага ліста. 10. Сіноды Усходніх Касцёлаў ці Сходы іерархаў могуць прыняць тое, што ўстаноўлена тут для адпаведных Касцёлаў sui iuris , у адпаведнасці са сваім мясцовым правам. 11. Няхай пастыры прымаюць заахвочванні айцоў Сабору, якія прыгадвалі, што «пастыры ведаюць, што яны ўстаноўлены Хрыстом не для таго, каб узяць на сябе ўсю місію Касцёла ў збаўленні свету, але што іх ганаровым заданнем з’яўляецца такое ажыццяўленне пастырскай апекі над вернікамі і такое прызнанне іх паслуг і харызмаў, каб усе яны згодна, кожны па-свойму, працавалі на агульную справу» ( Lumen Gentium , 30 ). Няхай распазнаванне дароў, якія Дух Святы ніколі не перастае ўдзяляць Касцёлу, падтрымлівае іх у выкананні паслугі катэхета дзеля ўзрастання даручанай ім супольнасці (пар. Эф 4, 15-16). Загадваю, каб тое, што было прынята ў гэтым Апостальскім лісце, выдадзеным у форме «Motu Proprio», цалкам выконвалася, нягледзячы ні на якія супрацьлеглыя аргументы, нават калі яны вартыя асобнай увагі, каб было абнародавана праз публікацыю ў L’Osservatore Romano і ўступіла ў сілу ў той жа дзень, а пасля было апублікавана ў афіцыйным выданні Acta Apostolicae Sedis . Дадзена ў Рыме, у св. Яна на Латэране, 10 мая 2021 года, ва ўспамін св. Яна Авільскага, прэзбітэра i доктара Касцёла, у дзесяты год майго пантыфікату. Францішак
Пастырскае пасланне арцыбіскупа Станеўскага на Нараджэнне Пана 2021 года
22.12.2021 10:53
У Пастырскім пасланні на Нараджэнне Пана 2021 года Мітрапаліт Мінска-Магілёўскі арцыбіскуп Юзаф Станеўскі прапануе паразважаць, на чым грунтуецца і да чаго нас абавязвае дыялог Бога і чалавека, які распачаўся ў Бэтлееме.
Слова арцыбіскупа Тадэвуша Кандрусевіча на прэзентацыі першага поўнага афіцыйнага рыма-каталіцкага выдання на беларускай мове «Новага Запавету» ў Лідзе
20.04.2018 22:29
Лідскі гісторыка-мастацкі музей, 20 красавіка 2018 г. Біблія – кніга веры
Паведамленне з 70-га надзвычайнага пасяджэння Канферэнцыі Каталіцкіх Біскупаў у Беларусі
30.04.2018 09:14
29 красавіка ў Гродне падчас ІІІ агульнабеларускай сустрэчы моладзі Беларусі адбылося надзвычайнае пленарнае пасяджэнне, у якім узялі ўдзел большасць з членаў Канферэнцыі Каталіцкіх Біскупаў у Беларусі.
Літанія аб Беззаганным Зачацці Найсвяцейшай Панны Марыі
15.05.2020 12:59
Кірые элейсон,      Хрыстэ элейсон, Кірые элейсон. Хрыстэ, пачуй нас,      Хрыстэ, выслухай нас. Ойча з неба, Божа,      – змілуйся над намі. Сыне, Збаўца свету, Божа,      – змілуйся над намі. Духу Святы, Божа,      – змілуйся над намі. Святая Тройца, Адзіны Божа,      – змілуйся над намі. О Марыя, без граху зачатая,      – маліся за нас, хто ў Цябе паратунку шукае. Прыгажосць адзіная і бязгрэшная,      – маліся за нас, хто ў Цябе паратунку шукае. Святыня Найсвяцейшай Тройцы,      – маліся за нас, хто ў Цябе паратунку шукае. Зорка ранішняя, што ззяеш святлом справядлівасці,      – маліся за нас, хто ў Цябе паратунку шукае. Хвала Ізраэля, Імя якой поўнае слодычы і благаслаўлення,      – маліся за нас, хто ў Цябе паратунку шукае. Лілея, што расквітнела сярод церняў,      – маліся за нас, хто ў Цябе паратунку шукае. Залаты падсвечнік, упрыгожаны сямю дарамі Духа Святога,      – маліся за нас, хто ў Цябе паратунку шукае. Ахвяра ўсеспалення Божай любові,      – маліся за нас, хто ў Цябе паратунку шукае. Жывая Святыня ўцелаўлёнага Слова,      – маліся за нас, хто ў Цябе паратунку шукае. Маці Езуса, заўсёды Панна,      – маліся за нас, хто ў Цябе паратунку шукае. Хвала Касцёла Божага,      – маліся за нас, хто ў Цябе паратунку шукае. Прадказаная прарокамі,      – маліся за нас, хто ў Цябе паратунку шукае. Благаслаўлёная паміж жанчынамі,      – маліся за нас, хто ў Цябе паратунку шукае. Каралева Анёлаў і людзей,      – маліся за нас, хто ў Цябе паратунку шукае. Прытулак грэшных,      – маліся за нас, хто ў Цябе паратунку шукае. Падтрымка слабых,      – маліся за нас, хто ў Цябе паратунку шукае. Прыклад усіх выбраных да хвалы вечнай,      – маліся за нас, хто ў Цябе паратунку шукае. Давераная ласкаў Божых,      – маліся за нас, хто ў Цябе паратунку шукае. Суцяшальніца засмучаных і паміраючых,      – маліся за нас, хто ў Цябе паратунку шукае. Апякунка ўсіх, хто да Цябе звяртаецца,      – маліся за нас, хто ў Цябе паратунку шукае. Найласкавейшая Маці для ўсіх Тваіх дзяцей,      – маліся за нас, хто ў Цябе паратунку шукае. Маці, якая стаяла пад крыжам,      – маліся за нас, хто ў Цябе паратунку шукае. Баранку Божы, які бярэш на сябе грахі свету,      – даруй нам, Пане. Баранку Божы, які бярэш на сябе грахі свету,      – выслухай нас, Пане. Баранку Божы, які бярэш на сябе грахі свету,      – змілуйся над намі. Молімся: Божа, Ты праз Беззаганнае Зачацце Найсвяцейшай Панны Марыі падрыхтаваў годнае месца прабывання для свайго Сына, а праз будучыя заслугі смерці Хрыста захаваў Яе ад усялякага граху, дзякуючы Яе заступніцтву дазволь і нам прыйсці да Цябе з чыстым сэрцам. Праз Хрыста, Пана нашага. Амэн.
Апостальскі ліст PATRIS CORDE Святога Айца Францішка
22.12.2020 10:52
АПОСТАЛЬСКІ ЛІСТ PATRIS CORDE СВЯТОГА АЙЦА ФРАНЦІШКА З НАГОДЫ 150-АЙ ГАДАВІНЫ АБВЯШЧЭННЯ СВЯТОГА ЮЗАФА АПЕКУНОМ ПАЎСЮДНАГА КАСЦЁЛА
Арцыбіскуп Кандрусевіч на Адвэнт: настроіцца на «хвалю» Евангелля
27.11.2021 13:00
Старшыня Камісіі агульнага душпастырства пры Канферэнцыі Каталіцкіх Біскупаў у Беларусі арцыбіскуп эмерыт Тадэвуш Кандрусевіч кіруе Слова на Адвэнт, у якім разважае пра душпастрыскі аспект гэтага асаблівага літургічнага перыяду.
Гамілія арцыбіскупа Тадэвуша Кандрусевіча падчас Імшы ў велікодную раніцу
01.04.2018 11:59
Сардэчна вітаю ўсіх вас і віншую са святам святаў – Пасхай Хрыстовай. Па вуліцах і плошчах нашых гарадоў і вёсак пад магутнае гучанне званоў ідуць традыцыйныя эўхарыстычныя працэсіі, на чале якіх знаходзіцца фігура ўваскрослага Езуса. Яны з’яўляюцца публічным вызнаннем нашай веры як ва ўваскрасенне Хрыста, так і ў Яго прысутнасць у Эўхарыстыі.
Пастырскае пасланне Канферэнцыі Каталіцкіх Біскупаў у Беларусі на «Дзень святасці жыцця» 2018
05.04.2018 15:00
Ужо 23-і раз ва ўсім свеце Каталіцкі Касцёл ва ўрачыстасць Звеставання Пана адзначае «Дзень святасці жыцця» і такім чынам нагадвае пра наш абавязак праяўляць ініцыятывы і клопат пра фундамент грамадства, якім з’яўляецца пашана да чалавечага жыцця.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Папа Францішак

Бог заўсёды чакае нас.
Ён ніколі не губляе надзеі і заўсёды прабывае побач.