Пошук

Аўторак, 11 снежня 2012
Субота, 1 снежня 2012
Панядзелак, 26 лістапада 2012
Панядзелак, 8 кастрычніка 2012
Субота, 6 кастрычніка 2012
Панядзелак, 1 кастрычніка 2012
Панядзелак, 24 верасня 2012
Чацвер, 20 верасня 2012
Пятніца, 31 жніўня 2012
Аўторак, 3 ліпеня 2012
Чацвер, 14 чэрвеня 2012
Пятніца, 1 чэрвеня 2012
Серада, 25 красавіка 2012
Аўторак, 3 красавіка 2012
Серада, 14 сакавіка 2012
Пятніца, 9 сакавіка 2012
Аўторак, 6 сакавіка 2012
06.03.2012 14:29
Пераклад а. Аляксандра Уласа OFMConv Першая стацыя Крыжа Езус асуджаны на смерць Стаяў спякотны дзень, звычайны вясновы дзень у Палестыне. Па руках Пілата сцякала халаднаватая чыстая вада, у якой адбівалася золата міскі і збана. Той, хто стварыў ваду, золата і збан, знемагаючы ад смагі, бяссоннай ночы і адзіноты, стаяў перад зямным намеснікам зямнога цара! Па руках Пілата сцякала халаднаватая чыстая вада, калі ён змываў з іх кроў Нявіннасці, аддаючы яе віне. Той, хто не ведаў і дотыку Віны, любіў вінаватых так, што быў гатовы пайсці на смерць за іх віну. Абвешчаны смяротны прысуд. Няспраўны раб праліў ваду на мармуровую падлогу. Яна прыснула дробнымі кроплямі, нібы кроў. Смерць задрыжэла. Яна ведала, што Яе Уладар нарэшце прыйшоў, каб атрымаць над Ёй перамогу і стварыць з Яе брамы жыцця. Анёлы — дыяментавая карона для некаранаванага Цара — упалі ніцма і сваімі крыламі сплялі мяккую, пушыстую дарогу, што вяла Бога на спатканне з болем. Так загучала першая ўрачыстая нота пахавальнай песні пакутаў — Песня Песняў Любові. Ты за нас цярпеў ад ранаў, Езу Хрыстэ, змілуйся над намі!
Аўторак, 28 лютага 2012
Пятніца, 24 лютага 2012
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Папа Францішак

Дух хоча жыць у нас –
мы пакліканы да вечнага жыцця