3 мая Касцёл у Польшчы адзначае ўрачыстасць Найсвяцейшай Панны Марыі Каралевы Польшчы.
Гэтая ўрачыстасць з’явілася ў літургічным календары суседняй краіны па просьбе польскіх біскупаў пасля аднаўлення дзяржаўнай незалежнасці Польшчы па выніках Першай сусветнай вайны.
З’яўленне ўрачыстасці звязана з пэўнымі фактамі з гісторыі краіны.
Першы з іх — т.зв. «львоўскія абяцанні» караля Яна ІІ Казіміра са шведскай дынастыі Вазаў, прынесеныя ім у львоўскай катэдры Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі 1 красавіка 1656 г., калі амаль уся тэрыторыя тагачаснай Рэчы Паспалітай была занятая шведскімі і расійскімі войскамі.
Каралеўскія абяцанні, тэкст якіх, як лічыцца, напісаў св. Андрэй Баболя, павінны былі заахвоціць усе народы краіны да змагання з захопнікамі.
Кароль Ян Казімір даручыў Рэч Паспалітую — федэратыўнае дзяржаўнае ўтварэнне Польскага Каралеўства і Вялікага Княства Літоўскага — апецы Маці Божай, якую назваў «Каралевай польскай кароны», паабяцаўшы пры гэтым палепшыць становішча сялян і мяшчанаў, як толькі краіна вызваліцца ад акупацыі.
Аднак гэтыя абяцанні на карысць ніжэйшых саслоўяў не былі рэалізаваныя з-за моцнага супраціву шляхты.
У 1908 г. папа Пій Х дазволіў унесці заклік «Каралева Польшчы» ў Ларэтанскую літанію, а таксама ўвёў свята Каралевы Польшчы ў Львоўскай дыяцэзіі. Пасля заканчэння Першай сусветнай вайны, калі Польшча атрымала незалежнасць, польскія біскупы звярнуліся ў Апостальскую Сталіцу з просьбай распаўсюдзіць гэтае свята ва ўсёй краіне. Датай урачыстасці было прапанавана зрабіць 3 мая — дзень, калі ў 1791 г. была абвешчана першая польская канстытуцыя, у якой была рэалізавана частка абяцанняў караля Яна Казіміра. Папа Бэнэдыкт XV зацвердзіў свята для Касцёла ў Польшчы ў 1920 г. Яго пачалі адзначаць ва ўсёй краіне з 1923 г., калі папа Пій ХІ у 1923 г. па просьбе біскупаў зацвердзіў яго на дзень 3 мая.
У 1962 г. папа Ян ХХІІІ абвясціў Марыю Каралеву Польшчы галоўнай нябеснай Апякункай польскага народа.
Яшчэ адна важная падзея ў гісторыі краіны, звязаная з Маці Божай, — «адданне польскага народа ў матчыну няволю Марыі за свабоду Касцёла ў Польшчы і ў свеце». Гэты акт, здзейснены польскім епіскапатам на чале з кардыналам Стэфанам Вышынскім у чэнстахоўскім санктуарыі на Яснай Гары 3 мая 1966 г. з нагоды 1000-годдзя хросту Польшчы, стаў цэнтральнай падзеяй у святкаванні юбілею. Да гэтага польскія вернікі рыхтаваліся на працягу дзевяцігадовай Вялікай навэнны — душпастырскай праграмы, у якой кожны год меў свой адмысловы дэвіз. 3 мая 2016 г. з нагоды 1050-годдзя хрышчэння Польшчы польскія біскупы на чале з кіраўніком нацыянальнага епіскапату арцыбіскупам Станіславам Гандэцкім здзейснілі новы акт даручэння краіны Маці Божай.
З 1992 г. дзень 3 мая, як і ў міжваенны час, з’яўляецца ў Польшчы дзяржаўным святам.
Вядома, што падчас «львоўскіх абяцанняў» караля Яна Казіміра тэрыторыя сучаснай Беларусі ў складзе Вялікага Княства Літоўскага была часткай Рэчы Паспалітай. Беручы пад увагу ў тым ліку і гэты факт, 29 красавіка 2018 г. беларускія біскупы з дазволу Святога Пасаду вырашылі ўвесці ў Ларэтанскую літанію заклік «Каралева Беларусі», які з 1 мая ў Касцёле на Беларусі займае тое самае месца, дзе ў польскім Касцёле згадваецца «Каралева Польшчы». Сімвалічна, што гэтае рашэнне было прынята на 70-м надзвычайным пасяджэнні Канферэнцыі Каталіцкіх Біскупаў у Беларусі, якое праходзіла ў Гродне — горадзе, дзе ў 1793 г. Рэч Паспалітая фактычна спыніла сваё існаванне і дзе была адменена канстытуцыя 3 мая 1791 г.
