Пошук

09.05.2025 16:00   Тэкст: Аляксандр Панчанка / Фота: Vatican News / Беларуская рэдакцыя Vatican News

9 мая Папа Леў XIV узначаліў святую Імшу за Касцёл. Літургія на завяршэнне канклава прайшла ў Сікстынскай капэле Апостальскага палаца ў Ватыкане. Разам з новым Папам малілася Калегія кардыналаў.

«“Ты – Хрыстус, Сын Бога жывога” (Мц 16,16). Гэтымі словамі Пётр, калі Настаўнік спытаўся яго разам з іншымі вучняў пра іх веру ў Яго, выказвае ў сціслай форме той скарб, які ўжо дзве тысячы гадоў Касцёл захоўвае, паглыбляе і перадае праз апостальскую пераемнасць», такімі словамі Леў XIV пачаў сваю першую гамілію, прамоўленую ў якасці Папы.

Пантыфік нагадаў, што Езус гэта адзіны Збаўца і той, хто адкрывае аблічча Бога Айца. У Ім Бог паказаў «узор святой чалавечнасці, якую мы ўсе можам пераймаць, і абяцанне вечнага лёсу, што пераўзыходзіць усе нашы абмежаванні і здольнасці».

«У сваім адказе Пётр бачыць гэтыя дзве рэчаіснасці: Божы дар і шлях, які трэба прайсці, каб дазволіць Яму перамяніць нас  гэта неад’емныя вымярэнні збаўлення, даручаныя Касцёлу, каб абвяшчаў іх дзеля дабра ўсяго чалавецтва», сказаў Святы Айцец, падкрэсліўшы, што гэта заданне датычыць усіх ахрышчаных.

«Цяпер жа Бог, праз ваш выбар, паклікаўшы мяне быць пераемнікам першага з апосталаў, асабліва даручае гэты скарб мне, каб з Яго дапамогай быў Яго верным слугой (пар. 1 Кар 4,2) на карысць усяго містычнага цела Касцёла; каб ён усё больш станавіўся горадам, што стаіць на гары (пар. Ап 21,11), каўчэгам збаўлення, што плыве сярод хваляў гісторыі, маяком, які асвятляе ночы свету. І не дзякуючы велічы структур ці грандыёзнасці будынкаў як напрыклад, гэтых помнікаў, у якіх мы знаходзімся але дзякуючы святасці сваіх членаў, таго “люду, узятага Богам ва ўласнасць, каб абвяшчаць цноты таго, хто паклікаў вас з цемры ў цудоўнае сваё святло” (1 П 2,9)», сказаў Папа.

Пантыфік нагадаў кардыналам, што падчас размовы з Пятром Езус спытаўся: «Кім людзі лічаць Сына Чалавечага?» (Мц 16,13). Ён адзначыў, што гэта «не другаснае пытанне, але яно датычыць важнага аспекта нашага служэння: рэальнасці, у якой мы жывём, з усімі яе абмежаваннямі і магчымасцямі, з яе пытаннямі і перакананнямі».

Кажучы пра магчымыя адказы на гэта пытанне, Леў XIV падкрэсліў, што першы гэта адказ «свету». «Евангеліст Мацвей падкрэслівае, што размова Езуса з вучнямі пра Яго асобу адбываецца ў цудоўным мястэчку Цэзарэя Філіпава — багатым на раскошныя палацы, размешчаным пасярод маляўнічага прыроднага краявіду, каля падножжа гары Хермон. Але ў той жа час гэта і месца, дзе канцэнтруецца жорсткая ўлада, дзе здрада і нявернасць звычайная з’ява. Гэты вобраз распавядае пра свет, які лічыць Езуса нязначнай асобай, у лепшым выпадку цікавым чалавекам, здольным здзівіць незвычайнай манерай гаварыць і дзейнічаць. Але калі Яго прысутнасць становіцца занадта нязручнай праз Яго заклік да сумленнасці і маральных патрабаванняў гэты “свет” без вагання адкідае Яго і забівае», заўважыў Папа.

Другі магчымы адказ на пытанне Езус даюць простыя людзі, для якіх Назаранін быў чалавекам справядлівым, мужным, тым, хто гаворыць добра і правільна, як іншыя вялікія прарокі ў гісторыі Ізраэля. «Таму яны ідуць за Ім па меншай меры, пакуль гэта не надта небяспечна і не звязана з нязручнасцямі. Але яны бачаць у Ім толькі чалавека, і таму, калі надыходзіць небяспека, падчас Мукі, яны таксама Яго пакідаюць і адыходзяць, расчараваныя», нагадаў Пантыфік.

«Уражвае, наколькі гэтыя два стаўленні застаюцца актуальнымі. Яны ўвасабляюць ідэі, якія мы лёгка можам сустрэць і сёння магчыма, выказаныя іншай мовай, але па сутнасці вельмі падобныя на вуснах многіх мужчын і жанчын нашага часу», сказаў Святы Айцец.

Папа нагадаў, што «і сёння нямала асяроддзяў, дзе хрысціянская вера лічыцца нечым абсурдным, справай для слабых і недалёкіх людзей; асяроддзяў, у якіх замест веры аддаюць перавагу іншым формам бяспекі такім як тэхналогіі, грошы, поспех, улада, асалода».

«Гэта тыя асяроддзі, у якіх цяжка сведчыць і абвяшчаць Евангелле, дзе веруючыя людзі часта становяцца аб’ектам насмешак, пераследу, пагарды, ці ў лепшым выпадку цярплівага прыняцця або шкадавання. І тым не менш, менавіта таму гэтыя месцы патрабуюць місіянерства, бо адсутнасць веры часта прыносіць з сабой такія драмы, як страта сэнсу жыцця, забыццё пра міласэрнасць, парушэнне чалавечай годнасці ў самых драматычных яе праявах, крызіс сям’і і шмат іншых ран, ад якіх пакутуе наша грамадства», сцвердзіў ён.

Пантыфік нагадаў таксама пра асяроддзі, «у якіх Езуса, хоць шануюць як чалавека, але зводзяць толькі да ролі харызматычнага лідара або звышчалавека і гэта адбываецца не толькі сярод няверуючых, але і сярод многіх ахрышчаных, якія фактычна жывуць у практычным атэізме».

«Гэта і ёсць той свет, які нам даручаны, у якім, як не раз навучаў папа Францішак, мы пакліканы сведчыць радасную веру ў Езуса, Збаўцу. Таму і для нас жыццёва важна паўтараць: “Ты  Хрыстус, Сын Бога жывога” (Мц 16,16). І важна рабіць гэта найперш у нашых асабістых адносінах з Ім, на штодзённым шляху навяртання. А таксама як Касцёл  у супольным перажыванні прыналежнасці да Пана і ў нястомным нясенні Яго Добрай Навіны ўсім», дадаў Леў XIV.

«Кажу гэта найперш для сябе, як наступніка Пятра, на пачатку майго служэння Біскупа Касцёла ў Рыме, пакліканага  паводле вядомага выразу святога Ігнацыя Антыяхійскага  старшынстваваць у любові ў Паўсюдным Касцёле (пар. Ліст да Рымлянаў, Вітанне). Ён, прывезены ў ланцугах у гэты горад, месца свайго хуткага мучаніцтва, пісаў хрысціянам, якія тут жылі: “Тады я сапраўды стану вучнем Езуса Хрыста, калі свет больш не будзе бачыць майго цела” (Ліст да Рымлянаў, IV, 1). Ён меў на ўвазе, што яго разарвуць звяры ў цырку  і так і сталася  але яго словы ўказваюць і на больш шырокае разуменне, якое з’яўляецца неад’емным абавязкам для кожнага, хто ў Касцёле нясе служэнне ўлады: знікнуць, каб застаўся Хрыстус; зрабіцца малым, каб Яго пазналі і праслаўлялі (пар. Ян 3,30); аддаць сябе цалкам, каб ніхто не быў пазбаўлены магчымасці Яго спазнаць і палюбіць» сказаў новы Папа, завяршаючы гамілію просьбай аб дапамозе Багародзіцы.

Пры выкарыстанні матэрыялаў Catholic.by спасылка абавязковая. Калі ласка, азнаёмцеся з умовамі выкарыстання

Дарагія чытачы! Catholic.by — некамерцыйны праект, існуе за кошт ахвяраванняў і дабрачыннай дапамогі. Мы просім падтрымаць нашу дзейнасць. Ці будзе наш партал існаваць далей, у значнай ступені залежыць ад вас. Шчыра дзякуем за ахвярнасць, молімся за ўсіх, хто нас падтрымлівае.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Папа Францішак

Дух хоча жыць у нас –
мы пакліканы да вечнага жыцця