Удзельнікі рэкалекцый «Сужэнскія сустрэчы» распавялі пра змаганне за сваё сямейнае шчасце. Гэта гісторыя пра тое, як пара змагла справіцца з цяжкасцямі ў сваіх адносінах, дзякуючы аднаму ўікэнду.
Марына і Юрый Дваранiновiчы ў сужэнстве 12 гадоў. Яны маюць двух сыноў: Міхаіла (10 гадоў) і Захара (2 гады).
Марына: Пра ўікэнд [рэкалекцыі руху «Сужэнскія сустрэчы» — рэд.] я ведала даўно. Неаднаразова чула аб’явы ў касцёле ад ксяндзоў і ад сямейных пар. Аднак на працягу доўгага часу паездка адкладалася. Вясной 2018 года, у той момант, калі наша сям’я апынулася ў глыбокім крызісе, я была настроена рашуча і нам удалося паўдзельнічаць у рэкалекцыях «Сужэнскіх сустрэч».
Юра: Праўду кажучы, ехаць на рэкалекцыі мне зусім не хацелася.
Я не верыў, што гэтая паездка можа нам дапамагчы. Апроч безнадзейнасці, я адчуваў страх невядомасці, трывогу.
Марына: Я ехала туды з вялікім хваляваннем і надзеяй. У душы я разумела, што гэтая падзея ў нашай сям'і стане паваротнай.
Так і сталася. У тыя выходныя нашы адносіны, наша каханне, не пабаюся гэтага слова, адрадзіліся.
Да таго часу за сем гадоў шлюбу ў нас з Юрам назапасілася шмат узаемных крыўд і прэтэнзій. Мы не падбіралі словы і інтанацыю, выказваючы свой гнеў і незадаволенасць. І калі я хутка „адыходзіла“ ад канфліктаў, то муж доўга крыўдаваў і хацеў толькі разводу.
Тое, што адбылося з намі на рэкалекцыях, можна назваць цудам. Мы адкрыліся адзін аднаму цалкам, падзяліліся сваімі самымі глыбокімі расчараваннямі і перажываннямі.
Нарэшце, я ўбачыла не толькі ўласныя раны і крыўды, але і пакуты Юры. Я зразумела, што яму таксама балюча і горка, хаця знешне заўсёды здавалася, што яму ўсё роўна, што з намі будзе.
На тым уікэндзе было ўсё — і слёзы горычы, і слёзы радасці. Мы раптам зразумелі, што па-ранейшаму вельмі блізкія, і што можам мець зносіны цеплыня і далікатна. Я адчула велізарнае шчасце.
Юра: Падчас уікэнда я зноў адчуў яднанне са сваёй Марышкай, а таксама ўзаемнае каханне і жаданне быць адзін з адным побач. Уікэнд дапамог нам глыбей зразумець адзін аднаго. Я ўбачыў, што часта за крыўднымі словамі ў мой адрас можа ўтойвацца Марынін страх страціць мяне.
Марына: Я вярталася дадому з упэўненасцю, што мы ўсё яшчэ можам кахаць адзін аднаго і гадаваць дзяцей ва ўзаемнай падтрымцы і каханні. Мы дамовіліся аб нейкіх знаках увагі, якія будзем увесь час аказваць адзін аднаму, аб нейкіх тэмах, якія трэба рэгулярна абмяркоўваць.
Юра: Вярталіся з уікэнда мы зусім іншымі людзьмі. Аднак мяне не пакідала адчуванне страху, што па прыездзе дадому ўсё зноў пойдзе па старым негатыўным сцэнары. Аднак мы зладзіліся. Пасля ўікэнда прайшло ўжо больш за пяць гадоў. Нашыя праблемы не сышлі, але рашэнні іх кардынальна змяніліся.
Дзякуючы дыялогу цяпер мы лепш разумеем адзін аднаго і канфлікты імкнемся вырашаць на стадыі іх зараджэння.
Я стаў больш ахвотна дзяліцца сваімі пачуццямі і перажываннямі, хоць раней лічыў, што мужчына павінен трымаць усё ў сабе. Таксама я стаў больш „адыходлівым“. Я б парэкамендаваў усім парам з’ездзіць на ўікэнд «Сужэнскіх сустрэч» для ўмацавання сямейных адносін і ўзаемаразумення.
Марына: Пасля перажытых рэкалекцый я заўважыла за сабой, што стала больш памяркоўнай да людзей у сваім асяроддзі. Калі мне казалі штосьці непрыемнае, часцей стала з’яўляцца жаданне пашкадаваць гэтага чалавека, а не нагрубіяніць у адказ. Палепшыліся адносіны і з нашым падрастаючым сынам Мішам. А потым у нас нарадзіўся Захар. З ім было нямала праблем, звязаных са здароўем, але мы змаглі пераадолець усе цяжкасці, падтрымліваючы адзін аднаго і выказваючы ўзаемны клопат. Я ведаю, што практычна любое выпрабаванне можна перажыць, калі дзяліцца сваімі пачуццямі і перажываннямі, падтрымліваць адно аднаго.
Нашы з Юрам адносіны сталі нашмат лепшымі, калі мы сталі адкрыта выказваць не толькі свае непрыемныя пачуцці, але і сваё каханне, падзяку і захапленне. Сёння я дзякую Богу, што ў мяне ёсць такі выдатны муж і здаровыя дзеці. Я ўдзячная Усемагутнаму, што Яго шляхі прывялі нас на тыя рэкалекцыі, што мы змаглі адбудаваць сваё сямейнае жыццё так, каб там былі не толькі канфлікты — бо яны непазбежныя, — але і шмат прыемных момантаў, успамінаў, дапамогі і клопату.
Я ўпэўнена, што кожная сямейная пара павінна пабываць на ўікэндзе «Сужэнскіх сустрэч», таму што прыкладаў здаровых шчаслівых сямейных адносін вельмі мала.
Да таго ж, нас нідзе не вучаць, як трэба ставіцца адзін да аднаго, хоць сакрэт шчаслівай сям'і менавіта ў гэтым.
Бліжэйшыя рэкалекцыі «Сямейных сустрэч» пройдуць 13–15 кастрычніка ў Ляскоўцы (Мінскі раён).
Тэлефон для запісу і дадатковых пытанняў: +375 (29) 652 11 44
