31 мая не стала Вярхоўнага арцыбіскупа-эмерыта Украінскай Грэка-Каталіцкай Царквы Любаміра Гузара, які доўгія гады стаяў на чале маштабнага аднаўлення каталіцкага жыцця ў братняй краіне.
Будучы іерарх нарадзіўся 26 лютага 1933 году ў Львове, аднак у 1944 годзе з-за наступлення савецкіх войск сям'я была вымушана пакінуць Радзіму і выехаць у Аўстрыю, дзе Любамір скончыў навучанне ў гімназіі, потым у ЗША, дзе ён скончыў духоўную семінарыю і Каталіцкі ўніверсітэт Амерыкі ў Вашынгтоне.
Святар працаваў у каталіцкіх вышэйшых навучальных установах, а таксама як душпастыр украінскіх эмігранцкіх суполак да 1969 года, калі выехаў у Рым, каб працягнуць багаслоўскую адукацыю. Атрымаў тытул доктара багаслоўя, выкладаў у Папскім місійным універсітэце «Урбаніяна».
Быў прызначаны біскупам УГКЦ і ў 1977 годзе атрымаў біскупскае пасвячэнне з рук Вярхоўнага арцыбіскупа Язэпа Сліпога.
У 1993 годзе вярнуўся ва Украіну, а ў 1996 годзе быў абраны біскупам-дапаможнікам Галавы Украінскай Грэка-Каталіцкай Царквы кардынала Міраслава Івана Любачыўскага ў сувязі з дрэнным станам здароўя апошняга.
Вярхоўны арцыбіскуп-эмерыт УГКЦ Любамір Гузар пра падзеі апошніх год ва Украіне
У 2001 годзе іерарх быў абраны Вярхоўным арцыбіскупам УГКЦ і прызначаны Святым Айцом Янам Паўлам ІІ кардыналам Каталіцкага Касцёла. У 2005 годзе абвясціў пра перанясенне рэзідэнцыі кіраўніка УГКЦ з Львова ў Кіеў са зменай тытула на Вярхоўны арцыбіскуп Кіева-Галіцкі. Кіеў быў цэнтрам Грэка-Каталіцкай Царквы да захопу горада Масковіяй.
У 2011 годзе арцыбіскуп Любамір сышоў у адстаўку з пасады кіраўніка УГКЦ у сувязі з узростам, аднак працягваў выконваць святарскія абавязкі і выступаў у сродках масавай інфармацыі, абараняючы каталіцкія прынцыпы жыцця ў палітыцы і асабістых паводзінах.
Аляксандр Гелагаеў паводле credo.pro і uk.wikipedia.org
