Познім вечарам 27 ліпеня ў Еўропе, у тым ліку і ў Беларусі, можна было назіраць самае доўгае месячнае зацьменне ў гэтым стагоддзі. Адначасова Марс наблізіўся да Зямлі амаль на мінімальную адлегласць.
Назіранне зорнага неба можа дапамагчы нам не толькі ў спазнанні Сусвету, але і ў адкрыцці велічы Бога і праўды пра чалавека, перакананы айцец езуіт Габрыэле Джонці з Ватыканскай абсерваторыі.
«Мы ў Ватыканскай абсерваторыі, назіраем неба такім жа чынам, што і іншыя астраномы. Але вельмі часта неба з’яўляецца крыніцай духоўнага натхнення, бо яно кажа нам пра славу Божую, гаворачы словамі Псальма.
У прыгажосці сусвету мы выяўляем ускосна прыгажосць Бога. Ускосна, таму што гэта не з’яўляецца навуковым доказам існавання Бога.
Аднак, усе, хто назірае неба, разумеюць, наколькі нязначным з’яўляецца чалавек у параўнанні з неабсяжным сусветам. І тут узнікае пытанне: наколькі гэта магчыма, што чалавек настолькі малы, як пясчынка, ставіць пытанні, якія здаюцца бясконца большымі, чым ён сам? Чалавек адкрывае ў сабе пачуццё бясконцасці, што не ўпісваецца ў яго абмежаванасць. І зноў жа ўскосна, гэта скіроўвае нас да Бога, які для нас, вернікаў, з’яўляецца Стваральнікам гармоніі, якую адкрываем у космасе», — сказаў святар і навуковец.
Ватыканская астранамічная абсерваторыя была заснавана ў 1774 г. у Рыме, а цяпер дзве яе навуковыя групы працуюць у Кастэль Гандольфа пад Рымам і ў штаце Арызона ў ЗША, дзе лепшыя ўмовы для астранамічных назіранняў.
