Да яднання з Богам у малітве і блізкасці з людзьмі праз спачуванне заклікаў Папа Рымскі 9 студзеня падчас ранішняй святой Імшы ў Ватыкане.
Каментуючы фрагмент Евангелля паводле Марка, Святы Айцец адзначыў, што кніжнікі і фарысеі казалі праўду, але яны абвяшчалі яе «з-за стала», далёка ад людзей і іх праблем.
У адрозненне ад гэтага, вучэнне Езуса выклікала захапленне, таму што Ён быў блізкі да чалавека і разумеў яго праблемы, пакуты і грахі, быў здольны на эмоцыі, блізкасць, быў паслядоўны ў сваёй пазіцыі.
«Тое, што дае пастыру ўладу або стымулюе яго аўтарытэт, дадзены Айцом, выражана ў яго блізкасці да Бога ў малітве — пастыр, які не моліцца і не шукае Бога, страціў блізкасць да людзей.
Пастыр, адарваны ад людзей, не трапляе да іх са сваім пасланнем. Блізкасць гэта падвойная: памазанне пастыра, які захапляецца перад тварам Бога ў малітве і не можа заставацца абыякавым ва ўмовах чалавечых грахоў, праблем і хваробы», — сказаў Папа.
Пантыфік адзначыў, што кніжнікі страцілі здольнасць неабыякавасці, таму што аддаліліся і ад Бога, і ад людзей. А гэта вядзе пастыра да жыццёвай непаслядоўнасці. Ён узгадаў словы Езуса: «Рабіце і захоўвайце, але не паступайце паводле ўчынкаў іхніх. Бо яны гавораць і не робяць». (пар Мц 23,3).
«Дрэнна бачыць пастыра, які вядзе падвойнае жыццё: гэта рана ў Касцёле. Хворыя тыя пастыры, якія страцілі аўтарытэт і працягваюць жыць падвойным жыццём. Ёсць так шмат спосабаў весці падвойнае жыццё... І Езус вельмі цвёрда выступае адносна іх. Не толькі кажа людзям, каб слухалі іх, але не пераймалі іх прыкладу, а і больш: „Вы падобныя да пабеленых трунаў, якія звонку здаюцца прыгожымі, але ўнутры поўныя касцей нябожчыкаў і ўсялякай нячыстасці!“ (пар Мц 23, 27). Такім з’яўляецца канец пастыра, які не жыве ў еднасці з Богам на малітве і ў спачуванні да людзей», — папярэдзіў Святы Айцец.
Папа Францішак адзначыў, што аўтарытэт з’яўляецца дарам Бога і Езус дае яго сваім вучням. Гэта аўтарытэт навучання, які вынікае са з’яднання з Богам і людзьмі. Ён выяўляецца ў жыццёвай паслядоўнасці і ніколі — у падвойным жыцці.
«І калі нейкі святар губляе аўтарытэт, няхай хоць не губляе надзеі: заўсёды ёсць час наблізіць і абудзіць аўтарытэт і прароцтва», — завяршыў сваю гамілію Папа.
