З 29 па 31 сакавіка ў гудагайскім Кармэлі прайшлі чарговыя Дні малітвы, дэвізам якіх сталі словы псальма 51: «Чыстае сэрца ствары ўва мне, Божа».
Моладзь, якая ўзяла ўдзел у гэтай малітоўнай сустрэчы, атрымала магчымасць у перыяд Вялікага посту больш увагі прысвяціць справе аднаўлення сэрца, а таксама ў маўчанні і засяроджанасці пабыць сам-насам з Езусам, які нясе свой Крыж — Крыж майго граху…
Вось некалькі думак, пачуццяў і ўражанняў, якімі падзяліліся ўдзельніцы Дзён малітвы.
— Калі я буду глядзець толькі на сябе, то ўпаду. Калі ж на Езуса, які прайшоў свой Крыжовы шлях, то і я змагу прыняць свой маленькі крыж, сваё жыццё.
— Прыехаўшы на гэтыя Дні малітвы, я неўзабаве для сябе адкрыла, што ўжо доўгі час была як быццам «я — не я», была несапраўднай… Так, працэс здымання сваіх масак — не самы прыемны. Але так радасна адчуваць свабоду!
— Мне была патрэбна мабілізацыя, духоўны «землятрус», нагода сказаць сабе: стоп! хопіць! Настаў час, калі трэба паглядзець на сябе знутры.
Дні малітвы праходзілі ў цішыні слова, цішыні сэрца, цішыні штодзённага жыцця.
Удзельніцы перажывалі Крыжовы шлях на прыродзе, ідучы праз лес па маляўнічых гудагайскіх узгорках, дыхаючы водарам ранняй вясны…
Тут яны мелі цудоўную магчымасць у адарацыі ўшаноўваць крыж Пана і такім чынам не толькі дакрануцца да свайго штодзённага крыжа, але і спрабаваць зразумець яго сэнс праз прызму Крыжа Збаўцы.
