13 чэрвеня, ва ўспамін св. Антонія Падуанскага, на Сарафінавай гары, што непадалёк ад вёскі Суцін Пухавіцкага раёна (Барысаўскі дэканат), вернікі разам з біскупам Юрыем Касабуцкім памаліліся на месцы знішчанага ў 30-я гады мінулага стагоддзя касцёла св. Антонія.
Нягледзячы на працоўны дзень, на гары сярод лесу сабралася нямала народу. Сёння тут не толькі вернікі з Мар’інай Горкі, з ваколіц Суціна і Талькі, але таксама з іншых рэгіёнаў Беларусі і нават з-за мяжы. Ва ўспамін св. Антонія яны прыйшлі сюды разам са сваім пробашчам, кс. Генрыхам Кучынскім, каб памаліцца на месцы, дзе калісьці стаяў касцёл, дзе хрысціліся і бралі шлюб іх продкі, дзяды і прадзеды, якія цяпер спачываюць на мясцовых могілках.
Упершыню цэлебрацыю Эўхарыстыі на палявым алтары пад драўлянаю паветкаю на месцы зруйнаванай святыні ўзначаліў Генеральны вікарый Мінска-Магілёўскай архідыяцэзіі біскуп Юрый Касабуцкі.
Пад пошум ветру ў кронах лясных дрэваў і нязмоўкны гоман птушак узносіліся яго пранікнёныя словы, як у часы святога Францішка і святога Антонія Падуанскага, якія таксама часта абвяшчалі Божае слова на ўлонні прыроды.
У сваёй гаміліі біскуп Юрый, гаворачы пра вялікага прапаведніка з Падуі, адзначыў, што яго красамоўнасць была перадусім плёнам шчырай нястомнай малітвы. Іерарх казаў пра важнасць малітвы ва ўсіх жыццёвых сітуацыях, нават безвыходных з чалавечага пункту гледжання, а таксама малітвы за памерлых. Усё на свеце мінае, але тыя, хто сёння моліцца за сваіх спачылых продкаў, могуць разлічваць на тое, што калісьці нехта памоліцца і за іх.
Пасля Імшы адбылася малітва за памерлых і асвячэнне могілак.
