9-гадовы Андрэй Мялешка — адзіны хлопчык з групы дзяцей, якія сёлета ўпершыню прынялі Першую святую Камунію ў парафіі св. Апостала Пятра і Паўла і св. Яўгена дэ Мазэно ў Мінску.
Парафія, у якой нясуць служэнне ксяндзы аблаты і сёстры шарыткі, месціцца ў сталічным мікрараёне Зялёны Луг, у капліцы Пастырскага цэнтра пры Канферэнцыі Каталіцкіх Біскупаў у Беларусі.
У школе Андрэй заканчвае трэці клас і ў групе падрыхтоўкі да Першай Камуніі быў наймалодшым.
Разам з ім на занятках да прыняцця сакрамэнту рыхтаваліся тры дзяўчынкі: 11-гадовая Лера Суровіч, а таксама сёстры Бойка — сямікласніца Ксенія і чацвёртакласніца Караліна.
Два гады. Чатыры дзіцяці. Адна парафія
Як і ўсе «першакамунійныя» дзеці ў каталіцкіх парафіях Беларусі, маленькія парафіяне з Зялёнага Луга рыхтаваліся да сакрамэнту два гады. За гэты час яны вучылі катэхізіс і асноўныя малітвы.
У суботу, напярэдадні нядзельнай урачыстасці і Першай Камуніі, дзеці прыйшлі ў капліцу на рэпетыцыю і першую ў сваім жыцці споведзь.
«Хвалюемся. Хочам, каб усё прайшло добра, — наперабой расказваюць яны. — Экзамен мы ўжо здалі. Вучылі патрэбныя малітвы: „Ойча наш“, „Вітай, Марыя“, „Хвала Айцу“, Сімвал веры, 10 запаведзяў і інш.».
Мы сустракаемся ў катэхетычным класе пасля рэпетыцыі Першай Камуніі. Да першай споведзі застаецца пару гадзін.
— Я вельмі перажываю. Гэта страшна: раптам штосьці забудуся ці хтосьці перакажа мае грахі далей...
— Я ўжо не! Мяне супакойваюць і падтрымліваюць бацькі.
— Мы з сястрой рэпеціравалі першую споведзь, — дзеліцца сваёй «схемай барацьбы» са страхам 12-гадовая Ксенія Бойка. — Яна была нібыта святаром, і я магла патрэніравацца.
Ксенія Бойка Першую Камунію будзе прымаць разам з малодшай сястрой. Андрэй і Лера адзначаюць, што будуць першымі дзецьмі ў сваіх сем’ях, хто прыме Першую Камунію, — іх сёстры яшчэ зусім маленькія.
«Па-польску не разумеем, ведаем толькі беларускія малітвы»
Заняткі да Першай Камуніі ў дзяцей вялі катэхетка с. Юлія Новікава SM і пробашч кс. Дзмітрый Занямонскі OMI. Усе малітвы дзеці вучылі па-беларуску.
На польскамоўных Імшах дзеці таксама былі, ведаюць пра іх, але разумелі там няшмат.
«На такой Імшы трэба ведаць польскую мову. А мы разумеем рускую і беларускую. Рускую лепш», — дапаўняюць адно аднаго дзеці.
«Калі я была на польскай Імшы, то назірала за людзьмі і проста рабіла, як і яны», — кажа Лера.
«Я маліўся сваімі малітвамі. Мама, тата і бабуля маліліся па-польску, яны ведаюць малітвы на польскай мове», — дадае Андрэй.
У школе ў сваіх класах дзеці амаль што адзіныя католікі, большасць жа аднакласнікаў — праваслаўныя.
«Я толькі самым лепшым сяброўкам расказала, што рыхтуюся да Першай Камуніі, іншым ведаць і неабавязкова», — усміхаецца Лера.
«І я толькі лепшым сябрам расказаў», — дапаўняе Андрэй.
На апошняе пытанне — што б дзеці пажадалі сабе ў будучыні — кожны адказаў арыгінальна.
«Жадаю сабе ўдачы!»
«Удачы!»
«Удачы, залаты медаль у школе і айфон ікс плюс...» — пералічвае Андрэй.
«Спыталі не пра гэта», — падказваюць хлопчыку дзяўчаты.
«А, тады пра гэта не пішыце. Я пажадаў бы сабе ўдачы, хадзіць у касцёл і быць верным Богу», — не па гадах сур'ёзна адказвае хлопчык.
***
Дзень Першай Камуніі прайшоў вельмі ўрачыста. Акрамя парафіянаў і бацькоў, падтрымаць дзяцей прыйшло шмат родных, блізкіх і сяброў.
Хочацца спадзявацца, што ўспаміны пра гэты дзень дзеці пранясуць з сабой праз усё жыццё. А ці памятаеце сваю Першую Камунію вы? Дзе яна праходзіла і калі? Запрашаем падзяліцца ў каментарыях да гэтага матэрыялу ў сацыяльных сетках.
