У суботу 21 кастрычнiка ў кляштары сясцёр кармэлiтак Дзiцяткі Езуса ў Адамавічах (Гродзенская дыяцэзія, Сапоцкінскі дэканат) адбыўся дзень засяроджання для дзяўчат.
…Калі ад’ехаць ад Гродна з дзясятак кіламетраў, можна апынуцца ў невялічкай вёсачцы Адамавічы. Сярод шырокіх палёў і новабудоўляў відаць кляштар сясцёр кармэлітак Дзіцяткі Езуса. Менавіта сюды прыязджаюць дзяўчаты на дзень засяроджанасці.
Вырвацца са штодзённай мітусні, каб зазірнуць у глыбіню свайго сэрца, аднавіць сілы, засяродзіцца на асабістай малітве — вось чаго шукаюць у цішыні Кармэля юныя чыстыя душы.
Гэтым разам удзельніцы сустрэчы разважалі над тэмай: «Святасць Марыi».
Духоўным кіраўніком, які правёў кастрычніцкі дзень засяроджання, быў ксёндз Яўген Амасёнак. Удзельніцы правялі са святаром некалькі гадзін у супольнай малітве.
Паколькі кастрычнік у Каталіцкім Касцёле — ружанцовы месяц, падставай для разважанняў над святасцю Марыі былі Радасныя таямніцы святога Ружанца.
Кульмінацыйным момантам дня засяроджання сталі адарацыя Найсвяцейшага Сакрамэнту і святая Імша.
Завяршылася сустрэча ў гасцінным кляштары сясцёр кармэлітак праглядам фільма пра аб’яўленні Маці Божай у Фаціме.
Вось з якімі думкамі, што сталі вынікам дня засяроджання, дзяўчаты ехалі дадому: «Заўсёды быць „у рэжыме чакання“, каб, калі прыйдзе час, адразу быць гатовай адказаць на Божы заклік»; «Быць чалавекам з адкрытым сэрцам»; «Перамагчы зло можна толькі робячы дабро»; «Два моманты ў жыцці, калі можам сустрэцца з Хрыстом: цяпер, не адкладаючы на потым ці на заўтра, чакаючы спрыяльнага часу, і ў хвіліну смерці»; «Сакрэт шчасця — аддаваць сябе, служыць»; «Бог чакае ад мяне таго, што мне найцяжэй аддаць, зрабіць»; «Чаго не разумееш — захавай у сэрцы: на ўсё прыйдзе час»; «Пост азначае адмовіцца ад свайго „я“ і адказаць Богу „Так!“, „Няхай станецца Твая воля“».
Гэтыя думкі былі натхнёныя разважаннем над святасцю Марыі ў малітоўнай цішыні адамавіцкага Кармэля.
