2 ліпеня ў Будслаў прыбылі некалькі груп пешых пілігрымаў, а таксама тых, хто ехаў на фэст на роварах.
Хоць сёлета з-за складанай эпідэміялагічнай сітуацыі арганізаваныя пілігрымкі на ўрачыстасць Маці Божай Будслаўскай не ладзіліся, аднак некаторыя ўсё ж вырашылі не занядбоўваць гэтую папулярную асабліва сярод моладзі традыцыю.
Першымі прыйшлі пешыя пілігрымы з парафіі Маці Божай Ружанцовай і святога Дамініка ў Ракаве (Мінска-Магілёўская архідыяцэзія).
Каля 30 вернікаў вырашылі разам пешкі пераадолець больш за сто кіламетраў, што аддзяляюць іх мястэчка ад Нацыянальнага санктуарыя.
Ракаўскіх пілігрымаў на чале з іх пробашчам ксяндзом канонікам Дзмітрыем Барылам перад палявым алтаром, на якім усталяваны цудадзейны абраз Маці Божай Будслаўскай, сустрэў Генеральны вікарый Мінска-Магілёўскай архідыяцэзіі біскуп Юрый Касабуцкі.
Іерарх благаславіў ракавянаў, акрапіў іх асвячонай вадой і выказаў нядзею на тое, што ў наступным годзе Будслаў, як і раней, зноў будзе сустракаць натоўпы пілігрымаў з розных куточкаў нашай Бацькаўшчыны і не толькі.
Неўзабаве пасля гэтага прыехала і першая велагрупа: каля двух дзясяткаў пілігрымаў на жалезных конях ехалі ў Будслаў з мінскай парафіі святога Яна Евангеліста і святога Максімільяна Марыі Кольбэ.
Тым часам на плошчы перад базылікай раз-пораз чуваць радасныя воклічы і спевы пад гітару. Гэта ў Нацыянальны санктуарый працягваюць прыбываць як паасобныя пілігрымы, так і невялікія групы тых, хто пешкі і на роварах спяшаюцца аддаць пашану Маці Божай Будслаўскай у Яе ўрачыстасць.
