«Малітва дапамагае нам любіць іншых, нягледзячы на іх памылкі і грахі, бо чалавек заўсёды важнейшы за яго ўчынкі. Езус не асудзіў свет, а збавіў яго», — заўважыў Папа Францішак 10 лютага падчас агульнай аўдыенцыі ў Ватыкане, якую прысвяціў тэме малітвы.
Паводле Святога Айца, словы якога прыводзіць беларуская рэдакцыя парталу Vatican News, дыялог з Богам ахоплівае ўсё: кожная радасць становіцца прычынай для праслаўлення, а кожнае выпрабаванне — нагодай для просьбы аб дапамозе.
«Малітва заўсёды прысутнічае ў жыцці, як агонь распаленых вуглёў, і нават калі вусны не прамаўляюць, прамаўляе сэрца, — дадаў Пантыфік. —
Таксама чалавечы розум мае малітоўны аспект; ён з’яўляецца акном, скіраваным у бок таямніцы. Праліваючы святло на некалькі крокаў перад намі, ён адкрывае нас на ўсю рэчаіснасць, якая нас апярэджвае і перавышае.(…) Хрысціянская малітва напаўняе сэрца чалавека непераможнай надзеяй: які б досвед нас не напаткаў на шляху, Божая любоў можа перамяніць яго ў дабро».
Як падкрэсліў Папа Францішак, «не існуе іншага цудоўнага дня, акрамя сённяшняга», а малітва «перамяняе яго ў ласку, ці лепш, перамяняе нас: суцяшае гнеў, падтрымлівае любоў, памнажае радасць, напаўняе сілай прабачэння». У пэўны момант, як сцвердзіў Святы Айцец, «нам можа здавацца, што ўжо не мы жывём, але ласка жыве і дзейнічае ў нас праз малітву».
Біскуп Рыма заклікаў «маліцца за ўсё і за ўсіх»: «Будзем маліцца за нашых блізкіх, але таксама за тых, каго не ведаем; будзем маліцца за нашых ворагаў, як часта заклікае рабіць Святое Пісанне. Малітва адкрывае на шчодрую любоў».
Папа Францішак назваў нядобрым стаўленне людзей, якія ўвесь час асуджаюць іншых: «Трэба любіць усіх і кожнага, памятаючы ў малітве, што мы ўсе грэшнікі, і ў той жа час тыя, каго любіць Бог».
Святы Айцец нагадаў, што малітва ў падзеях кожнага дня і кожнага імгнення можа быць «закваскай», з якой Хрыстус параўноўвае Валадарства.
