Сёлета вернікі парафіі Узвышэння Святога Крыжа ў Мінску не зусім звычайна распачалі свой сезон пілігрымак. Упершыню тут аб’явілі конкурс на лепшы маршрут для падарожжа па святынях Беларусі.
У парафіі на Кальварыі ёсць традыцыя ў першую суботу чэрвеня збірацца ў пілігрымку. Раніцай 1 чэрвеня каля 50 чалавек прыйшлі да касцёла. Надвор’е спрыяла, але не забыліся пра парасоны — на ўсялякі выпадак. Вандроўцы дасведчаныя: з сабой яны ўзялі зручны абутак, каву і бутэрброды.
Сярод пілігрымаў былі і людзі сталага ўзросту, і дарослыя, і дзеці. Для вучняў нядзельнай школы гэтая паездка стала асаблівым падарункам на заканчэнне навучальнага года.
«Я еду ўжо трэці раз, заўсёды з задавальненнем, мне падабаюцца каталіцкія святыні і прыгажосць нашай краіны. Мне вельмі падабаецца нават проста ездзіць па Беларусі», — сказала Вераніка Дубаневіч, вучаніца нядзельнай школы пры парафіі.
«А я еду першы раз, але чакаю, што будзе цікава і весела», — падтрымала сяброўку Анастасія Цімафіевіч, таксама вучаніца нядзельнай школы.
Гэтым разам вернікі адправіліся ў падарожжа па Гродзенскай вобласці: Дуды, Іўе, Тракелі, Воранава, Геранёны, Суботнікі, Лаздуны. Па дарозе наведвалі і святыні, і помнікі архітэктуры. У канкурэнтаў аўтара маршрута, Леаніда, магчыма, і шанцаў не было: парафіянін — былы экскурсавод.
«Для конкурсу я прадставіў 26 маршрутаў, і „перамаглі“ святыні Гродзенскай дыяцэзіі. Гэта край, дзе ў савецкія часы было шмат каталіцкіх касцёлаў, дзве святыні вельмі старажытныя, драўляныя, якія цудам ацалелі», — падзяліўся думкамі Леанід.
Вядома, беларускія католікі штогод здзяйсняюць пешыя, аўтобусныя і роварныя пілігрымкі па святых месцах. Гэта і духоўнае ўзбагачэнне, і новае сяброўства, а найперш — умацаванне сваіх адносін з Богам. А ў выпадку вандровак парафіяльных — гэта яшчэ і ўмацаванне падмурку Касцёла, якім з’яўляецца не камяні і цагліны, а жывыя людзі.
У парафіі Узвышэння Святога Крыжа пілігрымкі распачаліся 5 гадоў таму з ініцыятывы пробашча.
«Мэта пілігрымкі — пазнаць Бога, паглядзець на гісторыю і традыцыі, паглыбіць веру праз сведчанні іншых людзей і прывезці новыя ўражанні і духоўны ўздым», — лічыць кс. Андрэй Сіповіч.
«Мы набліжаемся да Бога, пазнаем прыгожыя святыні нашай краіны, будуем парафіяльную супольнасць, дзеці з ахвотай збіраюцца ў падарожжа і вяртаюцца ўжо іншымі», — адзначыла сястра Марына Толкач ISSM, катэхізатар нядзельнай школы пры парафіі.
Так і адбылося: кожны, несумненна, папоўніў свой багаж — ведаў, пачуццяў, уражанняў. Усім гэтым можна падзяліцца з іншымі і заахвоціць далучыцца да пілігрымкі ў наступным годзе, як звычайна — у першую суботу чэрвеня.
Гэты рэпартаж падрыхтаваны ў межах курсу журналістыкі навучэнцамі Мінскага тэалагічнага каледжа імя св. Яна Хрысціцеля. Выкладчык Ларыса Абрамчук.
