У Санкт-Пецярбургу 9 снежня завяршылася канферэнцыя «Магілёўская рыма-каталіцкая архідыяцэзія: сведчанні жывой памяці. 1783–1939 гг.»
На яе завяршэнне прайшла св. Імша, якую канцэлебравалі пробашч парафіі святога Станіслава у Санкт-Пецярбургу і арганізатар канферэнцыі кс. Кшыштаф Пажарскі, кс. Яцэк Войда з Варшавы і кс. Дзмітрый Пухальскі, канцлер Мінска-Магілёўскай архідыяцэзіі.
Падчас Імшы была ўрачыста адкрыта і асвечана мемарыяльная шыльда з назвамі ўстаноў і прозвішчамі людзей, якія аказвалі фінансавую дапамогу касцёлу св. Станіслава ў 1997–2018 гг.
Большасць парафіянаў святыні — або нашчадкі палякаў і беларусаў, якія ў свой час апынуліся у Расіі, або беларусы, якія прыехалі ў Санкт-Пецярбург у савецкі час.
Пасля Імшы быў прачытаны акт мучаніцтва 23-х святароў — вязняў ГУЛАГу на Салавецкіх астравах, забітых у Сандармоху. Пасля агульнай малітвы ў цішыні былі прачытаны прозвішчы 425 святароў розных абрадаў і нацыянальнасцяў, закатаваных і загінулых у турмах, ссылках і лагерах у 1918–1958 гг.
Падчас чытання ў касцёле згасілі святло, а прысутныя трымалі у руках запаленыя знічы.
У свой час менавіта Пецярбург быў цэнтрам каталіцтва ўсёй Расійскай імперыі, у склад якой з канца XVIII стагоддзя і да 1917 года ўваходзілі і землі сучаснай Беларусі.
Для ўдзельнікаў канферэнцыі была зладжана экскурсія ў Расійскі Дзяржаўны Гістарычны архіў, дзе захоўваецца вялікая колькасць дакументаў, якія асвятляюць функцыянаванне Рыма-каталіцкаага Касцёла у Расійскай імперыі; будынак былой мітрапалітальнай курыі і рэзідэнцыі магілёўскіх арцыбіскупаў на Фантанцы, 118, дзе сёння знаходзіцца музей Гаўрылы Дзяржавіна.
Агледзелі ўдзельнікі канферэнцыі і будынак колішняй духоўнай акадэміі у Пецярбургу. Гэтая навучальная ўстанова дала Каталіцкаму Касцёлу 56 біскупаў і арцыбіскпаў, чатырох благаслаўлёных, а таксама Слугаў Божых — гэта арцыбіскуп Ян Цепляк, біскуп Караль Слівоўскі, біскуп Баляслаў Слосканс, пралат Канстанцін Будкевіч, ксёндз Ян Тройга, ксёндз Павел Хоміч, ксёндз Антоні Чэрвіньскі, айцец Фабіян Абрантовіч МІС і айцец Андрэй Цікота МІС.
Як праходзіла канферэнцыя
Першы дзень канферэнцыі прайшоў у Дзяржаўным музеі гісторыі рэлігіі. Ксёндз Яцэк Войда распавёў пра касцёльныя і палітычныя аспекты выдання булы папы Пія VI Onerosa pastoralis officii cura.
Пра асаблівасці існавання каталіцкага кляштара у Бялынічах да XIX стагодззя і гісторыю Бялыніцкага абраза Маці Божай распавёў Віталій Гайдась з Масквы.
Дзейнасці магілёўскіх мітрапалітаў былі прысвечаны даклады доктара тэалогіі Ганны Мрочак з Варшавы і канцлера Мінска-Магілёўскай архідыяцэзіі кс. Дзмітрыя Пухальскага.
Ксёндз канцлер распавёў пра жыцце і дзейнасць Мітрапаліта Эдварда фон Ропа. Ганна Мрочак расказала пра асаблівасці статусу магілёўскіх мітрапалітаў, звярнуўшы асаблівую ўвагу на Мітрапаліта Вінцэнта Ключынскага — ураджэнца сучаснай Беларусі.
Пра гісторыю каталіцтва на тэрыторыі сучаснага Калініграда распавёў прэлат Ежы Стэцкевіч.
Невядомым старонкам біяграфіі першага Мітрапаліта Магілёўскага Станіслава Богуша-Сестрынцэвіча быў прысвечаны даклад кс. Кшыштафа Пажарскага.
У прыватнасці, святар згадаў унучатага пляменніка біскупа кс. Станіслава Парчэўскага, ураджэнца сучаснай Беларусі і сябра Адама Міцкевіча. Актуальную тэму захавання каталіцкіх некропаляў закрануў у сваім дакладзе Сяргей Слаістаў з Масквы. Ён падзяліўся досведам працы невялікай групы энтузіястаў, якія апякуюцца пахаваннямі каталіцкіх святароў на могілках у Маскве.
Другі дзень канферэнцыі прайшоў у гістарычным будынку Вышэйшай духоўнай семінарыі «Марыя — Каралева апосталаў». У гэты дзень прагучалі даклады, прысвечаныя новапакутнікам у СССР. Міхаіл Шкароўскі распавёў пра подзвіг пакутнікаў Ленінграда 1930-х гг.
Кацярына Лаўрыненка распавяла пра жыццё парафій у часы ганенняў на тэрыторыі сучаснай Віцебскай дыяцэзіі. Сярод іншага, яна закранула дзейнасць біскупа Баляслава Слосканса.
Напрыканцы кс. Кшыштаф Пажарскі, які з’яўляецца пастулятарам беатыфікацыйнага працэсу пакутнікаў савецкага часу у Расіі, распавёў пра стан працэсу і пра змены, якія плануюцца ў яго правядзенні.
