Дапаможны біскуп Мінска-Магілёўскай архідыяцэзіі і біскупскі вікарый для Магілёва і Магілёўскай вобласці Аляксандр Яшэўскі SDB прыгадаў сваю першую сустрэчу з папам Янам Паўлам ІІ, 40-ю гадавіну абрання якога на пасад св. Пятра адзначылі 14 кастрычніка ў архікатэдры.
Паводле прызнання іерарха, яго дзяцінства, маладосць і гады вучобы ў салезіянскай семінарыі, універсітэце, як і першыя пяць гадоў святарства, прайшлі падчас пантыфікату святога Яна Паўла ІІ.
«Пасля сярэдняй школы, у жніўні 1991 года, я распачаў у Польшчы навіцыят у салезіянскай супольнасці. Калі неўзабаве магістр праінфармаваў, што ўвесь мой курс прыме ўдзел у Сусветных днях моладзі ў Чэнстахове, на якія павінен быў прыбыць і папа Ян Павел ІІ, маёй радасці не было межаў.
Менавіта ў Чэнстахове я ўпершыню пабачыў Папу, прымаючы ўдзел у СДМ. Ужо пазней, будучы семінарыстам і дыяканам, я неаднаразова прыслугоўваў на святой Імшы, якую цэлебраваў Пантыфік.
За некалькі месяцаў да яго смерці, у 2005 годзе, я меў магчымасць апошні раз пацалаваць яго руку, прыняць у дар ружанец і пачуць Szczęść Boże, з цяжкасцю вымаўленыя Святым Айцом пасля таго, як ён пачуў, хто я і адкуль.
Святы Ян Павел ІІ аднойчы казаў, што „святыя патрабуюць ад нас не апладысментаў, а наследавання”. Жыць Богам і верай кожны дзень, абуджаць веру і ставіць Бога на першае месца, будучы чалавекам малітвы, — усё гэта вельмі яскрава апісвае жыццё Яна Паўла ІІ.
У гэтым асабіста для сябе, а таксама для вернікаў, я бачу неабходнасць наследаваць святога Яна Паўла ІІ», — заключыў іерарх.
