27 лютага ў парафіі Святой Сям’і ў Лідзе адбылася сустрэча святароў і кансэкраваных асобаў, якія нясуць сваё служэнне ў Гродзенскай дыяцэзіі. Святую Імшу цэлебраваў біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч.
h
«Ці можа яшчэ чагосьці не хапаць чалавеку, які жыве сумленна?» З такім пытаннем у сваёй гаміліі да прысутных звярнуўся біскупскій вікарый ксёндз канонік Уладзімір Гуляй.
Святар адзначыў, што адказ на гэтае пытанне выглядае станоўчым асабліва падчас разважання пра таямніцу паклікання да святарскага жыцця.
«Чалавек пачынае жыць ужо не для Божых запаведзяў, а для Бога. У пачатку паклікання павінна быць матывацыя: “Іду, бо люблю”. Сумніўным з’яўляецца пакліканне, калі яно нараджаецца з матывацыяй: “Іду, бо гэта мой абавязак”, або “іду, бо не ведаю, што з сабой рабіць”».
Таксама святар звярнуў увагу на тое, што азначаюць словы Хрыста «раздай усё і ідзі за Мной».
«Калі чалавек хоча быць дасканалым, то не скажа: “маю святарства”, але “я святар”. Бо святарствам не валодаюць, ім жывуць. Змена жыццёвай філасофіі з “мець” на “быць” павінна ісці з вытокаў паклікання, суправаджаючы святара пасля на працягу яго жыцця. Жывучы ў свеце трэба рабіць выбар. Бог звяртаецца са словамі “Ідзі за мной” да людзей, якія ведаюць, што “мець” не самае важнае ў жыцці».
«Трэба даверыцца Хрысту і зразумець, што пастава “быць кімсьці” і разам з тым вернасць святарскім абяцанням дазваляе здабыць праўдзівы “скарб у небе” і асягнуць шчасце».
На завяршэнне сваёй гаміліі канонік звярнуўся да святароў з пытаннем «А што адкажу сёння Езусу я, калі ў чарговы раз Ён скажа: „Прыйдзі і ідзі за Мной”?».
(UG), (IL)
