23 жніўня ў Друі (Віцебская дыяцэзія, Мёрскі дэканат) у межах традыцыйнага мастацкага пленэру адбылася сустрэча з вядомым беларускім этнографам, рэстаўратарам, мастаком і музыкантам Алесем Ласём.
«Чалавек-аркестр», як яго часта называюць за разнастайныя творчыя таленты, падзяліўся сваім майстэрствам ігры на ліры і віёле да гамба.
Як паведамляецца на сайце парафіі Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі ў Мёрах (Віцебская дыяцэзія) Kascelmery.by, вечарыну адкрыў пробашч парафіі Найсвяцейшай Тройцы ў Друі ксёндз Вячаслаў Адамовіч. Святар коратка пазнаёміў прысутных з творчасцю Алеся Лася і выказаў яму словы ўдзячнасці за магчымасць дакрануцца да музычнай спадчыны Беларусі.
Мастак па адукацыі, Алесь Лось праявіў сябе ў розных формах мастацкай дзейнасці.
Ён актыўна вывучае гісторыю і культуру беларускага народа, захапляецца музычнай творчасцю і вырабам старадаўніх музычных інструментаў. Аднавіў выраб на Беларусі дуды і ліры.
Цікавасць да музыкі з’явілася ў яго яшчэ ў дзяцінстве. Алесь хацеў пачуць як гучаць сапраўдныя дуда, ліра, віёла: музычныя інструменты, якіх у той час на Беларусі было няшмат. Ад эмацыйнага «голаду гукаў» у яго ўзнікла жаданне паспрабаваць зрабіць гэтыя інструменты. Адной з першых была дуда. Майстра не толькі сам навучыўся рабіць гэты інструмент, але таксама стварыў школу, дзе вучыў гэтай справе ахвотных.
Алесь Лось шмат падарожнічае па розных мясцінах Беларусі і замежжа, дзе ладзіць музычныя гасцёўні. У межах чарговага праекта, які звязаны з культурай эпохі барока, майстра вызначыў для сябе чатыры культурныя маркеры — мясціны, у якіх жадае падзяліцца сваім музычным майстэрствам.
Першым быў касцёл святых апосталаў Пятра і Паўла ў Вільні, цяпер — Друя, а потым плануе наведаць Мсціслаў і Пінск.
Падчас музычнай вечарыны ў Друі Алесь Лось іграў на музычных інструментах, якія зрабіў сам. Неверагодныя і прыгожыя гукі ў руках майстра падаравала ліра карбовая − струнны смычковы інструмент, дзе ролю смыка выконвае кола, якое трэцца аб струны.
Пад акампанемент ліры Алесь Лось выканаў разнастайныя старадаўнія рэлігійныя спевы, сярод іх хваласпевы святой Філамэне і Маці Божай Вастрабрамскай. Музычныя кампазіцыі майстра спалучаў з гістарычным экскурсам у эпоху барока. Як адзначыў музыкант, праз барока адкрываюцца дзверы ў іншы свет эмоцый і стасункаў.
Не менш цікава было пачуць і віёлу да гамба. Музычныя творы выклікалі сапраўднае замілаванне ў слухачоў. Найбольш уразілі кампазіцыі Тобіюса Х’юма. Перадаць хараство музыкі немагчыма: трэба яе пачуць.
Пасля выступлення ўдзельнікі сустрэчы яшчэ доўгі час не адпускалі майстра. Яны цікавіліся яго творчасцю і вырабам інструментаў.
Для жыхароў Друі імпрэза такога ўзроўню стала важнай культурнай і рэлігійнай падзеяй. Праз цудоўную музыку і спевы, удзельнікі сустрэчы не толькі далучыліся да культурнай спадчыны, але і праславілі Пана Бога.
