Пошук

09.09.2020 14:16   Тэкст: Вікторыя Якімовіч / Фота: Аляксандра Старадубава / Catholic.by

30 жнiўня ў парафіі святога Францішка Асізскага ў Мінску адбылася ўрачыстасць Першай святой Камуніі.

Дзеці з гэтай парафіі рыхтаваліся да ўрачыстасці два гады. Вернікі адчувалі радасць і шчасце, бо падзея была для іх доўгачаканай і вельмі важнай.

Асаблівай радасцю для маладой парафіі было тое, што ўрачыстая святая Імша адбывалася ў новым касцёле.

Браты капуцыны і добразычлівыя парафіяне садзейнічалі таму, каб гэты дзень стаў для дзяцей непаўторным.

Дзеці ў белым убранні ўпершыню прынялі Цела і Кроў Хрыста, што з’яўляецца важным момантам у жыцці хрысціяніна.

Момантамі, якія ўпрыгожылі ўрачыстасць, сталі белыя кветкі, музыка і спеў у выкананні дзіцячага хору пад кіраўніцтвам Веранікі Раманенкавай, хлеб як сімвал веры і падарункі.

Зараз для дзяцей, якія прыступілі да Першай Камуніі, праходзіць «белы тыдзень», як называецца тыдзень пасля яе прыняцця. Кожны вечар яны збіраюцца ў касцёле на святую Імшу і малітву.

На заканчэнне тыдня яны разам з бацькамі наведаюць санктуарый Маці Божай Фацімскай у Жодзіне, дзе адбудзецца святая Імша, а пасля яе пікнік і гульні.

Бацькі маленькіх парафіян выказваюць глыбокую ўдзячнасць святарам парафіі братам капуцынам Андрэю Жылевічу і Максіму Варанюку, а таксама катэхетцы Таццяне Мазун за падрыхтоўку дзяцей да гэтай падзеі, любоў і ўсмешку, якія яны дораць дзецям, і прыклад веры, які дзеці атрымліваюць кожны раз, калі прыходзяць у касцёл.

 

Абноўлена 09.09.2020 20:11
Пры выкарыстанні матэрыялаў Catholic.by спасылка абавязковая. Калі ласка, азнаёмцеся з умовамі выкарыстання

Дарагія чытачы! Catholic.by — некамерцыйны праект, існуе за кошт ахвяраванняў і дабрачыннай дапамогі. Мы просім падтрымаць нашу дзейнасць. Ці будзе наш партал існаваць далей, у значнай ступені залежыць ад вас. Шчыра дзякуем за ахвярнасць, молімся за ўсіх, хто нас падтрымлівае.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Папа Францішак

Дух хоча жыць у нас –
мы пакліканы да вечнага жыцця