Элігій, або, у французскім вымаўленні, Элуа, нарадзіўся каля 590 г. у невялікім мястэчку непадалёк ад Ліможа (Францыя). Ён быў прыдворным залатаром французскіх каралёў, якія часта звярталіся да яго па парады. Акрамя працы ў майстэрні, ён актыўна займаўся дабрачыннасцю: выкупляў палонных, засноўваў касцёлы і кляштары, рабіў падарункі бедным.
Пасля смерці караля Дагабера пакінуў сваё рамяство і ў 639 г. прыняў святарскае пасвячэнне. Праз два гады Элігій быў прызначаны біскупам Нуаёна. Як пастыр дыяцэзіі ён асабліва клапаціўся пра навяртанне паганаў, вёў місіянерскую дзейнасць у Фландрыі, працягваў засноўваць і падтрымліваць кляштары. Памёр 1 снежня 660 г. Святы Элігій з’яўляецца апекуном ювеліраў, слесараў, кавалёў і ветэрынараў.