Пошук

05.01.2019 08:40   А. Андрэй Авен OCD / Catholic.by

«І ты, Бэтлеем, зямля Юды, нічым не меншы сярод гарадоў Юды, бо з цябе выйдзе Валадар, які будзе пасвіць народ Мой, Ізраэля»

Дарагія браты і сёстры!

У Кнізе Лічбаў, змешчанай у Старым Запавеце, можна знайсці наступныя словы: «Бачу Яго, але яшчэ не сёння; бачу Яго, але не блізка. Узыходзіць зорка ад Якуба і паўстае жазло ад Ізраэля, і б’е князёў Маава і валіць усіх сыноў Сітавых».

Гэтыя словы выражаюць праўду, якую спазнаем і перажываем зараз. Сённяшняя ўрачыстасць Аб’яўлення Пана змешчана ў кантэксце свята Божага Нараджэння і з’яўляецца пэўным яго працягам, толькі яшчэ з дадатковымі асаблівасцямі.

Евангелле нам апавядае пра Бэтлеемскую зорку і пра мудрацоў з Усходу, якія, назіраючы за незвычайнай астранамічнай з’яваю, вырушылі ў далёкае падарожжа, каб знайсці Караля-Месію і пакланіцца Яму, прыносячы ў дары золата, кадзіла і міра.

Сённяшняе першае чытанне і псальм ствараюць правобраз гэтага незвычайнага візіту, аб якім распавядае Евангелле: «Прыйдзе да цябе скарб народаў. Закрые цябе мноства вярблюдаў. Усе яны прыйдуць з Сабы, прынясуць золата і кадзіла, і абвяшчаць будуць хвалу Пану», — а таксама: «Каралі Тарсісу і астравоў прынясуць Яму дары, каралі Аравіі і Сабы складуць даніну».

Дарагія! Божае слова, змешчанае ў Старым Запавеце, амаль дакладна перадае тыя падзеі, якія папярэднічалі Божаму Нараджэнню. Хоць перадае іх вельмі сімвалічна і вобразна, але, калі знаходзім гэтыя словы ў Бібліі, то можам здзіўляцца, з якой дакладнасцю Бог прамаўляе імі да нас.

Калі чытаем сённяшні ўрывак з Евангелля, напэўна, у нашым сэрцы можа ўзнікнуць шэраг розных пытанняў. Напрыклад: што за з’ява ўзнікла на зорным небе, якую назвалі Бэтлеемскай зоркай? Або адкуль мудрацы ведалі пра гэтую зорку і пра нараджэнне Караля Юдэйскага? І як наогул, карыстаючыся гэтай пуцяводнай зоркай, маглі дакладна знайсці месца, дзе нарадзіўся Езус Хрыстус?

Гэта цікавая пытанні, але для нас яны не самыя галоўныя. Адносна Бэтлеемскай зоркі ёсць нямала гіпотэз: адны лічылі, што гэта яднанне трох планетаў: Юпіцера, Сатурна і Марса, што і выклікала падобную з’яву, іншыя меркавалі, што гэта магла быць нават камета, якая доўгі час вельмі выразна была бачная на зорным небе, а яшчэ іншыя казалі, што гэта магла быць нейкая таямнічая з’ява, якую Бог выкарыстаў, каб аб’віць вялікую падзею людзям.

Ці мудрацоў было трое — насамрэч цяжка сказаць. Традыцыя нам падае такую лічбу, можа, таму, што яна адпавядае колькасці падарункаў, якія ўзгаданы ў Евангеллі: золата, кадзіла і міра. Але на самой справе мудрацоў магло быць менш, а магло і больш, для нас гэта таксама не самае важнае. Дык што ж тады для нас самае важнае і пэўнае?

Дарагія браты і сёстры! Езус, які нарадзіўся ў Бэтлееме, — Ён з’яўляецца самай пэўнай і галоўнай Зоркай. Бэтлеемская зорка — гэта толькі знак для нас, якія таксама хочуць прыйсці і пакланіцца Богу.

У мудрацах, якія прыйшлі з Усходу, можна ўбачыць усе народы зямлі, якія прымуць Збаўцу, народы, якія ў Ім убачаць Караля, Найвышэйшага Святара і Збаўцу.

Звярніце ўвагу на падарункі, аб якіх кажа Евангелле: золата — годны падарунак для Караля, кадзіла — для Святара, а духмяная міра — знак будучых пакутаў і смерці Езуса Хрыста. Паглядзіце, якая багатая сімволіка сённяшняй урачыстасці.

Калі глыбей пранікнуцца ў змест сённяшняга Божага слова і паразважаць над ім, то можам прыйсці да высновы, што Бог шукае чалавека і менавіта таму становіцца адным з нас, каб мы ў Езусе Хрысце змаглі нанова адкрыць сапраўднае шчасце, той згублены рай, каб маглі ў сапраўдным Богу знайсці адказ на хвалюючыя пытанні, якія датычаць сэнсу і мэты нашага жыцця.

Дарагія! З таго моманту, калі чалавек згубіў рай, ён згубіў не толькі Бога, але і самога сябе, і таму з’явіліся хвалюючыя пытанні, якія нас перастануць цікавіць толькі тады, калі мы цалкам паяднаемся з Богам. Гэтыя пытанні і прывялі мудрацоў у Бэтлеем. У Езусе яны ўбачылі Кагосьці большага, чым проста караля Юдэйскага, і, наталіўшы смагу сваёй мудрасці і ведаў, яны, напэўна, шчаслівыя вярнуліся ў сваю краіну.

Так і кожны з нас, дзякуючы дару мудрасці і адчуваючы прагненне шукання Бога, мае магчымасць знайсці Яго, не толькі сёння, ва ўрачыстасць, але і ў кожны момант свайго жыцця.

Бо ёсць пытанні, якія можна пакінуць адкрытымі. Але на важныя пытанні заўсёды павінен знайсціся адказ.

Важна, каб мы не былі да гэтага абыякавымі, але безупынна трывалі ў пошуках праўды, якая нам дапаможа знайсці Бога і зразумець саміх сябе. А гэта і ёсць той шлях, які некалі згубілі нашыя прабацькі. Шлях, які нас прывядзе да сапраўднага шчасця, якога тут, на зямлі, нават нельга сабе ўявіць. Амэн.

Пры выкарыстанні матэрыялаў Catholic.by спасылка абавязковая. Калі ласка, азнаёмцеся з умовамі выкарыстання

Дарагія чытачы! Catholic.by — некамерцыйны праект, існуе за кошт ахвяраванняў і дабрачыннай дапамогі. Мы просім падтрымаць нашу дзейнасць. Ці будзе наш партал існаваць далей, у значнай ступені залежыць ад вас. Шчыра дзякуем за ахвярнасць, молімся за ўсіх, хто нас падтрымлівае.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Папа Францішак

Бог заўсёды чакае нас.
Ён ніколі не губляе надзеі і заўсёды прабывае побач.