Пошук


Манаскія супольнасці

Серада, 25 чэрвеня 2008
Кангрэгацыя Сясцёр Змёртвыхпаўстання Пана нашага Езуса Хрыста (змёртвыхпаўстанкі)
25.06.2008 19:50
Заснавальніцы Кангрэгацыі Сясцёр Змёртвыхпаўстанак — Слугі Божыя Цэліна і Ядвіга Бажэнцкія, маці і дачка. Кангрэгацыя была заснавана ў Рыме ў 1891 годзе. Да з’яўлення ў Касцёле новай законнай супольнасці былі доўгія гады духоўнай фармацыі заснавальніц, шэраг цяжкасцяў, якія яны пераадольвалі, змагаючыся са зменлівасцю лёсу, каб напрыканцы ХІХ стагоддзя здзейсніць Божую волю ў сведчанні пра Змёртвыхпаўстанне.
Таварыства Боскага Збаўцы (сальватарыяне)
25.06.2008 19:48
Таварыства Боскага Збаўцы (сальватарыяне) — гэта законная супольнасць, пакліканне якой — абвяшчаць усім людзям, што Езус Хрыстус з’яўляецца адзіным Збаўцам. У Касцёле гэтая супольнасць існуе з 1881 г.
Кангрэгацыя Сясцёр Служак Беззаганнага Зачацця Найсвяцейшай Панны Марыі (служкі)
25.06.2008 19:47
Асобу благаслаўлёнага Эдмунда Баяноўскага — свецкага заснавальніка чатырох адгалінаванняў сясцёр служак Марыі — найбольш поўна характарызуюць словы: «І ішоў, робячы дабро». Эдмунд нарадзіўся 14 лістапада 1814 года ў Польшчы і з-за слабога здароўя спачатку атрымаў грунтоўную адукацыю дома. Потым ён вывучаў філасофію і літаратуру ў вроцлаўскім універсітэце, а далейшую адукацыю працягваў у берлінскім універсітэце. Аднак праз пэўны час стан здароўя не дазволіў яму больш вучыцца далёка ад дома, і ён вярнуўся на радзіму.
Кангрэгацыя Сясцёр святой Ядвігі ад Беззаганнай Багародзіцы Панны Марыі (ядвіжанкі)
25.06.2008 19:46
Вядомая гістарычная асоба Сярэднявечча каралева Сілезіі Ядвіга жыла на мяжы ХІІ і ХІІІ стагоддзя. Яна, бясспрэчна, з’яўляецца асаблівым прыкладам вернага наследавання Хрыста. Усё сваё жыццё каралева Ядвіга клапацілася пра духоўнае і матэрыяльнае развіццё не толькі ўласнай сям’і, але гэтак жа самаахвярна клапацілася і пра падданых. Ядвіга вучыла самых бедных праўдам веры, заступалася за асуджаных, арганізоўвала харчаванне для ўбогіх, фундавала прытулкі, дамы для пілігрымаў і кляштары, аддавала на дабрачынныя мэты ўсе свае даходы. Менавіта таму св. Ядвіга з’яўляецца ў Касцёле апякункай справаў дзейснай любові да бліжніх.
Таварыства Езуса (езуіты)
25.06.2008 19:44
«У адну з бяссонных начэй ён бачыў вобраз нашай Пані са Святым Дзіцяткам Езусам. Гэтае бачанне напоўніла яго незвычайнаю радасцю і такою моцнаю агідаю да мінулага жыцця, а асабліва да грахоў плоці, што здавалася, быццам з яго душы былі сцёртыя ўсе тыя вобразы і ўяўленні, якія аж да гэтага часу былі захаваныя ў ёй. (...) Таму ён запытаўся сам у сябе: „Што гэта за такое новае жыццё, якое цяпер мы распачынаем?“» — распавядае пра сваё пакліканне Ініго Лопес, вядомы як святы Ігнацый Лаёла. Гарматная куля, якая раструшчыла калена рыцара Ініго Лопеса падчас бітвы паміж Іспаніяй і Францыяй пад Памплонай, паклала пачатак радыкальнай перамене ў яго сэрцы. За доўгі перыяд лячэння і выздараўлення ў яго быў час паразважаць над ладам і значэннем свайго жыцця, а таксама над тым, што на самай справе ён хацеў з ім зрабіць.
Кангрэгацыя айцоў марыянаў Беззаганнага Зачацця Найсвяцейшай Панны Марыі (марыяне)
25.06.2008 19:41
У другой палове ХVII стагоддзя была створана новая законная сям’я — марыяне Беззаганнага Зачацця Найсвяцейшай Панны Марыі. Яе заснавальнікам стаў Слуга Божы айцец Станіслаў Папчынскі. Ён удала спалучаў місію заснавальніка кангрэгацыі з душпастырскім служэннем. Ён дапамагаў пробашчам у працы ў парафіі, найбольш ахвотна хадзіў са святарскаю паслугаю да людзей простых. Айцец Станіслаў пераконваў іх у тым, што ад жыцця чалавека — няважна, кароткага ці доўгага — залежыць жыццё вечнае. Ён заахвочваў усіх не грашыць і заклікаў жыць хрысціянскімі цнотамі. Ён быў цудоўным правадыром душаў.
Кангрэгацыя Сясцёр св. Дамініка (дамініканкі)
25.06.2008 17:46
Дамініканская духоўнасць развіваецца з ХІІІ стагоддзя, з таго часу, калі жыў святы Дамінік, заснавальнік Закона Братоў Прапаведнікаў. Духоўнасць дамініканаў грунтуецца на перакананні, што мэта любога апостальства і душпастырства — хвала Бога і збаўленне людзей. Абвяшчэнне Евангелля павінна быць словам паратунку для ўсіх, хто сышоў з правільнага шляху. Прыкладам у рэалізацыі гэтага паклікання з’яўляецца Хрыстус, Добры Пастыр, які клапоціцца пра збаўленне ўсіх, а таксама ўважлівая і паслухмяная Богу Панна Марыя, якая перадала Адзінароднае Слова Айца свету і саўдзельнічала Яму ў таямніцах збаўлення. Таму дамініканская духоўнасць засяроджваецца на кульце Езуса Эўхарыстычнага і Найсвяцейшай Маці.
Ордэн братоў Прапаведнікаў (дамінікане)
25.06.2008 17:17
Заснавальнікам ордэна дамініканаў быў святы Дамінік (Дамінго) дэ Гусман (1170-1221), выкладчык універсітэту ў Паленсіі. Ідэя заснавання ордэну ўзнікла ў сувязі з евангелізацыйнай місіяй, якая на пачатку ХІІІ ст. праводзілася ў паўднёвай Францыі. Місія абапіралася пераважна на метады прымусу і запалохвання. Дамінік адчуў глыбокую салідарнасць з бедным людам, аб’ектам такой «евангелізацыі», і вырашыў абвяшчаць Добрую Навіну іншым спосабам, не так, як гэта рабілі папярэднія місіянеры. Ён сам стаў бедняком і пачаў прапаведаваць у стылі св. Паўла, як вандроўны апостал-жабрак. Да гэтага харызматычнага святара далучыліся іншыя. 22 сьнежня 1216 году Папа Ганорый ІІІ спецыяльнаю булай зацвердзіў новы спосаб дабравешчання.
Кангрэгацыя Сясцёр Служак Езуса ў Эўхарыстыі (эўхарысткі)
25.06.2008 17:15
Кангрэгацыя Сясцёр Служак Езуса ў Эўхарыстыі — гэта манаская супольнасць, якая цалкам прысвяціла сябе малітве і апостальскай дзейнасці ў Касцёле. Заснаваў супольнасць благаслаўлёны Юры Матулевіч, які ў 1923 г., калі з’явіліся эўхарысткі, быў Віленскім біскупам.
Кангрэгацыя Сясцёр Францішканак Сям’і Марыі (сёстры Сям’і Марыі)
25.06.2008 17:12
Арцыбіскуп Зыгмунт Шчэнсны-Фялінскі, заснавальнік Кангрэгацыі Сясцёр Францішканак Сям’і Марыі, нарадзіўся 1 лістапада 1822 года на Валыні (Украіна). З бацькоўскага дому ён вынес моцную веру і хрысціянскую маральнасць. З маладосці ў яго жыцці было нямала цяжкіх і пакутлівых выпрабаванняў. Калі Зыгмунту было 17 гадоў, у яго памёр бацька, а праз шэсць гадоў была арыштавана і вывезена ў Сібір маці. Ён застаўся з двума братамі і трыма сёстрамі без даху над галавою і сродкаў на існаванне. Аднак яго моцная вера і бязмежны давер да Божага Провіду перамаглі ўсялякія беды і цяжкасці.
Ордэн Меншых Братоў Капуцынаў (Ordo Fratrum Minorum Capucinorum — OFM Cap)
25.06.2008 16:54
Найвышэйшы, праслаўлены Божа, асвяці змрок майго сэрца і дай мне, Пане, сапраўдную веру, непахісную надзею і дасканалую любоў, разуменне і пазнанне, каб выканаў Тваё святое і праўдзівае пасланніцтва. Малітва св. Францішка перад крыжам Ордэн Меншых Братоў Капуцынаў Курыя Віцэправінцыі Меншых Братоў Капуцынаў на Беларусі Кароткі жыццяпіс св. Францішка Асізскага Манаская супольнасць капуцынаў, у адным шэрагу з іншымі францішканскімі ордэнамі, з’яўляецца прамой пераймальніцай багатай духоўнасці святога Францішка з Асізі. Як самастойны Ордэн Меншых Братоў Капуцынаў зацверджаны булай Папы Клімента VII 3 ліпеня 1528 года. З’яўленне гэтай супольнасці было абумоўлена радыкальным жаданнем наследаваць Езуса Хрыста, жывучы ва ўбогай братэрскай супольнасці.   Галоўнай рысай капуцынскай духоўнасці з’яўляецца няспыннае, асабістае шуканне першапачатковага ідэалу, які адкрыў і рэкамендаваў сваім братам-паслядоўнікам святы Францішак, калі заахвочваў наследаваць Езуса Хрыста, беднага і пакорнага. Зразумела, што першае месца ў жыцці капуцына займае малітва, асабліва кантэмпляцыйная (сузіральная). Істотнай прыкметай таксама з’яўляецца беднасць, якая выражае суровасць жыцця і добраахвотнасць пакаяння. Характарызуе капуцынаў і радаснае прабыванне сярод людзей бедных ды хворых, падзяляючы іх долю і дзелячыся з імі духоўнымі каштоўнасцямі. Шлюбуючы паслухмянасць, беднасць і чыстасць, апранутыя ў карычневы габіт з характэрным доўгім завостраным каптурам, падперазаныя звычайнай белай вяроўкай, капуцыны, выбіраючы просты лад жыцця ў розных краінах на ўсіх катынентах, імкнуцца дакладней ажыццяўляць Святое Дабравесце, захоўваючы вернасць Каталіцкаму Касцёлу. На практыцы гэтае заданне капуцыны рэалізуюць, апякуючыся беднымі або штодзённа выконваючы, паводле здольнасцяў і адукацыі, абавязкі сакрыстыяніна, арганіста, садоўніка, краўца, выкладчыка і шмат іншых. Браты-святары, прысвячаючы сябе душпастырству, служаць людзям як спаведнікі, духоўныя кіраўнікі і прапаведнікі. На сённяшні дзень капуцынская супольнасць налічвае ў свеце больш за адзінаццаць тысяч братоў. За пяцьсот гадоў гісторыі ордэна трынаццаць капуцынаў былі абвешчаны святымі, а трыццаць чатыры — благаслаўлёнымі. Найбольш вядомыя з іх: святы Фелікс з Канталічэ, святы айцец Піо, благаслаўлёны айцец Ганарат Казмінскі. На тэрыторыі сучаснай Беларусі меншыя браты капуцыны дзейнічаюць з 1938 года. У цяжкія часы савецкага атэізму існаванне ордэна працягвалася ў падполлі. Пасля атрымання рэлігійнай свабоды дзякуючы дапамозе братоў-місіянераў з Польшчы колькасць месцаў працы капуцынаў у Беларусі ўсцяж павялічваецца. Сёння яны працуюць у Мінску, Маладзечне, Ліпнішках (Іўеўскі р-н), Слоніме, Докшыцах, Ваўкалаце (Докшыцкі р-н), Смалявічах і Верхнядзвінску. На сённяшні дзень у Беларусі працуе дваццаць чатыры капуцыны, большасць з якіх з’яўляюцца беларускімі грамадзянамі. Акрамя таго, калі дзесяці братоў з Беларусі знаходзяцца на розных этапах фармацыі ў кляштарах Польшчы і Італіі, рыхтуючыся да канчатковага прыняцця капуцынскага ладу жыцця. Гэтая супольнасць братоў утварае арганізаваную ў 1997 годзе адміністрацыйную адзінку Ордэна, якая тады атрымала назву Віцэправінцыі, а цяпер называецца — Кустодыя Ордэна Меншых Братоў Капуцынаў у Беларусі, апекуном якой з’яўляецца благаслаўлёны капуцын айцец Ганарат Казмінскі. Узначальвае Кустодыю Кусташ, якога выбіраюць браты кожныя тры гады. Адказваючы на актуальныя патрэбы Каталіцкага Касцёла ў Беларусі, капуцыны ў першую чаргу займаюцца душпастырствам у даручаных ім парафіях. Штогод праводзіцца пілігрымка з Маладзечна да Маці Божай Будслаўскай, удзельнічаючы ў якой кожны можа крыху бліжэй пазнаёміцца з капуцынскасцю. http://youtu.be/dkFuqg1iSEs   Курыя Кустодыі Ордэна Меншых Братоў Капуцынаў у Беларусі: Брат Сяргей Мацюшонак OFM Cap — Кусташ вул. Гарадзецкая, д. 22, кв. 152 220125, г. Мінск Тэл. +375 17 396-80-62 , факс +375 17 396-80-61 e-mail: belarus.ofmcap@gmail.com Афіцыйная старонка Беларускай Кустодыі Ордэна Меншых Братоў Капуцынаў www.kapucyny.by   Кароткі жыццяпіс св. Францішка Асізскага 1181 г. (або 1182 г.) У італьянскім горадзе Асізі ў сям’і багатага купца П’етро Бернардонэ і Пікі нарадзіўся сын. На хросце яму далі імя Ян, але пазней бацька назваў яго Францішкам. У юнацтве Францішак адзначаўся кемлівасцю і велікадушнасцю. Па характары быў весялун і нават гарэзнік, меў шмат сяброў і ў таварыстве звычайна быў завадатарам. Асізскі юнак марыў пра бліскучую, а ў тыя часы і найбольш прывабную, кар’еру гераічнага рыцара. Верасень 1202 г. Распачалася вайна паміж Асізі і Перуджай. У ёй удзельнічае Францішак, і пасля адной з бітваў ён трапляе ў палон, у якім знаходзіўся амаль год. 1203 г. Вярнуўшыся з няволі, сын Бернардонэ цяжка хварэе. 1205 г. Францішак чарговы раз рушыць на вайну, гэтым разам да Апуліі, з надзеяй здабыць жаданую славу. У мясцовасці Спалета ён бачыць загадкавы сон і, уражаны ім, вяртаецца ў Асізі. 1206 г. У касцёле св. Дам’яна ён чуе таямнічы голас з крыжа: «Францішак, ідзі, адбудуй мой дом, які руйнуецца». У душы Францішка адбываецца пералом, пакаянне і поўнае навяртанне. У прысутнасці асізскага біскупа ён аддае грошы і нават вопратку свайму бацьку, які быў супраць новага ладу жыцця сына. У адзенні пустэльніка Францішак распачынае жабрацкае жыццё пакаяння, служачы хворым на праказу. 1206-1208 г.г. Ён адзін аднаўляе занядбаныя святыні св. Дам’яна, св. Пятра і Маці Божай Анёльскай. 16 красавіка 1208 г. Да Францішка далучаюцца першыя вучні Бернард і Пётр. 1209 або 1210 г. Францішак з адзінаццаццю вучнямі вандруе ў Рым, і там яны атрымліваюць папярэдняе зацвярджэнне такога ладу жыцця ад папы Інацэнта ІІІ. 1215 г. Адбыўся Трэці Латэранскі Сабор. Лічыцца, што на ім прысутнічаў Францішак, і менавіта там упершыню ён сустрэўся з Дамінікам Гусманам, заснавальнікам Ордэна Прапаведнікаў (дамініканцаў). 29 лістапада 1223 г. Папа Ганорый ІІІ канчаткова зацвярджае укладзены Францішкам Статут жыцця меншых братоў. 15 жніўня – 30 верасня 1224 г. Францішак, адасобіўшыся на гары Альверня, адбывае саракадзённы пост, падчас якога, прыблізна 14 верасня, атрымаў стыгматы. 3 кастрычніка 1226 г. Францішак памірае. 16 ліпеня 1228 г. Папа Грыгорый IX абвяшчае Францішка святым. 25 мая 1230 г. Цела святога Францішка перанесена ў спецыяльна пабудаваную ў яго гонар базыліку.
Закон Братоў Меншых (францішкане)
25.06.2008 16:34
Заснавальнікам францішканскага закону з’яўляецца св. Францішак Асізскі. Гэты незвычайны святы нарадзіўся каля ў 1181 г. у сям’і багатага купца. Яшчэ ў юнацтве ён зразумеў: усё, што ён мае, нішто ў параўнанні са служэннем самому Богу. Ён цалкам адмовіўся ад магчымасці ўзбагачацца, жывучы пры багатым бацьку, і выбраў жыццё жабрака.
Што такое кансэкраванае жыццё?
25.06.2008 16:18
З Катэхізіса Каталіцкага Касцёла «Стан жыцця, які ўзнікае праз прыняцце евангельскіх парадаў, хоць і не адносіцца да іерархічнай структуры Касцёла, усё ж неад’емна належыць да яго жыцця і святасці», — гаворыцца ў Канстытуцыі ІІ Ватыканскага Сабору пра Касцёл «Lumen gentium» .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Папа Францішак

Дух хоча жыць у нас –
мы пакліканы да вечнага жыцця