Падчас агульнай аўдыенцыі, якая 27 мая прайшла ў форме відэатрансляцыі з Апостальскага палаца ў Ватыкане, Святы Айцец працягнуў цыкл катэхез аб малітве.
Як паведамляе беларуская рэдакцыя парталу Vatican News, Пантыфік адзначыў, што задума Бога адносна чалавецтва ўтрымлівае выключна дабро, але ў жыцці мы штодзённа сустракаемся з існаваннем зла. Паступовае распаўсюджванне граху ў гісторыі чалавецтва апісана ў першых раздзелах кнігі Быцця.
Адам і Ева засумняваліся ў добразычлівых намерах Бога, думалі, што маюць справу з зайздросным бажаством, якое перашкаджае іх шчасцю, у выніку чаго паўсталі супраць Яго.
Іх сэрцы, паддаўшыся спакусе злога, былі апанаваны маніяй вялікасці, яны лічылі, што, пакаштаваўшы плод з дрэва, будуць як Бог. Але вынік быў адваротным, нагадаў Папа Францішак.
«Зло становіцца яшчэ больш дэструктыўным, больш моцным у другім пакаленні людзей: у гісторыі Каіна і Абэля. Каін зайздросціў брату. Хоць быў першародным, бачыў у Абэлю ворага, таго, хто квапіцца на яго першаснасць. Зло ўвайшло ў яго сэрца і Каін не здолеў яго апанаваць. (…) І так гісторыя першага братэрства завяршылася забойствам», — заўважыў Пантыфік.
Насілле пашыралася і ў нашчадках Каіна, што выражаецца ў «злосным спеве Ламеха», сапраўдным «гімне помсце»: «Калі Каіну адпомсціцца ўсямёра, то Ламеху — у семдзесят сем разоў» (Быц 4, 23-24).
«І такім чынам зло пашырылася, як алейная пляма, распаўсюдзілася на ўвесь гарызонт: “Убачыў Пан, што вялікае зло людзей на зямлі і што ўсе задумы сэрцаў іхніх увесь час скіраваны толькі на зло” (Быц 6, 5). Велічныя вобразы вялікага патопу і Вавілонскай вежы паказвалі, што існавала патрэба ў новым пачатку, як у новым стварэнні, якое будзе мець сваё спаўненне ў Езусе Хрысце», — сказаў пастыр паўсюднага Касцёла.
Папа звярнуў увагу, што на першых старонках Бібліі напісана і «іншая гісторыя», менш яскравая, нашмат больш сціплая і пабожная, але напоўненая надзеяй.
«Нават калі амаль усе паводзілі сябе жорстка, пераўтвараючы нянавісць і заваяванне ў рухавік гісторыі, былі людзі, здольныя маліцца Богу са шчырасцю, здольныя іншым чынам пісаць лёс чалавека», — падкрэсліў Святы Айцец.
Ён нагадаў пра прыклад Абэля, які прыносіў Богу ахвяру з першынцаў статку свайго; пра Энаса, які заклікаў імя Пана; пра Энака, які «хадзіў з Богам» і быў узяты на неба; і нарэшце пра Ноя, дзякуючы якому Бог вырашыў не знішчаць усяго чалавецтва.
«Калі чытаем гэтыя апавяданні, складаецца ўражанне, што малітва стала плацінай, прытулкам для чалавека перад хваляй поўнага зла, якое расло ў свеце. Урэшце, мы молімся таксама, каб уратавацца ад саміх сябе.
Важна маліцца, кажучы: “Пане, калі ласка, выратуй мяне ад мяне самога, ад маіх амбіцый, ад маіх жарсцяў…”»,
— сцвердзіў Святы Айцец.
«Людзі, якія моляцца на першых старонках Бібліі – міратворцы: сапраўды, малітва, калі яна сапраўдная, вызваляе ад гвалтоўных інстынктаў і з’яўляецца позіркам, скіраваным да Бога, каб Ён зноў пачаў клапаціцца пра сэрца чалавека», — дадаў Пантыфік.
Па словах Папы, малітва з’яўляецца «кветнікам адраджэння ў тых месцах», дзе «нянавісць чалавека магла пашыраць толькі пустыню».
«Вось чаму Божае панаванне перадаецца праз ланцуг гэтых людзей, якіх у свеце часта не разумеюць і спіхваюць на задворкі. Але свет жыве і развіваецца дзякуючы Божай сіле, якую гэтыя Яго слугі чэрпаюць са сваёй малітвы. Гэта той ланцуг, які зусім не стварае шуму, рэдка мае гонар трапіць у выпускі навін, але ён вельмі важны для таго, каб вярнуць свету надзею!» — падкрэсліў Святы Айцец.
Пастыр паўсюднага Касцёла падзяліўся ўспамінамі пра аднаго няверуючага палітыка, які ў цяжкі перыяд свайго жыцця пачаў маліцца, памятаючы пра прыклад веры, які ў маленстве атрымаў ад бабулі.
Папа дадаў, што вельмі важна вучыць дзяцей малітве.
Яна стане зернем жыцця, што назаўсёды застанецца ў іх сэрцах.
