2 чэрвеня ў парафіі Адведзінаў Найсвяцейшай Панны Марыі ў аграгарадку Фашчаўка Шклоўскага раёна (Магілёўскі дэканат) адбыўся парафіяльны адпуст. Фэст сабраў вернікаў не толькі мясцовай каталіцкай супольнасці, якія жывуць у самім аграгарадку і навакольных вёсках, але і пілігрымаў з Мінска, Магілёва, Горак, Шклова, Маладзечна.
На пачатку ўрачыстасці краязнавец са Шклова Аляксандр Грудзіна пазнаёміў прысутных з гісторыяй касцёла ў колішняй вёсцы Фашчаўка, пасля чаго з прывітальным словам звярнуўся фашчаўскі пробашч кс. Аляксандр Шупенька.
Цэлебрацыю св. Імшы ўзначаліў пробашч конкатэдральнай парафіі Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі ў Магілёве кс. Віталій Маргуноў, а гамілію прамовіў а. Віталій Чабатар, вікарый парафіі Святога Антонія з Магілёва.
«Няхай Маці Божая Фашчаўская і надалей вучыць усіх нас, дапамагае нам і заўсёды адказвае на нашы просьбы і малітвы!» — завяршыў сваё настаўленне малітоўным заклікам святар з законніцкай супольнасці клярэтынаў.
Гістарычная даведка
Каталіцкая супольнасць з’явілася ў Фашчаўцы не пазней за сярэдзіну XVII ст. У 1738 г. тут было распачата будаўніцтва новага мураванага касцёла. У 1754 г. новапабудаваная святыня была асвячана ў гонар Унебаўзяцця Найсвяцейшай Дзевы Марыі.
Паводле мясцовых паданняў, цэглу на новы мураваны касцёл выраблялі за дзесяць кіламетраў ад Фашчаўкі — у Гарадзішчы. Адтуль яе па ланцужку з рук у рукі перадавалі на будову святыні.
Святыня, якая адрознівалася вялікімі памерамі, была відаць па-над лясамі за 15 кіламетраў, а пры добрым надвор’і — аж з Магілёва, за паўсотні кіламетраў ад Фашчаўкі.
«Найсвяцейшая Багародзіца вядомая амаль два стагоддзі шматлікімі міласцямі і цудамі ў сваём Фашчаўскім абразе, здзейсніла ў гэтым годзе цудадзейныя доказы сваёй мацярынскай дабрыні».
Пра рэлігійнае жыццё ў вёсцы Фашчаўка ў свой час згадвала і першая беларуская газета на роднай мове «Наша Ніва». У кастрычніку 1908 г. у ёй паведамлялася:
«Тутака [у Фашчаўцы] скрозь жывуць беларусы, але ёсць і трохі літвінаў. Вось, у тутэйшым касцёле завёўся цяпер парадак, што казанні ксяндзы кажуць па-польску, па-літоўску і па-беларуску; таксама спявае народ песні касцёльныя ў гэтых трох мовах. Беларусы тутэйшыя, як пачулі першы раз казанні ў сваёй мове, дык ад радасці аж заплакалі».
Пасля Кастрычніцкага перавароту распачаліся гады ваяўнічага атэізму і пераследу веры. 13 чэрвеня 1937 г., калі большасць мясцовых вернікаў скіраваліся на адпуст св. Антонія ў Магілёў, «невядомыя» разбілі і абрабавалі абраз Маці Божай з касцёльнага алтара.
Пазней былі арыштаваныя ксёндз Пётр Януковіч, арганіст Марцін Секацкі, старшыня касцёльнага камітэта Ігнат Давідовіч, бацька і сын Крупенькі і яшчэ некалькі парафіянаў. Пасля «працэсу», што апісваўся ў шклоўскіх газетах, яны былі расстраляныя на працягу тыдня.
Пасля вайны ўлады спрабавалі зрабіць у касцёле клуб, аднак з-за агульнага супраціву жыхароў вымушаны былі адмовіцца ад гэтай ідэі. Тады касцёл вырашылі проста знішчыць. Паводле некаторых звестак, 24 снежня 1967 г. велічны будынак каталіцкай святыні ў Фашчаўцы быў узарваны. Па ўспамінах мясцовых жыхароў, «касцёл лёгка ўзняўся і апаў. Снег быў чырвоны ад цаглянага пылу, як быццам ад крыві…».
Сёння ў Фашчаўцы дзейнічае новапабудаваная капліца, дзе рэгулярна цэлебруецца св. Імша і адбываюцца набажэнствы.
