11 сакавіка споўнілася 110 гадоў з дня нараджэння айца Льва Гарошкі — святара, інтэлектуала, грамадскага дзеяча і журналіста, шматгадовага кіраўніка Беларускай рэдакцыі Ватыканскага радыё.
Дзейнасць айца Гарошкі, як паведамляе беларуская рэдакцыя парталу Vatican News, не мае шырокага прызнання ў Беларусі, як і дзейнасць многіх іншых беларускіх святароў, якія працавалі на ніве духоўнага і нацыянальнага абуджэння народа. Аднак спадчына, пакінутая гэтым руплівым пастырам, заслугоўвае самай вялікай увагі.
На працягу жыцця айцец Леў Гарошка выдаў дзясяткі кніг па гісторыі, філасофіі, тэалогіі і мовазнаўстве, прапаведаваў, навучаў, спрыяў захаванню цікавасці да ўласных каранёў сярод беларусаў на Радзіме і за мяжой.
Леў Гарошка нарадзіўся 11 лютага 1911 г. у сялянскай праваслаўнай сям’і ў Навагрудскім павеце. Продкі яго бацькоў былі ўніятамі.
Пасля заканчэння беларускай гімназіі паступіў у Львоўскую духоўную акадэмію, потым вывучаў тэалогію ў аўстрыйскім Інсбруку. У 1937 г. прыняў прэзбітэрскае пасвячэнне і распачаў душпастырскую працу ў каталіцкіх парафіях усходняга абраду на тэрыторыі Пінскай дыяцэзіі. Але добра адукаваны беларускі святар лічыўся палітычна ненадзейным у міжваеннай Польшчы, таму пастаянна знаходзіўся пад кантролем паліцыі.
Праз два гады распачалася Другая сусветная вайна. Айцец Гарошка працягваў несці служэнне як святар і педагог.
Вядомы выпадак, калі святар уратаваў моладзь ад вывазу ў працоўныя лагеры на тэрыторыі Германіі, пасля чаго быў арыштаваны акупацыйнымі ўладамі.
У 1944 г. разам з многімі тысячамі беларусаў, якія не хацелі трапіць пад савецкі тэрор, айцец Гарошка апынуўся ў эміграцыі. Займаўся душпастырствам сярод беларусаў у Германіі і Францыі. Да 1958 г. жыў у Парыжы, дзе заснаваў рэлігійна-грамадскі часопіс «Божым шляхам», які выдаваўся амаль 40 гадоў. Таксама падрыхтаваў аднайменны малітоўнік, якім да сёння дзе-нідзе карыстаюцца вернікі.
У 1959 г. айцец Леў Гарошка прыехаў у Рым, дзе ўступіў у Кангрэгацыю Айцоў Марыянаў Беззаганнага Зачацця Найсвяцейшай Панны Марыі, а на наступны год узначаліў Беларускую каталіцкую місію ў Лондане.
Аднак на гэтай пасадзе прабыў не доўга. Рэч у тым, што святар прагнуў па-сапраўднаму рэалізаваць сваё пакліканне каталіцкага прапаведніка, публіцыста і журналіста.
Такая магчымасць у яго з’явілася ў 1970 г., калі ён стаў кіраўніком Беларускай рэдакцыі Ватыканскага радыё.
За сем гадоў плённага служэння айцец Леў Гарошка падрыхтаваў некалькі ўнікальных цыклаў праграм, прысвечаных хрысціянству ў беларускай літаратуры, славутым беларускім рэлігійным дзеячам, знаёміў вернікаў з думкамі вялікіх навукоўцаў, астраномаў, кампазітараў пра Бога і рэлігію. Гэтая спадчына яшчэ толькі пачынае прыцягваць увагу навукоўцаў.
Святар прызнаваўся, што «намагаецца рабіць усё магчымае, каб забяспечыць рэлігійныя патрэбы беларускага народа». Яго прыклад працягвае натхняць мноства душпастыраў, а яго дзейнасць з’яўляецца важным этапам у гісторыі каталіцкай журналістыкі ў Беларусі.
