14 лістапада ў пінскай катэдры Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі адбылася пастырская сустрэча духавенства і кансэкраваных асобаў Пінскай дыяцэзіі, падчас якой яе ўдзельнікі павіншавалі Мітрапаліта Мінска-Магілёўскага арцыбіскупа Тадэвуша Кандрусевіча з 30-годдзем біскупскага служэння.
Арцыпастыр быў запрошаны біскупам Пінскім Антоніем Дзям’янкам адзначыць юбілей таксама ў блізкай яму пінскай катэдры.
У 1989 годзе Тадэвуш Кандрусевіч быў прызначаны першым пасля Другой сусветнай вайны біскупам Мінскім і Апостальскім адміністратарам для католікаў лацінскага абраду ў Беларусі, а гэта азначае, што яму была даручана пастырская апека над вернікам Брэсцкай і Гомельскай вобласцяў, якія ахоплівае Пінская дыяцэзія. Таксама з чэрвеня 2011 па чэрвень 2012 года ён з’яўляўся Апостальскім Адміністратарам Пінскай дыяцэзіі, пераняўшы гэтыя абавязкі ад ужо цяжка хворага ў той час кардынала Казіміра Свёнтка — нязломнага Пастыра і сапраўднага Сведкі веры.
Такім чынам арцыбіскуп Тадэвуш Кандрусевіч двойчы на працягу свайго біскупскага служэння быў пастырам вернікаў Пінскай дыяцэзіі.
У гаміліі падчас святой Імшы арцыбіскуп нагадаў, што хрысціянства — гэта сустрэча з асобай Езуса Хрыста, і «яно прыносіць плён толькі тады, калі мы аб’яднаныя з Езусам».
Іерарх адзначыў, што «мэта нашага жыцця — дасягнуць Божага Валадарства ў вечнасці, дзе не будзе ні веры, ні надзеі, а застанецца любоў», а «шляхам да дасягнення гэтага Валадарства з’яўляецца будаванне яго на зямлі». Дасягнуць жа гэтай мэты «магчыма толькі праз еднасць з Хрыстом», якая падтрымліваецца «праз удзел у сакрамэнтах, малітву, дабрачыннасць».
Прыгадваючы мінулае, арцыбіскуп сказаў: «Атэісты спадзяваліся, што Касцёл памрэ сваёй смерцю. Аднак Божыя планы былі іншымі. Людзі нястомна маліліся і верылі, што прыйдзе час свабоды веравызнання. Верылі ў перамогу Хрыста».
Кажучы пра 1989 год, калі адбылося яго прызначэнне біскупам, іерарх заўважыў:
«Гэта год падзення Бярлінскай сцяны і адначасова год падзення атэістычнай сцяны ў Савецкім Саюзе, дзякуючы чаму мы атрымалі свабоду веравызнання».
«Пасля інгрэсу ў Гродне, які меў месца 28 кастрычніка 1989 г., ксёндз прэлат Казімір Свёнтэк прапанаваў мне наведаць Пінск, што і адбылося ў лістападзе таго ж года. Як радаваўся гэты жывы мучанік за веру, што нарэшце ў катэдру, якой ён апекаваўся, увайшоў свой біскуп. Распавядаў пра пастырскую дзейнасць на Палессі, пра вернасць людзей Богу, пра першага Пінскага біскупа слугу Божага Зыгмунта Лазінскага», — узгадаў арцыбіскуп Кандрусевіч.
Другі раз сённяшняму Мітрапаліту Мінска-Магілёўскаму давялося стаць на чале Пінскую дыяцэзіі падчас хваробы кардынала Свёнтка і яго адыходу ў вечнасць.
«Пінскі Касцёл, які адрадзіўся за апошнія 30 гадоў, прадстаўляе сабой духоўныя лёгкія Палесся. Ён насычае Божай ласкай — гэтым духоўным кіслародам — душы людзей», — сказаў іерарх.
Звяртаючыся да святароў і кансэкраваных асобаў Пінскай дыяцэзіі, арцыбіскуп адзначыў:
«З абсалютнай большасцю з вас мне давялося разам служыць Касцёлу. Ведаю ваш патэнцыял. Ён немалы, і яго неабходна належным чынам выкарыстаць».
Арцыпастыр заклікаў іх быць аб’яднанымі са сваім біскупам і паміж сабой, пазнаваць жыццё і праблемы вернікаў, ведаць іх «пах», як кажа папа Францішак, дастасоўваць пастырскую дзейнасць да выклікаў часу і канкрэтных патрэбаў людзей, не валадарыць, а служыць.
«Штодзённая малітва, адарацыя Найсвяцейшага Сакрамэнту, рэгулярная споведзь павінны ўмацоўваць дух святара. У святарскім жыцці галоўным павінна быць тое, як галоўнае захаваць галоўным», — падкрэсліў іерарх, дадаўшы, што гэта значыць «быць спецыялістам па сустрэчы чалавека з Богам».
На заканчэнне Эўхарыстыі прадстаўнікі Пінскага духавенства шчыра павіншавалі арцыпастыра з гадавінай біскупскага служэння. Да іх далучыліся таксама шматлікія вернікі, якія сабраліся ў гэты дзень у галоўным касцёле дыяцэзіі з Пінска і ваколіц.
Падзякаваўшы ўсім прысутным, арцыбіскуп папрасіў аб малітвах, каб ён заставаўся верным сваёй місіі, навучаў у спрыяльны і неспрыяльны час, бараніў хрысціянскую веру і разам з імі далей будаваў Касцёл на Беларусі.
