12 кастрычніка чацвёра братоў з Таварыства каталіцкага апостальства (палатыны) прынялі ў семінарыйным касцёле ў Алтажаве (Польшча) дыяканскае пасвячэнне. Сярод іх Руслан Пецкелюн, які паходзіць з парафіі святых апосталаў Сымона і Юды Тадэвуша ў Воранаве (Радуньскі дэканат).
Як паведаміў партал Grodnensis.by, чатырох новых дыяканаў рэктар Вышэйшай духоўнай семінарыі палатынаў кс. прафесар Міраслаў Мейзнер SAC параўнаў у прывітальным слове з чатырма евангелістамі.
Да пасвячэння яны рыхтаваліся, праходзячы палатынскую фармацыю ў пастулаце, навіцыяце і на працягу 6 гадоў у семінарыі ў Алтажаве, а непасрэднай падрыхтоўкай былі рэкалекцыі.
Пасвячэнне ўдзяліў дапаможны біскуп Познаньскай архідыяцэзіі Гжэгаж Балцэрэк.
У гаміліі ён падзяліўся разважаннямі пра тое, што значыць быць дыяканам.
Іерарх нагадаў пра святога папу Паўла VI, якому параілі не несці ў працэсіі Евнгелле, паколькі гэта функцыя дыякана. На гэта Папа адказаў: але ж я сапраўды пасвячаны дыякан, дыякан назаўсёды.
Біскуп папрасіў кандыдатаў да пасвячэння:
«Ніколі не забывайце, што вы сталі дыяканамі назаўсёды, назаўсёды! І жадайце перажываць усё ваша святарства як служэнне».
Вышэйшы настаяцель Таварыства каталіцкага апостальства правінцыі Звеставання Пана кс. доктар Адрыян Галбас SAC выказаў удзячнасць біскупу і тым, хто прычыніўся да фармацыі новых дыяканаў, нагадаўшы словы кардынала Ёзафа Ратцынгера, сказаныя 40 гадоў таму, што ў паняцце дыяканату ўпісана гатоўнасць да асабістага нясення Евангелля, ажно да скону.
Ксёндз правінцыял заклікаў новых дыяканаў быць гатовымі да асабістага нясення Евангелля, бо толькі тады абвяшчэнне будзе евангелізацыяй, а не самалюбаваннем.
Таксама ён прасіў абвяшчаць Евангелле не толькі і не найперш словамі, а паводзінамі, стылем жыцця і служэння, на ўзор св. Вінцэнта Палоцці.
