Гамілія на ўрачыстасць Пана нашага Езуса Хрыста, Валадара Сусвету (22 лістапада)

«Благаслаўлёны той, хто прыходзіць у імя Пана! Благаслаўлёнае валадарства айца нашага Давіда, якое надыходзіць!»

Дарагія браты і сёстры!

Сённяшняя ўрачыстасць Хрыста Валадара адкрывае нам Ягонае аблічча напрыканцы вякоў, калі Хрыстус прыдзе з анёламі ў славе сваёй, каб судзіць жывых і памерлых. Але Хрыстус з'яўляецца валадаром не толькі будучага свету. Ён - Валадар нашых сэрцаў тут і цяпер.

У Евангеллі мы чуем сведчанне Езуса адносна Ягонага Валадарства. Кожнаму з нас варта больш уважліва прыслухацца да сведчання нашага Збаўцы: «Валадарства Маё не з гэтага свету. Калі б з гэтага свету было Маё Валадарства, то слугі Мае заступіліся б за Мяне, каб Я не быў выдадзены юдэям. Але цяпер Маё Валадарства не адгэтуль».
 
Як ведаеце, кожны хрысціянін мае над сабою дзве ўлады: як грамадзянін ён падпарадкоўваецца ўладзе краіны, у якой жыве, а як чалавек ахрышчаны падлягае ўладзе Касцёла. У асобных выпадках здараецца так, што рашэнне адной улады супярэчыць рашэнню іншай, а чалавек павінен выбраць штосьці адно. І ў сітуацыях, дзе нельга пайсці на кампраміс, вельмі цяжка зрабіць канкрэтны адказны крок.

Таму ў такіх канфліктных сітуацыях, каб выбар здзейсніць беспамылкова, існуе толькі адно выйсце, каб рашэнне было слушным і справядлівым. Трэба ўзяць пад увагу трэцюю ўладу. Бо насамрэч апрача грамадскай і рэлігійнай улады існуе Бог і Ягоная ўлада. І толькі Яго патрабаванні і права па-сапраўднаму слушныя і справядлівыя. Бог выконвае ўладу ў імя праўды.

Кожны, хто прымае рашэнне ў імя праўды, заўсёды паступае слушна, нягледзячы на тое, ці вырашыць яго непасрэдная улада – свецкая ці рэлігійная – пакараць яго ці ўзнагародзіць.

Паглядзіце, дарагія браты і сёстры. Хрыстус таксама меў над сабою тры ўлады. Грамадскую ўладу прадстаўляў у Галілеі Ірад, у Юдэі Пілат, а далёка ў Рыме Тыберый. Другая ўлада рэлігійная, і яе прадстаўнікамі былі ў Ерузалеме Каяфа з Сінедрыёнам. І калі Езус з гэтымі ўладамі меў канфлікт, абедзве гэтыя ўлады падпісалі Яму смяротны прысуд. Аднак Езус да канца застаўся верным свайму Айцу. Чаму? Бо толькі гэтая ўлада заўсёды верная і справядлівая.

Умілаваныя!

Вернасць праўдзе заўсёды чыніць чалавека ўнутрана свабодным ад усялякай зямной улады, бо праўда пераўзыходзіць усялякую зямную ўладу. Толькі праўда можа насамрэч асуджаць або мілаваць, прысуджваць пакаранне або ад яго вызваляць. Калі б Каяфа і Пілат апраўдалі Хрыста, то ўмацавалі б сваю ўладу і ўзвысілі яе аўтарытэт. Паколькі яны гэтага не зрабілі, асудзілі Езуса несправядліва, то сама праўда вякамі абвінавачвае іх  і будзе надалей вінаваціць у вечнасці.

Кожная ўлада ведае, што аб вартасцях яе падуладных сведчыць узровень таго, наколькі гэтыя падуладныя любяць праўду. Яна ведае пра гэта нават тады, калі за абвяшчэнне праўды, якая ёй перашкаджае, яна нішчыць падуладнага. І, нягледзячы ні на што, вернасць падуладных праўдзе заўсёды знаходзіцца ў інтарэсе ўлады.

Вельмі часта кажуць, што ўлада мае ўплыў на падуладных, забываючы, што і яны, падуладныя, маюць таксама на ўладу свой уплыў. А іх вернасць праўдзе ў стане так падзейнічаць на людзей, якія маюць нейкую ўладу, каб  і ўладары лічыліся з праўдаю. Вядомая рэч, што адзін у полі не воін, і таму адзінкі верных у праўдзе можна ігнараваць, але групы людзей, якія паважаюць і жывуць паводле праўды, нельга не заўважыць і да іх не прыслухацца. Такія людзі становяцца голасам сумлення ў грамадстве.

Умілаваныя ў Хрысце браты і сёстры!

Нам варта заўважыць, што Хрыстус не заклікае ані Пілата, ані Каяфу да вернасці праўдзе. Адзінае Ён вызнае перад імі, робячы пры гэтым націск на тое, што застанецца верным праўдзе, нават калі заплаціць за яе цаною свайго жыцця: “Я для таго нарадзіўся і для таго прыйшоў на свет, каб засведчыць аб праўдзе. Кожны, хто ад праўды, слухае голас Мой”.

Таксама, чытаючы Евангелле, мы не знойдзем ні адзінага выказвання Езуса, у якім Ён прапанаваў бы змену грамадскай або рэлігійнай улады. Езус ніколі не выступаў з заклікам да рэвалюцыі, хоць гэтага закліку многія чакалі. Сваёй паставай вернасці праўдзе Езус паўплываў на тых людзей, якія мелі ўладу, паўплываў шляхам асабістай любові да праўды. Сваёй паставай Езус прымусіў абудзіць сумленні многіх, а таксама стаў накірункам да павагі праўды і вернасці ёй.

Дарагія! Пілат і Каяфа мелі самага каштоўнага падуладнага, які толькі мог быць на зямлі. А паколькі яны здрадзілі праўдзе, то выдалі Езуса на смерць. Але па-сапраўднаму гэтая праўда асудзіла іх. Там, дзе праўда парушаецца, там справа яшчэ канчаткова не закрыта, нават у тым выпадку, калі абаронца праўды губляе сваё жыццё. Бо апошняе слова належыць не ўладзе, але праўдзе.

Езус Хрыстус, Валадар Сусвету, кіруе светам у імя любові, судзіць свет у імя праўды. Таму Ён і толькі Ён з’яўляецца адзіным, справядлівым Валадаром свету, які вучыць кожнага з нас быць верным праўдзе. Калі мы гэта прызнаем, калі ў сваім жыцці будзем імкнуцца быць вернымі праўдзе, то Хрыстус будзе Валадаром нашага сэрца і мы таксама пачуем Ягоны голас. Хрыстус нас запрашае, каб мы разам з Ім валадарылі ў праўдзе і супакоі. Амэн.  

А. Андрэй Авен OCD