У панядзелак 14 ліпеня ў касцёле святога Яна Хрысціцеля ў Мінску падчас урачыстай святой Імшы адбылося ўступленне на пасаду інспектарыяльнага дэлегата Салезіянскай дэлегатуры ў Беларусі ксяндза доктара Віктара Гайдукевіча SDB.
На Імшу сабраліся выбітныя прадстаўнікі Касцёла: Мітрапаліт Мінска-Магілёўскі арцыбіскуп Юзаф Станеўскі, Старшыня Канферэнцыі Каталіцкіх Біскупаў Беларусі, і Генеральны вікарый архідыяцэзіі біскуп Аляксандр Яшэўскі SDB, чыя прысутнасць засведчыла высокую павагу да салезіянскага служэння ў Беларусі. Сярод гасцей былі таксама інспектар Варшаўскай салезіянскай інспекторыі, да якой належыць беларускі рэгіён, ксёндз доктар Тадэвуш Ярэцкі SDB, салезіяне, сёстры салезіянкі, члены салезіянскай сям’і: ADMA, салезіяне супрацоўнікі, моладзь і шматлікія вернікі.
Перад пачаткам Імшы прысутных вітаў ксёндз Павел Шчарбіцкі SDB, які апошнія тры гады нёс адказнасць за кіраўніцтва дэлегатурай. Ён сардэчна прывітаў іерархаў і выказаў падзяку ўсім, хто прыйшоў раздзяліць гэтую важную падзею ў жыцці салезіянскай супольнасці.
Цэлебрацыю святой Імшы ўзначаліў арцыбіскуп Юзаф Станеўскі.
Гамілію прамовіў інспектар ксёндз Тадэвуш Ярэцкі SDB. Ён адзначыў, што ўступленне новага дэлегата — гэта выразны знак жывучасці і плённасці справы святога Яна Боско ў Беларусі. Больш за стагоддзе салезіяне працуюць на гэтай зямлі, і сённяшняе свята — гэта не толькі позірк у мінулае, але і выраз надзеі на будучыню. Інспектар падкрэсліў, што сэрцам салезіянскага паслання заўсёды была і застаецца моладзь — яе збаўленне і духоўны рост.
«Новы дэлегат — новая місія, але тая ж самая любоў. У гэтым духу сёння вітаем ксяндза Віктара, які прымае на сябе заданне быць айцом і кіраўніком салезіянскай прысутнасці ў Беларусі. Дарагі ксёндз Віктар, тваё «так», выказанае перад Богам і супольнасцю, — гэта акт даверу, пакоры і адвагі.
Бо служэнне дэлегата — гэта не толькі адміністрацыйнае кіраванне, але перадусім духоўнае водазабеспячэнне супольнасці, айцоўская апека, вернасць харызме і еднасць. Дэлегат — гэта той, хто аб’ядноўвае, падтрымлівае і аніміруе»,
— такімі словамі інспектар натхніў новага кіраўніка на плённае служэнне.
Падчас Імшы адбыўся сам абрад уступлення на пасаду. Дэкан дэканату Мінск-Усход ксёндз Аляксандр Мятліцкі SDB агучыў ліст аб прызначэнні ксяндза Віктара Гайдукевіча на пасаду рэгіянальнага настаяцеля. Новапрызначаны дэлегат урачыста прамовіў Апостальскі сімвал веры, склаў прысягу вернасці і ў прысутнасці інспектара падпісаў адпаведныя дакументы.
На завяршэнне святой Імшы арцыбіскуп Юзаф Станеўскі ад імя Канферэнцыі Каталіцкіх Біскупаў Беларусі выказаў падзяку салезіянам за іхнюю шматгадовую адданую працу на карысць Касцёла ў Беларусі. Ён таксама зачытаў афіцыйны ліст аб наданні ксяндзу Віктару Гайдукевічу тытулу ганаровага каноніка Мінска-Магілёўскай архідыяцэзіі.
Пасля Імшы ўсе прадстаўнікі салезіянскай сям’і сардэчна падзякавалі ксяндзу Паўлу Шчарбіцкаму за руплівае і ахвярнае служэнне на пасадзе дэлегата на працягу мінулых трох гадоў, а таксама выказалі цёплыя віншаванні ксяндзу Віктару з нагоды яго прызначэння.
Ксёндз Павел у сваю чаргу звярнуўся са словамі падзякі да біскупаў за прысутнасць і за супрацоўніцтва на працягу апошніх трох год, інспектару за падтрымку і айцоўскае кіраванне, а ксяндзу Віктару выказаў зычэнні, якія сам ксёндз Боско кіраваў да дырэктараў, якіх назначаў на адпаведныя пасады. Гэта парады, якія дапамогуць быць добрым кіраўніком у салезіянскай сям’і:
«Імкніся, каб цябе больш любілі, чым баяліся, любоў і цярпенне няхай суправаджаюць цябе пастаянна пры загадах, пры папраўках, і рабі так, каб кожны, хто бачыць твае ўчынкі і чуе твае словы, разумеў, што ўсё гэта дзеля карысці душы, і перад прыняццем кожнага рашэння глядзі ў неба».
Гэтыя словы святога апостала моладзі не страцілі сваёй актуальнасці і сёння, таму могуць стаць слушнай парадай у рэалізацыі сваёй місіі для новага рэгіянальнага настаяцеля.
Са словамі падзякі і натхнення да прысутных звярнуўся і сам дэлегат. Ксёндз Віктар Гайдукевіч адзначыў, што тытул каноніка — гэта не асабістае адрозненне, а прызнанне плённай працы ўсёй салезіянскай супольнасці. Ён заклікаў салезіянскую сям’ю да еднасці і вернасці сваёй місіі — збаўлення моладзі.
Старажытны грэцкі філосаф Сакрат сцвярджаў: «Пачатак мудрасці — гэта вызначэнне паняццяў». Гэтая думка не страціла сваёй сілы і сёння. Бо сапраўднае разуменне пачынаецца тады, калі чалавек дакладна ўсведамляе, пра што гаворыць. Калі ж мы не вызначаем, што маем на ўвазе пад тым ці іншым словам, або выходзім з здагадкі, што наш суразмоўца павінен сам зразумець, што мы мелі на ўвазе, — мы рызыкуем весці не толькі безсэнсоўную размову, але і, што яшчэ небяспечней, — прыйсці да памылковых высноў. Вось чаму першы і неабходны крок у любой змястоўнай размове — гэта яснасць у паняццях, якімі карыстаемся.
У гэтым кантэксце ксёндз Віктар звярнуў увагу на важнасць таго, каб у салезіянскай сям’і была адзіная мова сэрца і розуму — адзінае разуменне таго, кім мы з’яўляемся і што нас яднае.
«Каб ісці наперад разам, мы павінны дакладна вызначыць, што значыць для кожнага з нас быць вернымі духу святога Яна Боско. Трэба не толькі выкарыстоўваць тыя ж словы, але і разумець пад імі тое ж самае. Бо толькі тады, калі мы гаворым і дзейнічаем з аднолькавым сэнсам, наша еднасць становіцца сапраўднай, а наша місія — дзейснай»,
— падкрэсліў ён.
Канстытуцыі Салезіянскага таварыства, паводле яго слоў, застаюцца не проста нарматыўным тэкстам, але духоўнай картай для ўсіх, хто жадае шчыра і верна жыць з моладдзю і для моладзі. Таму, на думку новага дэлегата, неабходна не толькі абнаўляць словы, але перадусім перажываць дух — каб штодзённа адказваць на пакліканне Хрыста з адвагай, сціпласцю і надзеяй.
