ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ
Ахвотна працуе рукамі сваімі
Чытанне кнігі Прыпавесцяў Саламона.
Цана яе большая, чым перлаў.
Давярае ёй сэрца мужа яе,
і ён не застанецца без прыбытку.
Яна адплочвае яму дабром, а не злом,
ва ўсе дні ягонага жыцця.
Яна шукае воўну і лён
і ахвотна працуе рукамі сваімі.
Рукі свае працягвае да прáсніцы,
і пальцы яе трымаюць верацяно.
Далонь сваю працягвае ўбогаму
і руку сваю падае няшчаснаму.
Прывабнасць — гэта зман, а прыгажосць — гэта марнасць,
жанчына, якая баіцца Пана, годная пахвалы.
Аддавайце ёй паводле працы рук яе,
няхай хваляць ў брамах чыны яе.
Гэта слова Божае.
аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ
Рэфрэн: Шчаслівы кожны, хто баіцца Пана.
1. Шчаслівы кожны, хто баіцца Пана, *
хто ходзіць Ягонымі шляхамі.
2. Плён працы рук сваіх будзеш спажываць, *
будзеш шчаслівы і добра табе будзе.
Рэфрэн:
3. Жонка твая, як урадлівая вінаградная лаза *
ў сценах дому твайго.
Сыны твае, як аліўкавыя парасткі, *
вакол стала твайго.
Рэфрэн:
4. Вось так будзе благаслаўлёны чалавек, *
які баіцца Пана.
5. Няхай благаславіць цябе Пан з Сіёну, *
і ўбачыш дабрабыт Ерузалема ва ўсе дні жыцця свайго.
Рэфрэн:
аДРУГОЕ ЧЫТАННЕ
Каб дзень Пана не застаў вас, як злодзей
Чытанне Першага паслання святога апостала Паўла да Тэсаланікійцаў.
Пра часы і пэўную пару няма патрэбы пісаць вам, браты, бо вы самі дакладна ведаеце, што дзень Пана прыйдзе, як злодзей уначы.
Калі будуць гаварыць: Мір і бяспека, — тады пагібель неспадзяваная прыйдзе да іх, быццам мукі да парадзіхі, і яны не ўцякуць. Вы ж, браты, не ў цемры, каб дзень застаў вас, як злодзей; бо ўсе вы сыны святла і сыны дня. Мы не належым ні да ночы, ні да цемры.
Дык не будзем жа спаць, як астатнія, але чувайма і будзьма цвярозымі.
Гэта слова Божае.
а СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ
Хто застаецца ўва Мне, а Я ў ім, той прыносіць багаты плён.
Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.
аЕВАНГЕЛЛЕ
У малым ты быў верны, увайдзі ў радасць гаспадара твайго
+ Чытанне святога Евангелля паводле Мацвея.
У той час:
Езус расказаў сваім вучням гэтую прыпавесць:
Пэўны чалавек, ад’язджаючы, паклікаў слуг сваіх і даручыў ім маёмасць сваю. Аднаму даў пяць талантаў, другому — два, іншаму — адзін, кожнаму паводле ўласных магчымасцяў, і ад’ехаў.
Па доўгім часе прыходзіць гаспадар слугаў гэтых і патрабуе ад іх рахунку.
Той, які атрымаў пяць талантаў, падышоў і прынёс яшчэ пяць талантаў і кажа: Гаспадар, пяць талантаў ты даў мне; вось яшчэ пяць талантаў я зарабіў на іх. Гаспадар ягоны сказаў яму: Добра, слуга добры і верны, у малым ты быў верны: над многім цябе пастаўлю. Увайдзі ў радасць гаспадара твайго.
Гэта слова Пана.
Пераклад здзейснены Секцыяй па перакладзе літургічных тэкстаў і афіцыйных дакументаў Касцёла пры ККББ