Серада — чацвёрты звычайны тыдзень

Каго Пан любіць, таго і карае

Чытанне Паслання да Габрэяў.

Браты:

Вы яшчэ не змагаліся аж да крыві, ваюючы супраць граху, і забыліся  пра заахвочванне, якое кажа вам, як сынам:

Сыне мой, не пагарджай пакараннем Пана і не падай духам, калі Ён дакарае цябе. Бо каго Пан любіць, таго і карае, і б’е кожнага, каго прымае як сына.

Будзьце цярплівыя да пакаранняў. Бог ставіцца да вас, як да сыноў. Ці ж ёсць такі сын, якога б не караў бацька?

Цяпер усялякая пакаранне здаецца не радасцю, а смуткам. Але пазней яно прынясе мірны плён справядлівасці тым, каго выхоўвала. Таму выпрастайце вашы апаўшыя рукі і аслаблыя калені. Рабіце простыя сцежкі нагамі вашымі, каб кульгавы не збочыў, але  каб выздаравеў.

Імкніцеся да спакою з усімі і да святасці, без якой ніхто не ўбачыць Пана. Сачыце, каб ніхто не быў пазбаўлены Божай ласкі, каб які-небудзь горкі корань, што расце ўверх, не разросся і не апаганіў многіх.

Гэта слова Божае.

аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ

Рэфрэн: Ласка Пана з тымі, хто Яго баіцца.

1. Благаславі, душа мая, Пана, *
і ўсё нутро маё, імя Яго святое.
2. Благаславі, душа мая, Пана *
і не забывай пра ўсе Яго дабрадзействы.

Рэфрэн:

13. Як літуецца бацька над сынамі, *
змілуецца Пан над тымі, хто Яго баіцца.
14. Бо Ён ведае, з чаго створаны мы; *
памятае, што мы з’яўляемся пылам.

Рэфрэн:

17. Міласэрнасць Пана спрадвеку *
і аж навекі над тымі, хто Яго баіцца;
і справядлівасць Яго над сынамі сыноў, *
18. над тымі, хто захоўвае Ягоны запавет.

Рэфрэн:
а

Год ІІ

ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ

Гэта я зграшыў, а гэтыя авечкі, што яны зрабілі?

Чытанне Другой кнігі Самуэля.

У тыя дні:

Кароль Давід сказаў Ёаву, кіраўніку войска, які быў з ім: Прайдзі ўсе плямёны Ізраэля ад Дану да Бээр-Шэбы і палічы народ, каб мне ведаць колькасць яго.

І Ёаў даў каралю лічбу перапісанага народу. Было ў Ізраэлі восемсот тысяч моцных мужоў, якія маглі выцягнуць меч, а юдэяў было пяцьсот тысяч чалавек.

Усхвалявалася сэрца Давіда пасля таго, як ён палічыў народ. І сказаў Давід Пану: Вельмі зграшыў я, калі зрабіў гэта, але цяпер, Пане, даруй беззаконне свайго слугі, бо я паступіў неразумна. На наступны дзень раніцай, калі Давід устаў, Пан скіраваў слова да прарока па імені Гад, празорцы Давіда: Ідзі і скажы Давіду, што так кажа Пан: Я дам табе тры магчымасці. Выберы сабе адну з іх, і Я ўчыню табе тое.

Гад прыйшоў да Давіда і абвясціў яму, кажучы: Або на сем гадоў прыйдзе на зямлю тваю голад, або тры месяцы ты будзеш ўцякаць ад сваіх ворагаў, а яны будуць пераследаваць цябе, або хочаш, каб тры дні была пошасць на тваёй зямлі? Падумай і вырашы, што мне сказаць таму, хто паслаў мяне. Давід адказаў Гаду: Мне вельмі цяжка. Але лепш мне патрапіць у рукі Пана, бо вялікая міласэрнасць Яго, чым патрапіць у рукі людзей.

Тады Пан паслаў пошасць на Ізраэль ад раніцы да прызначанага часу. І памерла з людзей ад Дану да Бэршэбы семдзесят тысяч чалавек.

Калі анёл працягнуў руку над Ерузалемам, каб знішчыць яго, Пан злітаваўся над бядою і сказаў Анёлу, які знішчаў людзей: Хопіць, стрымай руку сваю. Анёл Пана быў тады каля току Араўна Евусіты.

Калі Давід убачыў Анёла, які знішчаў народ, сказаў Пану: Гэта я зграшыў, я ўчыніў зло, а гэтыя авечкі, што яны зрабілі? Няхай твая рука звернецца супраць мяне і супраць дому айца майго.

Гэта слова Божае.

аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ

Рэфрэн: Даруй мне, Пане, віну граху майго.
1. Шчаслівы той, каму адпушчана беззаконне, *
і чый грэх забыты.
2. Шчаслівы чалавек, якому Пан не залічыў віны, *
і ў душы якога няма подступу.

Рэфрэн:

5. Я вызнаў Табе грэх мой *
і не хаваў сваёй віны.
Я сказаў: Вызнаю Пану мае беззаконні, — *
і Ты зняў з мяне віну граху майго.

Рэфрэн:

6. Таму будзе маліцца да Цябе кожны праведнік *
у час адпаведны.
Хоць бы нават разліўся паток, *
воды ўсё адно не дасягнуць яго.

Рэфрэн:

7. Ты — мая абарона, *
захоўваеш мяне ад уціску,
атуляеш мяне *
радасцю выбаўлення.

Рэфрэн:

СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ

Няма прарока без пашаны, хіба што на бацькаўшчыне сваёй

+ Чытанне святога Евангелля паводле Марка.

У той час:

Езус прыйшоў на сваю бацькаўшчыну. А за Ім ішлі Ягоныя вучні. Калі настала субота, Ён пачаў вучыць у сінагозе.

Многія, хто слухаў, здзіўляліся і казалі: Адкуль у Яго гэта, і што гэта за мудрасць, якая дадзена Яму, і як такія цуды чыняцца Ягонымі рукамі? Ці ж гэта не цясляр, сын Марыі, брат Якуба, Юзафа, Юды і Сымона? Ці ж не тут сярод нас Ягоныя сёстры? І сумняваліся ў Ім.

А Езус казаў ім: Няма прарока без пашаны, хіба што на бацькаўшчыне сваёй і ў родных, і ў доме сваім.

Таму не мог там учыніць ніякага цуду, толькі на некалькі хворых усклаў рукі і аздаравіў іх. І дзівіўся іхняму бязвер’ю. І хадзіў па навакольных вёсках, і вучыў.

Гэта слова Пана.


Пераклад здзейснены Секцыяй па перакладзе літургічных тэкстаў і афіцыйных дакументаў Касцёла пры ККББ