29 жніўня — успамін мучаніцтва св. Яна Хрысціцеля

Скажаш ім усё, што Я табе загадаю. Не бойся іх

Чытанне кнігі прарока Ераміі.

У тыя дні:

Пан скіраваў да мяне сваё слова: Ты падпяражаш свае бёдры, устанеш і скажаш ім усё, што Я табе загадаю. Не бойся іх, інакш Я напоўню цябе страхам перад імі.

Вось Я зрабіў цябе сёння ўмацаваным горадам, жалезным слупом і меднымі мурамі супраць усёй зямлі, супраць каралёў юдэйскіх, супраць правадыроў іхніх, супраць святароў і народу гэтай зямлі.

Яны будуць ваяваць з табою, але не перамогуць цябе, бо Я з табою, — кажа Пан, — каб ратаваць цябе.

Гэта слова Божае.

Рэфрэн: Вусны мае будуць абвяшчаць Тваё збаўленне.

1. На Цябе, Пане, спадзяюся, *
няхай не буду асаромлены навекі.
2. Вызвалі мяне паводле Тваёй справядлівасці, *
схілі да мяне сваё вуха і ўратуй мяне.

Рэфрэн:

3. Будзь мне скалою прыстанішча, †
дзе я мог бы заўсёды схавацца. *
Ты загадаў уратаваць мяне,
бо Ты — скала мая і мая цвярдыня. *
4. Божа мой, вызвалі мяне з рук бязбожнага.

Рэфрэн:

5. Бо Ты — мая надзея, Божа мой, Пане,*
Ты спадзяванне маё з маладосці маёй.
6. На Цябе абапіраюся я ад улоння, *
з улоння маці Ты вывеў мяне.

Рэфрэн:

15. Вусны мае будуць абвяшчаць Тваю справядлівасць,
кожны дзень — Тваё збаўленне, *
17. Божа, Ты вучыў мяне з маладосці маёй, *
і дагэтуль я цуды Твае абвяшчаю.

Рэфрэн:
а СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ

Хачу, каб ты даў мне зараз жа на місе галаву Яна Хрысціцеля

+ Чытанне cвятога Евангелля паводле Марка.

У той час:

Ірад паслаў схапіць Яна і зняволіў яго ў вязніцы з-за Ірадыяды, жонкі брата свайго Філіпа, таму што ажаніўся з ёй. Бо Ян казаў Іраду: Не дазволена табе мець жонку брата твайго. А Ірадыяда злавалася на яго і хацела забіць, але не магла, таму што Ірад баяўся Яна, ведаючы, што ён чалавек справядлівы і святы, і аберагаў яго. Шмат разоў чуў яго і непакоіўся, але слухаў яго з ахвотай.

І настаў зручны дзень, калі Ірад у дзень сваіх народзін прыгатаваў вячэру сваім вяльможам, тысячнікам і старэйшынам галілейскім. І ўвайшла дачка гэтай Ірадыяды, і танцавала. І спадабалася яна Іраду і яго гасцям. Кароль сказаў дзяўчыне: Прасі ў мяне, чаго хочаш, і я дам табе. І шмат у чым пакляўся ёй: Чаго ні папросіш, дам табе, нават палову майго каралеўства. Яна выйшла і сказала маці сваёй: Чаго мне папрасіць? Тая адказала: Галаву Яна Хрысціцеля.

І яна адразу хутка ўвайшла да караля і папрасіла, кажучы: Хачу, каб ты даў мне зараз жа на місе галаву Яна Хрысціцеля. Кароль вельмі засмуціўся, але з-за клятвы і тых, хто быў пры стале, не захацеў ёй адмовіць. Кароль адразу паслаў ката і загадаў прынесці галаву Яна. Той пайшоў у вязніцу і адсек яму галаву, і прынёс на місе ягоную галаву, і аддаў яе дзяўчыне, а дзяўчына аддала яе сваёй маці.

Калі пра гэта даведаліся вучні Яна, яны прыйшлі і забралі ягонае цела, і паклалі яго ў магілу.

Гэта слова Пана.

Пераклад здзейснены Секцыяй па перакладзе літургічных тэкстаў і афіцыйных дакументаў Касцёла пры ККББ