ПРАЦЭСІЯ З ПАЛЬМАМІ
Благаслаўлёны той, хто прыходзіць у імя Пана
+ Чытанне святога Евангелля паводле Мацвея.
Калі наблізіліся да Ерузалема і прыйшлі ў Бэтфагію да гары Аліўнай, тады Езус паслаў двух вучняў, кажучы ім: Ідзіце ў вёску, што перад вамі. Там адразу знойдзеце прывязаную асліцу і асляня з ёю. Адвяжыце і прывядзіце да Мяне. Калі вам хто скажа што-небудзь, адкажыце, што яны патрэбны Пану; і зараз жа адашле іх.
І сталася гэта, каб збылося сказанае прарокам, які кажа: Скажыце дачцы Сіёна: Вось Кароль твой ідзе да цябе; лагодны, седзячы на асліцы і на асляняці, сыне пад’ярэмнай.
Вучні пайшлі і зрабілі так, як загадаў ім Езус. Прывялі асліцу і асляня і паклалі на іх сваё адзенне, і Ён сеў на яго. І мноства людзей слала сваё адзенне на дарозе, а іншыя зразалі галінкі з дрэваў і слалі на дарозе. А натоўпы, якія ішлі спераду і следам за Ім, усклікалі:
Гасанна Сыну Давіда!
Благаслаўлёны той,
хто прыходзіць у імя Пана!
Гасанна на вьшынях!
І калі Ён увайшоў у Ерузалем, узрушыўся ўвесь горад, і пыталіся: Хто гэта? А народ адказваў: Гэта прарок Езус з Назарэту галілейскага.
Гэта слова Пана.
Благаслаўлёны той, хто прыходзіць у імя Пана
+ Чытанне святога Евангелля паводле Марка.
Калі наблізіліся да Ерузалема, да Бэтфагіі і Бэтаніі, да гары Аліўнай, Езус паслаў двух сваіх вучняў і сказаў ім: Ідзіце ў вёску, што перад вамі, і адразу, як увойдзеце ў яе, знойдзеце прывязанае асляня, на якое ніхто з людзей яшчэ не сядаў. Адвяжыце яго і прывядзіце. А калі хтосьці вам скажа, навошто вы гэта робіце, адкажыце: Ён патрэбны Пану, і зараз жа адашле зноў яго сюды.
Яны пайшлі і знайшлі асляня, прывязанае каля дзвярэй знадворку, на вуліцы, і адвязалі яго. І некаторыя з тых, хто стаяў там, казалі ім: Што вы адвязваеце асляня? Яны адказалі ім, як наказаў Езус, і тыя адпусцілі іх.
І прывялі да Езуса асляня, і паклалі на яго сваё адзенне, а Ён сеў на яго. І многія слалі адзенне сваё на дарозе, а іншыя — галінкі, зрэзаныя на палях. І тыя, хто ішоў спераду і следам за Ім, усклікалі:
Гасанна!
Благаслаўлёны той,
хто прыходзіць у імя Пана!
Благаслаўлёнае валадарства
айца нашага Давіда,
якое надыходзіць!
Гасанна на вышынях!
Гэта слова Пана.
ф
Благаслаўлёны той, хто прыходзіць у імя Пана
+ Чытанне святога Евангелля паводле Лукі.
У той час:
Езус пайшоў далей, узыходзячы ў Ерузалем.
І калі Ён наблізіўся да Бэтфагіі і Бэтаніі, да гары, называнай Аліўнай, паслаў двух вучняў сваіх, кажучы: Ідзіце ў вёску, што перад вамі, і, калі ўвойдзеце ў яе, знойдзеце прывязанае асляня, на якое ніхто з людзей ніколі яшчэ не сядаў. Адвяжыце яго і прывядзіце.
А калі нехта спытаецца ў вас, навошта адвязваеце, скажыце яму так: Яно патрэбна Пану.
Пасланцы пайшлі і знайшлі ўсё так, як сказаў ім. А калі яны адвязвалі асляня, гаспадары яго запыталі іх: Навошта адвязваеце асляня?
Яны адказалі: Яно патрэбна Пану.
І прывялі яго да Езуса, і, накінуўшы на асляня сваё адзенне, пасадзілі Езуса. І калі Ён ехаў, рассцілалі адзенне сваё на дарозе. А калі наблізіўся да падножжа гары Аліўнай, усё мноства вучняў Ягоных пачало ў радасці гучным голасам славіць Бога за ўсе цуды, якія яны бачылі, кажучы:
Благаслаўлёны Кароль,
які ідзе ў імя Пана!
Спакой у небе
і хвала на вышынях!
Некаторыя фарысеі з натоўпу сказалі Яму: Настаўнік, забарані вучням Тваім.
А Ён адказаў: Кажу вам, калі яны змоўкнуць, дык камяні закрычаць.
Гэта слова Пана.
ІМША
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ
Аблічча свайго Я не адвярнуў ад зняваг і ведаю, што не зазнаю сораму
Чытанне кнігі прарока Ісаі.
Пан Бог даў Мне мову мудрых, каб Я ведаў, як словам падтрымаць знясіленага. Кожную раніцу Пан будзіць Мяне, абуджае слых Мой, каб Я слухаў Яго, як вучань. Пан Бог адкрыў вуха Маё, і Я не запярэчыў, не адступіў назад.
Плечы свае я падставіў тым, хто б’е, і шчокі свае тым, хто выдзірае бараду Маю. Аблічча свайго Я не адвярнуў ад зняваг і аплявання.
Пан Бог дапамагае Мне, таму Я не буду асаромлены, таму зрабіў Я твар свой, як цвёрды камень, і ведаю, што не зазнаю сораму.
Гэта слова Божае.
аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ
Рэфрэн: Божа, мой Божа, чаму мяне пакінуў?
8. Усе, хто бачыць мяне, насміхаюцца з мяне, *
адкрываюць вусны і галавой ківаюць:
9. Ён спадзяваўся на Пана, няхай жа вызваліць яго, *
няхай уратуе, калі Яму ён любы.
Рэфрэн:
17. Сабакі акружылі мяне, *
зборышча злачынцаў мяне абступіла,
прабілі рукі мае і ногі. *
18. Я магу палічыць усе мае косці.
Рэфрэн:
19. Яны дзеляць вопратку маю між сабою *
і жэрабя кідаюць аб адзежы маёй.
20. Але Ты, Пане, не адыходзь ад мяне; *
сіла мая, паспяшайся мне на дапамогу.
Рэфрэн:
23. Буду абвяшчаць імя Тваё братам маім, *
на сходзе буду праслаўляць Цябе.
24. Вы, што баіцеся Пана, праслаўляйце Яго. †
Усё патомства Якуба, усхваляй Яго. *
Няхай баіцца Яго ўсё патомства Ізраэля!
Рэфрэн:
аДРУГОЕ ЧЫТАННЕ
Прынізіў сябе, таму Бог узвысіў Яго
Чытанне Паслання святога апостала Паўла да Філіпянаў.
Гэта слова Божае.
а СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ
Хрыстус прынізіў сябе,
будучы паслухмяным ажно да смерці, смерці крыжовай.
Таму Бог узвысіў Яго, і даў Яму імя па-над усялякае імя
Акламацыя: Хвала Табе, Валадар вякоў.
аЧытанне ці спеў апісання Мукі Пана адбываецца без свечак і без каджэння над кнігай. Лектар не вітае людзей і не робіць знакаў крыжа над кнігай і на сабе.
Муку Пана могуць чытаць дыяканы ці святары наперамен з хорам. Калі неабходна, целебрант чытае словы Хрыста. Муку Пана могуць чытаць таксама свецкія, але словы Хрыста, пажадана, каб чытаў целебрант.
Колькасць чытачоў залежыць ад абставінаў.
Толькі дыяканы перад спяваннем Мукі Пана просяць цэлебранта аб благаслаўленні, як звычайна перад Евангеллем. Для зручнасці чытання Мукі Пана ў тэксце змешчаны наступныя знакі:
Е. — словы Хрыста
Ев. — словы евангеліста
І. — словы адной асобы
Л. — словы некалькіх асобаў
ЕВАНГЕЛЛЕ Ў ГОД А
Мука Пана нашага Езуса Хрыста.
Пілат дапытвае Езуса
Ев. У той час прывялі Езуса да намесніка. І спытаўся ў Яго намеснік: I. Ты Кароль Юдэйскі? Ев. Езус сказаў яму: Е. Ты кажаш. Ев. І калі абвінавачвалі Яго першасвятары і старэйшыны, Ён нічога не адказаў. Тады кажа Яму Пілат: І. Ці не чуеш колькі сведчыць супраць Цябе? Ев. І Ён ні на адно слова не адказваў яму, таму намеснік вельмі дзівіўся.
Езуса асуджаюць на смерць
На свята намеснік меў звычай адпускаць паводле жадання народу аднаго вязня. Быў тады ў іх адзін вязень, званы Барабба. І вось, калі яны сабраліся, сказаў ім Пілат: I. Каго хочаце, каб я выпусціў вам, Бараббу ці Езуса, званага Хрыстом? Ев. Бо ведаў, што ад зайздрасці выдалі Яго. А калі ён засядаў у судзе, жонка ягоная паслала сказаць яму: I. Не рабі нічога таму Справядліваму, бо я сёння ў сне шмат цярпела з-за Яго. Ев. Але першасвятары і старэйшыны падбухторылі народ, каб прасілі за Бараббу, а Езуса аддалі на смерць. Адказваючы, намеснік сказаў ім: I. Каго з гэтых двух хочаце, каб я адпусціў вам? Ев. Яны сказалі: Л. Бараббу. Ев. Кажа ім Пілат: І. А што мне рабіць з Езусам, якога завуць Хрыстом? Ев. Кажуць усе: Л. Няхай будзе ўкрыжаваны! Ев. Ён жа сказаў: І. Што дрэннага зрабіў Ён? Ев. Але яны яшчэ мацней крычалі: Л. Няхай будзе ўкрыжаваны! Ев. Пілат, убачыўшы, што нічога не дапамагае, а хваляванне ўзрастае, узяў ваду і абмыў рукі перад людзьмі, кажучы: І. Невінаваты я ў гэтай крыві. Глядзіце самі. Ев. І ўвесь народ адказаў: Л. Кроў Яго на нас і на дзецях нашых. Ев. І адпусціў ім Бараббу, а Езуса пасля бічавання аддаў на ўкрыжаванне.
Жаўнеры насміхаюцца з Езуса
Тады жаўнеры намесніка, завёўшы Езуса ў прэторыю, сабралі каля Яго цэлую кагорту. Распранулі Яго і накінулі на Яго чырвоны плашч, сплялі вянок з церня і ўсклалі Яму на галаву, і далі Яму ў правую руку трысціну. Становячыся перад Ім на калені, насміхаліся з Яго, кажучы: Л. Вітай, Кароль Юдэйскі! Ев. І плявалі на Яго, бралі трысціну і білі Яго па галаве. А калі высмеялі, знялі з Яго плашч і апранулі ў адзенне Ягонае, і павялі Яго на ўкрыжаванне.
Укрыжаванне Езуса
Выходзячы, яны сустрэлі аднаго кірынейца па імені Сымон, якога прымусілі несці крыж Езуса. Калі прыйшлі на месца, называнае Галгота, што азначае: Месца чэрапа, далі Яму выпіць віна, змешанага з жоўцю. Ён пакаштаваў, але не хацеў піць. Тыя, хто ўкрыжаваў Яго, падзялілі ягоную вопратку, кідаючы жэрабя. І, седзячы, пільнавалі Яго там. І змясцілі над галавой Ягонай надпіс з віной Ягонай: Гэта Езус, Кароль Юдэйскі. Тады ўкрыжавалі з ім двух злачынцаў, аднаго з правага, а другога з левага боку. Тыя, хто праходзіў, зневажалі Яго, ківаючы галовамі і кажучы: Л. Ты, што руйнуеш святыню і за тры дні адбудоўваеш яе, уратуй сябе самога; калі Ты Сын Божы, сыдзі з крыжа. Ев. Таксама і першасвятары з кніжнікамі і старэйшынамі насміхаліся і казалі: Л. Іншых ратаваў, а самога сябе не можа ўратаваць. Ён – Кароль Ізраэля, няхай сыдзе цяпер з крыжа, і мы паверым у Яго. Спадзяваўся на Бога, няхай Бог вызваліць Яго цяпер, калі любіць Яго, бо Ён казаў: Я – Сын Божы. Ев. Таксама і злачынцы, укрыжаваныя з Ім, зневажалі Яго.
Смерць Езуса
Ад шостай гадзіны цемра настала па ўсёй зямлі да гадзіны дзевятай. А каля гадзіны дзевятай, усклікнуў Езус моцным голасам, кажучы: Е. Элі, Элі, лема сабахтані? Ев. Што азначае: Божа Мой, Божа Мой, чаму Ты Мяне пакінуў? Некаторыя з тых, хто стаяў там, чуючы гэта, казалі: Л. Ён кліча Іллю. Ев. І адразу пабег адзін з іх, узяў губку, намачыў яе ў воцат, насадзіў на трысціну і даў Яму піць. А другія казалі: Л. Чакай, пабачым, ці прыйдзе Ілля ратаваць Яго. Ев. А Езус зноў ускрыкнуў моцным голасам і сканаў.
Усе становяцца на калені і некаторы час захоўваюць маўчанне
І вось заслона ў святыні разарвалася надвое зверху аж да нізу, і зямля затрэслася, і скалы раскалоліся, і магілы адкрыліся, і многія целы памерлых святых уваскрэслі. І выйшлі з магілаў пасля Ягонага ўваскрасення, і ўвайшлі ў святы горад, і паказаліся многім.
А сотнік і тыя, хто вартаваў з ім Езуса, убачыўшы землятрус і ўсё, што сталася, вельмі спалохаліся і сказалі: Л. Сапраўды, гэта быў Сын Божы.
Гэта слова Пана.
ф ЕВАНГЕЛЛЕ Ў ГОД В
Мука Пана нашага Езуса Хрыста.
Ев. З самай раніцы першасвятары са старэйшынамі і кніжнікамі і ўся Высокая рада зрабілі нараду і, звязаўшы Езуса, павялі і аддалі Пілату. Пілат спытаўся ў Яго: І. Ты Кароль Юдэйскі? Ев. Ён жа сказаў яму ў адказ: І. Ты кажаш. Ев. І абвінавачвалі Яго першасвятары ў многім. Пілат жа зноў спытаўся ў Яго: І. Ты нічога не адказваеш? Паглядзі, колькі сведчыць супраць Цябе. Ев. Езус жа нічога больш не адказваў, таму дзівіўся Пілат.
Езуса асуджаюць на смерць
На кожнае свята ён адпускаў ім аднаго вязня, якога прасілі. Быў жа нейкі Барабба, зняволены са сваімі саўдзельнікамі, якія падчас бунту ўчынілі забойства. І, падышоўшы, натоўп пачаў прасіць таго, што ён заўсёды рабіў ім. Пілат жа сказаў ім у адказ: І. Хочаце, адпушчу вам Караля Юдэйскага? Ев. Бо ведаў, што першасвятары выдалі Яго ад зайздрасці. Але першасвятары падбухторылі народ, каб адпусціў ім лепш Бараббу. Пілат, адказваючы, зноў сказаў ім: І. Што хочаце, каб я зрабіў з тым, каго вы называеце Каралём Юдэйскім? Ев. Яны зноў закрычалі: Л. Укрыжуй Яго! Ев. Пілат сказаў ім: І. Што дрэннага зрабіў Ён? Ев. Але яны яшчэ мацней закрычалі: Л. Укрыжуй Яго! Ев. Тады Пілат, хочучы дагадзіць людзям, адпусціў ім Бараббу, а Езуса пасля бічавання аддаў на ўкрыжаванне.
Жаўнеры насміхаюцца з Езуса
Жаўнеры адвялі Яго ў сярэдзіну дзядзінца, гэта значыць, у прэторыю, і сабралі цэлую кагорту. І апранулі Яго ў пурпур, і, сплёўшы цярновы вянок, усклалі на Яго. І пачалі вітаць Яго: Л. Вітай, Кароль Юдэйскі! І білі яго па галаве трысцінай, і плявалі на Яго, і, згінаючы калені, кланяліся Яму. А калі насмяяліся з Яго, знялі пурпур і апранулі ў Ягонае адзенне, і павялі, каб укрыжаваць.
Укрыжаванне Езуса
І прымусілі нейкага прахожага Сымона кірынейца, бацьку Аляксандра і Руфа, які ішоў з поля, несці Ягоны крыж. І прывялі Яго на месца званае Галгота, што азначае: Месца чэрапа. І давалі Яму піць віно са смірнаю, але Ён не ўзяў. І тыя, хто ўкрыжаваў Яго, дзялілі вопратку Ягоную, кідаючы жэрабя, каму што ўзяць.
Была ж трэцяя гадзіна, калі ўкрыжавалі Яго. І быў надпіс з віной Ягонай: Кароль Юдэйскі. Разам з Ім укрыжавалі двух злачынцаў, аднаго з правага, другога з левага боку ад Яго. І збылося Пісанне, якое гаворыць: і да злачынцаў залічаны. Тыя, хто праходзіў міма, зневажалі Яго, ківаючы галовамі сваімі і кажучы: Л. Гэй! Ты, што руйнуеш святыню і за тры дні будуеш, уратуй сябе самога, сышоўшы з крыжа. Ев. Падобна і першасвятары з кніжнікамі, насміхаючыся, казалі адзін аднаму: Л. Іншых ратаваў, а сябе не можа ўратаваць! Хрыстус, Кароль Ізраэля, няхай сыдзе цяпер з крыжа, каб мы ўбачылі і паверылі. Ев. І тыя, хто быў укрыжаваны разам з Ім, зневажалі Яго.
Смерць Езуса
Калі надышла шостая гадзіна, цемра ахапіла ўсю зямлю аж да дзявятай гадзіны. Каля дзявятай гадзіны ўсклікнуў Езус моцным голасам: Е. Элі, Элі! лема сабахтані! Ев. Што азначае: Божа Мой, Божа Мой, чаму Ты Мяне пакінуў? Некаторыя з тых, хто стаяў там, чуючы гэта, казалі: Л. Ён кліча Іллю. Ев. А адзін пабег, намачыў губку воцатам і, насадзіўшы на трысціну, паіў Яго, кажучы: Л. Чакайце, паглядзім, ці прыйдзе Ілля зняць Яго. Ев. Езус жа, ускрыкнуўшы моцна, сканаў.
Усе становяцца на калені і некаторы час захоўваюць маўчанне
І заслона ў святыні разарвалася надвое зверху аж данізу. Сотнік, які стаяў насупраць Яго, сказаў, убачыўшы як Ён канаў: І. Сапраўды Чалавек гэты быў Сынам Божым.
фЕВАНГЕЛЛЕ Ў ГОД С
Мука Пана нашага Езуса Хрыста.
Езус перад Пілатам
Ев. У той час падняліся старэйшыны народу, першасвятары і кніжнікі і павялі Яго да Пілата. Пачалі вінаваціць Яго, кажучы: Л. Мы знайшлі, што Ён зводзіць народ наш і забараняе плаціць падатак цэзару, і гаворыць, што Ён Месія-Кароль. Ев. Пілат жа спытаўся ў Яго: І. Ты Кароль юдэйскі? Ев. Ён сказаў яму ў адказ: Е. Ты кажаш. Ев. Тады Пілат сказаў першасвятарам і народу: І. Я не знаходжу ніякай віны ў гэтым чалавеку. Ев. Але яны настойвалі, кажучы: Л. Ён бунтуе народ, навучаючы па ўсёй Юдэі, пачаўшы ад Галілеі аж дасюль. Ев. Калі Пілат пачуў пра Галілею, спытаўся, ці гэты чалавек галілеец? І, даведаўшыся, што Ён з краіны Ірада, адаслаў Яго да Ірада, які ў гэтыя дні таксама быў у Ерузалеме.
Езус перад Ірадам
Ірад, калі ўбачыў Езуса, вельмі ўзрадаваўся, бо даўно жадаў убачыць Яго, таму што чуў пра Яго і спадзяваўся ўбачыць які-небудзь Ягоны цуд. І задаў Яму шмат пытанняў, але Ён нічога яму не адказаў. А першасвятары і кніжнікі стаялі і заўзята вінавацілі Яго. Тады Ірад са сваімі жаўнерамі зняважыў Яго і насмяяўся над Ім, апрануў Яго ў бліскучае адзенне і адаслаў да Пілата. І ў той дзень Пілат і Ірад сталі сябрамі паміж сабою, бо раней яны былі ў варожасці.
Езус зноў перад судом Пілата
Пілат склікаў першасвятароў, начальнікаў і людзей і сказаў ім: І. Вы прывялі да Мяне гэтага Чалавека, як таго, хто бунтуе народ. І вось я перад вамі дапытаў Яго і не знайшоў у гэтым Чалавеку ніякай віны, у якой вы Яго вінаваціце. Таксама і Ірад, бо адаслаў Яго да нас. І Ён не ўчыніў нічога вартага смерці. Таму я, пасля бічавання, адпушчу Яго. Ев. Ён быў абавязаны звольніць ім на свята аднаго вязня. Але яны закрычалі ўсе разам: Л. Забі гэтага, а адпусці нам Бараббу! Ев. Ён быў пасаджаны ў вязніцу за бунт, які адбыўся ў горадзе, і за забойства. Пілат зноў прамовіў да іх, жадаючы адпусціць Езуса. Але яны крычалі: Л. Укрыжуй, укрыжуй Яго! Ев. Ён трэці раз сказаў ім: І. Што дрэннага зрабіў Ён? Я не знайшоў у Ім нічога вартага смерці. Я, пасля бічавання, адпушчу Яго. Ев. Але яны і далей з вялікім крыкам дамагаліся, каб Яго ўкрыжавалі, і крык іх узрастаў. І Пілат вырашыў, каб сталася згодна з іх просьбай. І адпусціў ім пасаджанага ў вязніцу за бунт і забойства, якога яны прасілі, а Езуса аддаў іхняй волі.
Укрыжаванне Езуса
Калі павялі Яго, схапілі нейкага Сымона кірынейца, які вяртаўся з поля, і ўсклалі на яго крыж, каб нёс за Езусам. Ішло за Ім вялікае мноства людзей і жанчын, якія плакалі і галасілі па Ім. А Езус звярнуўся да іх і сказаў: Е. Дочкі ерузалемскія, не плачце па Мне, а плачце па сабе і па дзецях вашых, бо вось надыходзяць дні, калі скажуць: Шчаслівыя бясплодныя і ўлонні, якія не радзілі, і грудзі, якія не кармілі. Тады пачнуць казаць гарам: упадзіце на нас; і пагоркам: накрыйце нас! Бо калі гэта робяць з зялёным дрэвам, то што будзе з сухім? Ев. Вялі з Ім на смерць і двух іншых злачынцаў. І калі прыйшлі на месца, званае Чэрап, там укрыжавалі Яго і злачынцаў, аднаго з правага, другога з левага боку. А Езус сказаў: Е. Ойча, прабач ім, бо не ведаюць, што робяць. Ев. І, дзелячы адзенне Ягонае, кінулі жэрабя. А людзі стаялі і глядзелі. І правадыры іхнія таксама насміхаліся, кажучы: Л. Іншых ратаваў, няхай уратуе сябе самога, калі Ён Месія, выбраны Богам. Ев. Жаўнеры таксама здзекаваліся з Яго, падыходзілі і падавалі Яму воцат, кажучы: Л. Калі Ты Кароль Юдэйскі, уратуй сябе самога. Ев. І быў над Ім надпіс: Гэта Кароль Юдэйскі. Адзін з павешаных злачынцаў зневажаў Яго, кажучы: І. Ці ты не Хрыстус? Уратуй сябе і нас. Ев. Але другі папракнуў яго, кажучы: І. Нават Бога ты не баішся, бо церпіш тую самую кару? Мы асуджаны справядліва і прымаем кару, вартую нашых учынкаў. Ён жа нічога дрэннага не зрабіў. Ев. І сказаў: І. Узгадай мяне, калі прыйдзеш у сваё Валадарства. Ев. І сказаў яму Езус: Е. Сапраўды кажу табе, што сёння будзеш са Мною ў раі.
Смерць Езуса
Ев. І было каля шостай гадзіны, і цемра ахінула ўсю зямлю аж да дзевятай гадзіны. Сонца зацьмілася, і заслона ў святыні разарвалася пасярэдзіне. І Езус закрычаў моцным голасам: Е. Ойча, у рукі Твае аддаю дух Мой. Ев. І, сказаўшы гэта, сканаў.
Усе становяцца на калені і некаторы час захоўваюць маўчанне
Сотнік убачыў, што сталася, і ўславіў Бога, кажучы: І. Сапраўды, Чалавек гэты быў справядлівы. Ев. І ўсе людзі, што сабраліся на гэтае відовішча, калі ўбачылі, што сталася, вярталіся, б’ючы сябе ў грудзі. А здалёк стаялі ўсе, хто ведаў Яго, і жанчыны, якія прыйшлі з Ім з Галілеі, і глядзелі на гэта.
Пераклад здзейснены Секцыяй па перакладзе літургічных тэкстаў і афіцыйных дакументаў Касцёла пры ККББ
