Умілаваныя ў Хрысце Пану!
Кожны год у актаву Божага Нараджэння мы перажываем свята Святой Сям’і, якая з’яўляецца цудоўным узорам для кожнай сям’і. Яна — выключная, бо ў цэнтры яе штодзённага жыцця знаходзіцца Езус — Божы Сын, наш Збаўца. Гэта Ён учыніў яе шчасліваю, нягледзячы на тое, што яна цярпела нястачу, выгнанне і страх перад Ірадам. Тое, што Святую Сям’ю сустракала ў зямным жыцці, яна перажывала з Богам.
У сённяшнія часы найбольш церпяць сем’і. Яны знішчаюцца і часта распадаюцца з-за разводаў, эгаізму, распусты, алкагалізму, забойства зачатых дзяцей. Так адбываецца, калі сям’я забываецца пра тое, што самай важнай асобай у іх сямейным жыцці павінен быць Бог, калі ў сваіх выбарах не лічыцца з Яго воляй. Літургія сённяшняга свята запрашае сем’і да таго, каб яны даверыліся Богу, каб глыбока з’ядналіся з Ім. Нагадвае, што асвячэнне штодзённага жыцця з’яўляецца першым заданнем і павінна быць самым важным клопатам сям’і. Яно з’яўляецца шляхам да асабістага развіцця і крыніцай сямейнага шчасця.
Спяшаючыся на дапамогу сям’і, Касцёл прадпрымае шматлікія дзеянні. Адным з самых важных з’яўляецца ратаванне жыцця зачатага дзіцяці. Радасцю нас напаўняе той факт, што ў справу так званага «духоўнага ўсынаўлення» ўключылася шмат людзей, таксама і ў нашай краіне. На працягу дзевяці месяцаў праз добрыя ўчынкі і малітву, якая распачалася 25 сакавіка ў свята Звеставання Пана і працягваецца ажно да Божага Нараджэння, мы падтрымліваем маці, якія чакаюць патомства, просім для іх аб мужнасці прыняць дзіця, нарадзіць і палюбіць яго. Мы верым, што такім чынам была выратавана шматлікая колькасць зачатых чалавечых істотаў, жыццё якіх аказалася пад пагрозай.
Мы жадаем падзякаваць усім тым, хто праз малітву і ахвяру прычыніўся да выратавання зачатых дзяцей. Спадзяёмся, што гэты жэст любові не будзе аднаразовым, але будзе паўтарацца кожны год многімі людзьмі з клопатам пра ратаванне жыцця, якое знаходзіцца пад пагрозай, а таксама пасадзейнічае распаўсюджанню цывілізацыі любові ў секулярызаваным свеце. Асаблівую падзяку жадаем скіраваць у адрас пробашчаў, якія заахвочвалі вернікаў да распачацця духоўнага ўсынаўлення.
Усіх тых, якія распачалі гэтую высакародную справу і жадаюць яе працягваць, шчырым сэрцам благаслаўляем.
сабраныя на XXXI Пленарнай канферэнцыі
ў Мінску 12 снежня 2006 г.
