Урачыстай святой Імшой у катэдральным касцёле Езуса Міласэрнага ў Віцебску 27 жніўня завяршылася перэгрынацыя па Беларусі рэліквій святой Тэрэзы ад Дзіцятка Езус. Перэгрынацыя распачалася 1 чэрвеня, і за тры месяцы рэліквіі наведалі ўсе дыяцэзіі Беларусі.

Апошняй на шляху перэгрынацыі стала Віцебская дыяцэзія, куды рэліквіі прыбылі 17 жніўня ў Браслаў, на святкаванне ўрачыстасці Маці Божай Валадаркі Азёраў.

На працягу ўсяго дня 27 жніўня шмат людзей прыходзіла ў віцебскую катэдру, каб аддаць пашану славутай святой, папрасіць праз яе заступніцтва ў Бога ласкі для сябе і сваіх бліжніх.

Святую Імшу на заканчэнне перэгрынацыі ўзначаліў Апостальскі адміністратар Віцебскай дыяцэзіі ксёндз прэлат Францішак Кісель.   

У гаміліі айцец Аркадзь Куляха OCD нагадаў аб падзеях, калі ў 1897 годзе ў французскім кляштары ў Лізьё памірала маладая законніца — Тэрэза ад Дзіцятка Езус, і сёстры з кляштара задумаліся, што яны напішуць у яе некралогу. Прагучала думка, што жыццё Тэрэзы можна апісаць так: «Жыла, прыйшла ў наш кляштар і памерла». «Нічога іншага, надзвычайнага».  

«Яна не зрабіла нічога надзвычайнага ў чалавечым разуменні», — працягваў святар. Праз 20 гадоў, калі ў Рым прывезлі акты беатыфікацыі, папа Пій X сказаў пра Тэрэзу наступным чынам: «Яе бязмежная прастата – гэта найбольш надзвычайнайная справа. Сакрэт яе святасці заключаецца ў тым, што яна незвычайным чынам перажывала сваю звычайнасць».

Айцец Аркадзь Куляха падзяліўся тым, што, рыхтуючыся да гаміліі, задумаўся: ці выпадкова перэгрынацыя  рэліквій завяршаецца менавіта ў віцебскай катэдры? І прыйшоў да высновы, што не: «І не таму, што ў Пана Бога няма выпадковага. Але таксама таму, што гэтая катэдра прыпамінае пра міласэрнасць Езуса Хрыста, пра тое, што Божая любоў большая, чым грэх. Менавіта гэтаму вучыла святая кармэлітка. Сёння тут, у віцебскай катэдры, святая Тэрэза ад Дзіцятка Езус як бы хоча сказаць нам на завяршэнне: даверцеся Божай міласэрнасці, даверцеся Божай любові бясконца, бо яна збавіць». 

 Фота Кацярыны Лаўрыненкі