Знішчу твае правіны перада Мною

Чытанне кнігі прарока Ісаі.

Так кажа Пан:

Не ўспамінайце былога і не разважайце пра мінулае. Вось Я учыню новае, і цяпер з’явіцца яно; ці ж не ведаеце пра гэта? Я зраблю шлях у стэпе і рэкі ў пустыні.

Гэты народ Я сфармаваў для сябе; ён будзе абвяшчаць Маю хвалу. Але ты не клікаў Мяне, Якубе, бо ты стаміўся Мною, Ізраэль.

Ты ўсклаў на Мяне свае грахі і стаміў Мяне сваёй несправядлівасцю. Гэта Я сам з’яўляюся тым, хто знішчае твае правіны перада Мною, і Я не буду ўспамінаць тваіх грахоў.

Гэта слова Божае.

аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ

Рэфрэн: Вылечы мяне, бо я зграшыў перад Табою.

2. Шчаслівы, хто клапоціцца аб бедным, *
Пан уратуе яго ў дзень няшчасця.
3. Пан абароніць яго і жыццё яму захавае, †
учыніць яго на зямлі шчаслівым *
і не аддасць яго на волю ворагам.

Рэфрэн:

4. Пан умацуе яго на ложы немачы, *
перасцеліць ложа яму падчас хваробы.
5. Я сказаў: Пане, змілуйся нада мною, *
вылечы маю душу, бо я зграшыў перад Табою.

Рэфрэн:

13. А Ты мяне падтрымаеш за маю нявіннасць *
і паставіш мяне перад абліччам Тваім навекі.
14. Благаслаўлёны Пан, Бог Ізраэля, *
спрадвеку і навекі.

Рэфрэн:
аДРУГОЕ ЧЫТАННЕ

У Езусе не было «так» і «не», але было ў Ім толькі «так»

Чытанне Першага паслання святога апостала Паўла да Карынцянаў.

Браты:

Бог — верны, таму мы не кажам вам адначасова і «так», і «не». Бо ў Сыне Божым, Езусе Хрысце, якога я і Сілуан, і Цімафей вам прапаведавалі, не было «так» і «не», але было ў Ім толькі «так». Бо ўсе абяцанні Божыя ў Ім «так». Таму праз Яго нашае “амэн” ёсць на славу Божую. Той жа, хто ўмацоўвае нас з вамі ў Хрысце і намасціў нас, ёсць Бог, які пазначыў нас і даў задатак Духа ў сэрцах нашых.

Гэта слова Божае.
а СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ

Сын Чалавечы мае на зямлі ўладу дараваць грахі

+ Чытанне святога Евангелля паводле Марка.

Праз некалькі дзён Езус зноў прыйшоў у Кафарнаум, і разышлася вестка, што Ён у доме. Адразу сабралася столькі народу, што ўжо не было месца каля дзвярэй. І Ён прамаўляў да іх.

Прыйшлі да Яго чацвёра, якія неслі спаралізаванага. Не маючы магчымасці прынесці яго да Езуса з-за натоўпу, разабралі страху, дзе Ён быў, і, зрабіўшы дзіру, спусцілі насілкі, на якіх ляжаў спаралізаваны. Езус, убачыўшы веру іх, сказаў паралізаванаму: Дзіця, даруюцца табе грахі твае.

Там жа сядзелі некаторыя з кніжнікаў і разважалі ў сэрцах сваіх: Чаму ён так гаворыць? Ён блюзнерыць: хто можа дараваць грахі, калі не сам Бог? Езус, адразу ж даведаўшыся ў духу сваім, што яны так думаюць, сказаў ім: Чаму так думаеце ў сэрцах вашых? Што лягчэй: ці сказаць паралізаванаму «даруюцца табе грахі твае», ці сказаць «устань, вазьмі насілкі свае і хадзі?». Але, каб вы ведалі, што Сын Чалавечы мае на зямлі ўладу дараваць грахі, — і кажа паралізаванаму: Табе кажу: устань, вазьмі насілкі свае ды ідзі да дому свайго. Той адразу ж устаў і, узяўшы насілкі, выйшаў перад усімі, так што ўсе дзівіліся і славілі Бога, кажучы, што ніколі такога не бачылі.

Гэта слова Пана.

Пераклад здзейснены Секцыяй па перакладзе літургічных тэкстаў і афіцыйных дакументаў Касцёла пры ККББ