Фота Аўдыё Відэа  
be  ru  pl  en  de info@catholic.by
Гэта архіў старой версіі сайта. Новая версія знаходзіцца па адрасе catholic.by
Субота — трэці звычайны тыдзень
Год І

ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ

Гбр 11, 1–2. 8–19

Ён чакаў горад, дойлідам і будаўніком якога ёсць Бог

Чытанне Паслання да Гaбрэяў.

Браты:

Вера — гэта зарука таго, на што мы спадзяёмся, і доказ таго, чаго мы не бачым. Праз яе старэйшыя атрымалі сведчанне.

Дзякуючы веры пакліканы Абрагам паслухаўся і накіраваўся да месца, якое павінен быў атрымаць у спадчыну. Ён выйшаў, не ведаючы, куды ідзе. Дзякуючы веры ён пасяліўся на абяцанай зямлі, як на чужыне, жывучы ў шатрах з Ісаакам і Якубам, сунаследнікамі таго самага абяцання. Бо ён чакаў горада, закладзенага на моцным падмурку, дойлідам і будаўніком якога ёсць Бог.

Дзякуючы веры і бясплодная Сара, насуперак старому ўзросту, атрымала сілу, каб зачаць патомства, паколькі лічыла верным таго, хто даў абяцанне. Таму ад аднаго чалавека, і гэта ад амярцвелага, нарадзілася так шмат, як зорак нябесных і незлічоных пясчынак на беразе мора.

Усе тыя памерлі ў веры, не атрымаўшы абяцанняў, але ўбачыўшы іх здалёк і прывітаўшы, прызналі, што яны вандроўнікі і чужынцы на зямлі. Бо тыя, хто так кажа, паказваюць, што яны шукаюць айчыну. Калі б яны памяталі аб той, з якой выйшлі, то мелі б нагоду вярнуцца. Цяпер жа яны імкнуцца да лепшай, гэта значыць, да нябеснай айчыны. Таму Бог не саромеецца, каб яны называлі Яго сваім Богам, бо Ён падрыхтаваў ім горад.

Праз веру Абрагам, калі Бог выпрабоўваў яго, ахвяраваў Ісаака. Той, хто атрымаў абяцанне, прынёс нават адзінароднага сына, пра якога сказана: У Ісааку назавецца патомства тваё. Ён лічыў, што Бог мае моц уваскрасіць з мёртвых, таму і атрымаў яго як правобраз.

Гэта слова Божае.

аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ

           Лк 1, 69–70. 71–72. 73–75 (Р.: пар. 68)

Рэфрэн: Благаслаўлёны Пан, бо народ свой збавіў.

69. Бог узняў моц збаўлення для нас *
у доме Давіда, слугі свайго.
70. Як абвясціў спрадвеку *
вуснамі сваіх святых прарокаў.

Рэфрэн:

71. Што збавіць нас ад ворагаў нашых *
і ад рук усіх, хто нас ненавідзіць.
72. Каб праявіць міласэрнасць да айцоў нашых *
і нагадаць пра святы запавет свой.

Рэфрэн:

73. Прысягу, якую даў Абрагаму, †
айцу нашаму, дасць нам. *
74. Каб, выбаўленыя з рук ворагаў нашых,
мы без страху служылі Яму
75. ў святасці і справядлівасці перад Ім *
ва ўсе дні нашыя.

Рэфрэн:
а

Год ІІ

ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ

2 Сам 12, 1–7а. 10–17

Зграшыў я перад Панам

Чытанне Другой кнігі Самуэля.

У тыя дні:

Пан паслаў Натана да Давіда. Той прыйшоў да яго і сказаў: У адным горадзе было два чалавекі, адзін багаты, а другі бедны. У багатага было вельмі шмат авечак і валоў, а ў беднага не было нічога, апрача адной маленькай авечкі, якую ён купіў і гадаваў.

Яна расла ў яго разам з ягонымі дзецьмі. З яго хлеба яна ела, і з яго кубка піла, і спала пры яго баку, і была для яго, як дачка. Неяк прыйшоў госць да багатага, але яму было шкада ўзяць са сваіх уласных авечак і валоў, каб прыгатаваць госцю, які прыйшоў да яго. Тады ён узяў авечку беднага і прыгатаваў яе чалавеку, які прыйшоў да яго.

Давід вельмі разгневаўся на таго чалавека і сказаў Натану: Як жыве Пан, чалавек, які зрабіў гэта, заслугоўвае смерці. І за авечку ён павінен заплаціць у чатыры разы больш, таму што зрабіў так і не меў спагады.

Тады Натан сказаў Давіду: Ты – той чалавек. Вось таму не адступіцца меч ад дому твайго навекі, бо ты пагардзіў Мною і ўзяў жонку Урыя Хетыты, каб была табе жонкаю. Так кажа Пан: Вось Я з дому твайго спашлю на цябе зло, і вазьму жонак тваіх перад вачыма тваімі, і аддам іх бліжняму твайму, і ён будзе спаць з тваімі жонкамі перад вачыма гэтага сонца. Ты зрабіў гэта патаемна, а я зраблю гэта перад усім Ізраэлем і перад сонцам.

І сказаў Давід Натану: Зграшыў я перад Панам. Натан жа адказаў Давіду: Пан дараваў табе грэх твой: ты не памрэш. Але за тое, што ты даў падставу для блюзнерства ворагам Пана, сын, які ў цябе народзіцца, памрэ. І Натан вярнуўся да свайго дому.

Пан пашкодзіў дзіця, якое нарадзіла Давіду жонка Урыі, і яно цяжка захварэла. Давід маліў Бога за гэтага хлопчыка і сурова пасціў, а калі вярнуўся да сябе, усю ноч ляжаў на зямлі. А старэйшыя дому ягонага прымушалі яго падняцца з зямлі, але ён не хацеў і нічога не еў з імі.

Гэта слова Божае.

аРЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ

            Пс 51 (50), 12–13. 14–15. 16–17  (Р.: 12а)

Рэфрэн: Чыстае сэрца ствары ўва мне, Божа.

12. Чыстае сэрца ствары ўва мне, Божа, *
і аднаві ўва мне трывалы дух.
13. Не адкінь мяне ад свайго аблічча *
і не пазбаў мяне Духа Твайго Святога.

Рэфрэн:

14. Вярні мне радасць збаўлення Твайго *
і ўмацуй мяне духам прыхільным.
15. Навучы няправых шляхам Тваім, *
і бязбожнікі да Цябе вернуцца.

Рэфрэн:

16. Вызвалі мяне, Божа, ад крыві, †
Божа збаўлення майго, *
і мой язык будзе праслаўляць Тваю справядлівасць.
17. Пане, адкрый мае вусны, *
і вусны мае будуць абвяшчаць Тваю хвалу.

Рэфрэн:

а

СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ

Ян 3, 16
Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.

Бо так палюбіў Бог свет,
што аддаў Сына свайго Адзінароднага,
каб кожны, хто верыць у Яго, не загінуў, але меў жыццё вечнае.

Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.
аЕВАНГЕЛЛЕ
Мк 4, 35–41

Хто Ён такі, што і вецер, і мора слухаюцца Яго?

+ Чытанне святога Евангелля паводле Марка.

У той дзень, калі настаў вечар, Езус сказаў сваім вучням: Пераправімся на той бок. Адпусціўшы людзей, яны забралі Яго з сабою, калі быў у чаўне. І плылі з Ім іншыя чаўны.

І ўзнялася вялікая бура. Хвалі залівалі човен, так што човен ужо напаўняўся. А Ён спаў на карме на ўзгалоўі. Будзяць і кажуць Яму: Настаўнік, не хвалюе цябе, што мы гінем? І, устаўшы, Ён забараніў ветру і сказаў мору: Замоўкні і супакойся. І вецер сціх, і настала вялікая ціша.

І сказаў ім: Чаго вы такія баязлівыя? Яшчэ не маеце веры? Яны напоўніліся вялікім страхам і гаварылі паміж сабой: Хто Ён такі, што і вецер, і мора слухаюцца Яго?

Гэта слова Пана.



Пераклад здзейснены Секцыяй па перакладзе літургічных тэкстаў і афіцыйных дакументаў Касцёла пры ККББ

Адноўлена 21.01.2010 11:54
 

Пры выкарыстанні матэрыялаў сайта спасылка на Catholic.By абавязкова.